ก่อนอื่นเลย ผมฝึกจิตตานุปัสสนา สติปัฏฐาน โดยการพิจารณาเรื่องราวต่างๆที่เข้ามาในชีวิตโดยไม่ได้ตั้งใจ

จากนั้นผมก็รู้สึกขณิกสมาธิ เป็นรู้สึกช่วงสั้นๆ คือการหายไปของจิตชั่วขณะแวปเดียว เหมือนไก่กระพือปลีก

และจากนั้นต่อยอดขณิกสมาธิ และฝึก จิตตานุปัสสนา สติปัฏฐาน และหน่วงเอาพระนิพพานเป็นอารมณ์

จนรู้สึกว่าจิตของเรามันละเอียดมาก และหายไปในที่สุด และก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

ผมถึงนิพพานคนเดียวยังไม่พอ ยังอาศัยวิธีนายหน้า ส่งนิพพานไปให้พ่อ แม่ พี่ ครอบครัว ขอให้ได้รับอานิสงค์ของผลบุญข้าพเจ้าด้วยเทอญ

ผมถึงนิพพานแล้ว