ผมแปลกใจเจ้าของร้านๆนึง ทำไมไม่ซื้อใจลูกน้องช่วงที่ร้านปิด ลูกน้องไม่มีรายได้

ก็ไม่อยากลงรายละเอียดมากนะ....

เท่าที่เห็นเค้ามีลูกน้องไม่ถึง5คน ( แต่ละคนทำมาเกิน3ปี )

เค้าจ้างวันละ ไม่ถึง400  

เจ้าของรวยมากไปเที่ยวต่างประเทศบ่อย ( รวยจากอีกธุรกิจนึง )

พอโควิดมา ร้านต้องโดนปิด ลูกน้องก็ไม่มีรายได้.......ผมไปถามๆดู ลูกน้องเค้าบอกเจ้านายก็ไม่ได้มาถามอะไรเลยนะ

บอกเพียงให้ไปลงทะเบียนรับเงิน 5000 บาท สามเดือน

........................................................................................................................

ความคิดผมนะ

หลายสถานที่โดนสั่งปิด เจ้าของแต่ละที่มีภาระหนี้สินต่างกันไป บางที่เจ้าของยังแย่เองเลย

ถ้าเจ้าของแย่ มีลูกน้องมากมาย จะไม่มีให้ลูกน้องผมก็ว่าไม่แปลก

แต่ที่แห่งนี้ เจ้าของรวยมาก ( ผมคลุกคลีที่นี่มาหลายปี รู้วงใน )... ถามไถ่ลูกน้องสักหน่อย

เป็นไงบ้างน้องๆ เดือดร้อนอะไรบอกพี่เลยนะ ( ซื้อใจนั่นล่ะ )

เด็กได้ค่าแรงวันละไม่กี่ร้อยบาท ทำงานกับเรามาหลายปี ทำไมไม่ทำอะไรบ้างให้เด็กๆซาบซึ้งในช่วงเวลาแบบนี้ 

แปลกจังน้ำใจคนเรา....

ถ้าผมเป็นเจ้าของนะ จะให้ยืม รึ ให้ไปเลยคนละ3000-5000 ต่อเดือน  ( นอกจากที่เค้าได้5000บาท จากรัฐ )

ค่าครองชีพในกทม.เราก็รู้อยู่ ได้5000บาทมา จะทำอะไรได้มาก บางคนก็เช่าห้องอยู่ มีลูกอีก..

ย้ำนะครับ ที่ผมมาเล่าเพราะผมเห็นว่าเจ้าของรวยมากๆๆๆ  ผมถึงคิดแบบนี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
อย่าใจบุญกับเงินของคนอื่นเลยครับ

มันมีตัวแปรอะไรมากมายที่เจ้าของกิจการตัดสินใจแบบนั้น ซึ่งคุณเป็นคนนอก อย่าไปตัดสินว่าเขาไม่มีน้ำใจ ด้วยการเรียกร้องอะไรที่ไม่ใช่สิทธิของคุณเลยครับ
ความคิดเห็นที่ 6
เราพูดในฐานะเคยเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆนะ.  ยอดขายเดือนละประมาณ 1ล้าน. เลิกกิจการมาได้ 15 ปีพอดี.  ที่บอก
เพราะเดี๋ยวจะมีบางคนบอกว่าเราพูดได้เพราะไม่ได้เป็นเจ้าของกิจการ.    ในร้านมีลูกน้อง 5 คน (รวมคนขับรถส่งของ)
               ทุกวันนี้เราสำนึกอยู่ตลอดเวลาว่าที่มีอิสระทางการเงินมาได้เพราะแม่เรา. และลูกน้องในร้านทุกคนร่วมใจกันทำงาน
เราเป็นร้านเครื่องเขียน. สินค้าในร้านจุกจิกมาก.  ทำงานทั้งวัน.  ถ้าเป็นเรานะจะจ่ายให้ลูกน้องวันละ 200 บาท/คน.  
เดือนนึง 6000 บาท. 5 คนก็. 30000 บาท. ถ้า 4 เดือน. เพิ่งจะ 120000 บาทเท่านั้น.  เงินนี้เท่ากับที่เราซื้อทัวร์ไปเที่ยว
เยอรมันหรืออังกฤษ 9 วัน.  ราคาทัวร์ 100000.   ค่าซื้อของสัก 20000.
                ทุกวันนี้ลูกของลูกน้องคนไหนเข้ามหาลัย. เราช่วยจ่ายให้ปีละ 20000 บาท เป็นเวลา 4 ปีต่อคน.ตามหลักสูตร
หลักสูตร 4ปีแต่เรียน 5-6ปีจบเราไม่จ่ายนะ จ่ายแค่ 4ปี.  หลัดสูตร 5ปีจ่าย 5ปี
                  ลูกน้องบางคนตอนนี้ออกไปขายผลไม้.  มีเงินเก็บจะออกรถเราก็ช่วยไป 50000.  ไม่เสียดายเลย. ทุกวันนี้
เรามีเงินซื้อบ้านในกทม.  มีเงินส่งลูก 2คนจนจบตรีไทย.     ไปเรียนโท ที่ต่างประเทศ.   มีเงินซื้อรถ.  ปลูกบ้าน
ให้คนเช่า.  ซื้อที่ดินขายได้กำไร.   ได้ค่าเช่าที่ดิน. อย่างละนิดหน่อย.  
                    ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตประหยัดแต่มีความสุข.  ได้กิน. ได้เที่ยว. ดูหนัง พอประมาณ. แต่ยังคิดถึงบุญคุณ
ของลูกน้องอยู่. และสอนลูกด้วยว่าแม่มีวันนี้เพราะพี่ๆเค้าช่วยแม่ทำมาหากิน
ขอเพิ่มเติมนะคะ
                    กรณีที่ให้ลูกน้องนี้. หมายถึงเจ้าของกิจการที่ให้ได้นะคะ.  เจ้าของกิจการที่เอาตัวเองไม่รอดเราก็เห็นใจค่ะ
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่เป็นเจ้าของเอง ไม่มีวันเข้าใจ
ความคิดเห็นที่ 8
หนทางพิสูจน์ม้า ตลอดเวลา 3 ปีที่ทำมา ถ้าลูกน้องพวกนั้น ..เข้าสาย เลิกก่อนเวลา งานไม่ออก ทำไปเล่นไป ไม่รักษาผลประโยชน์องค์กร ขัดแย้งเพื่อนร่วมงาน เรื่องเยอะ ฯลฯ มันก็ไม่แปลกที่เวลาเช่นนี้เขาจะดูแลแบบนี้

คุณไม่รู้อะไรว่าที่ผ่านมาเค้าทำอะไรกันจริงๆ ได้แต่ฟังเค้าว่ามา ก็ไม่มีทางเข้าใจสิ่งที่เขาทำหรอกครับ เขาอาจจะดูแลพนักงานในอีกธุรกิจดีมากก็ได้ คุณก็ไม่รู้อีกแหละ
ความคิดเห็นที่ 2
เบื่อคำพูดที่ว่ารวยเพราะรู้จักใช้เงิน

เอาจริงๆ ผมอยู่ในวงการ เพื่อนเป้นเจ้าของธุรกิจ โรงงาน

เวลามันไปเล้า ไปเทียว จ่ายทีเป้นแสน ไม่มีตะขิดตะขวง  ถอยรถใหม่คันแพงๆ ไป ตปท ใช้ของแบรนเเนม

ไอ้จะเอามาเลี้ยงคนแรงงาน ถ้ามันไม่ลากยาว เป้นปี ไม่เกิน 4-5 หมื่นหรือจะถึงแสนนี่ถือว่าเงินไม่เยอะสำหรับคนทำธุรกิจที่ดูแลลูกน้อง 4-5 คน

ครับ (ถ้ากู้มานั้นอีกเรื่องครับ แต่จขกทแจ้งว่าเค้าไม่น่าเดือดร้อนเรื่องเงิน )

ผมขอตอบในฐานะทั้งคนจ้าง และ เคยถูกจ้างมาก่อนนะครับ

คือ คนทำงานเลเบอร์ระดับ นับของเสิฟ ยก ใช้แรงงานระดับล่าง ที่ไม่ต้องคิด ต้องใช้หัวมาก เจ้าของเค้าจะเอาออกเมื่อไรก้ได้ครับ

เพื่อนผมที่มีตังค์ หรือตังค์เริ่มน้อยหลายคน เค้าก็โพสเฟสครับว่า เค้าจะไม่เอาออก  เค้าจะพยายามฝ่าฟันกันไปสุดๆ (จนถึงจุดนึงค่อยว่ากันอีกที)

เพื่อนผมที่มีโรงงานไม่มีออเดอร์ เค้าก้ให้คนงานมาจัดบ้านแต่งสวน ต้นไม้ รกๆ เคลียบ้าน  

เค้าบอกงานพวกนี่ จ้างเหมาเอาก้เป้นหมื่นอยู่ ก็ได้โอกาสจัดสวนทำบ้านไปในตัว นี่ก้ทำให้เหมือนลุกน้องมีงานทำไป ครึ่ง 1เดือนแล้ว

จากนั้นเค้าก้ให้คนงานพวกนี้ทำอาหาร ออกไปซื้อวัตถุดิบ ทำกับข้าวกินกัน ตัวเขาก้เก้บตัวไป งานจิงๆมันก็มี มาช่วยกันแบ่งเบาภาระกันและกัน

คำพูดว่ารวยรู้จักใช้ตังค์ หรือ ลูกน้องช่วยอะไรบ้างมันแค่คำพูดหล่อๆ ของนายจ้างที่คิดว่าตัวเองต้องไม่เสียเปรียบ และก้ไม่คิดว่าตัวเองเอาเปรียบ

เป้นคำพูดที่ถูกแต่ไม่ใช่คนมีเงินเค้าจะเป้นแบบความเห้นที่1ทั้งหมดครับ

(แน่นอนก็ต้องปฎิเสธไม่ได้ว่า ที่เพื่อนผมทำมันก้มีลิมิตร คงไม่ใช่ลากยาวไปเป็นปีๆ )
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่