คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 23
โรคไม่กลัว กลัวไม่มีเงิน
เกิดมาเพื่อเป็นทาสแมว ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2424939 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1932133 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2299222 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5072892 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 1012998 ซึ้ง
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ยังไม่รู้สึกอะไรค่ะ ขับรถมาทำงานปกติ ถนนโล่งดี ไม่แวะไหนนอกจากบ้าน-ที่ทำงาน
เข้าตึกก็วัดไข้ ใส่แมสทั้งวัน
ล้างมือด้วยสบู่ทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำ
ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่โต๊ะทำงานตัวเองไม่ลุกไปไหนถ้าไม่จำเป็น
คุยงานผ่าน line เป็นส่วนใหญ่ จะได้ไม่ต้องพูดมากให้น้ำลายกระเด็น
เข้าตึกก็วัดไข้ ใส่แมสทั้งวัน
ล้างมือด้วยสบู่ทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำ
ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่โต๊ะทำงานตัวเองไม่ลุกไปไหนถ้าไม่จำเป็น
คุยงานผ่าน line เป็นส่วนใหญ่ จะได้ไม่ต้องพูดมากให้น้ำลายกระเด็น
เกิดมาเพื่อเป็นทาสแมว ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2881936 ถูกใจ, ปล่องไฟ ถูกใจ, ด้านมืดของดวงจันทร์ ถูกใจ, kaika1013 ถูกใจ, เด็กน้อยของพ่อ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2299222 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2665536 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5645336 ถูกใจ, ไม่กินเผ็ด ถูกใจรวมถึงอีก 26 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
คน กทม ออฟฟิศ ใครยังไม่หยุดบ้างครับ ระหว่างเงิน กับ เสี่ยงติดโรค ต้องเดินทางไปกลับ ที่ทำงานทุกวันรู้สึกอย่างไร
คน กทม ออฟฟิศ ใครยังไม่หยุดบ้างครับ ระหว่างเงิน กับ เสี่ยงติดโรค ต้องเดินทางไปกลับ ที่ทำงานทุกวันรู้สึกอย่างไร
ตอนนี้ที่บริษัท รอประกาศ ประเมินสถานะการณ์ วันต่อวันเลย เงียบก็เงียบ เพราะ เกี่ยวกับ บริการเช่าตู้ สนง และ ต้องมีการขนส่งตู้ ขนาดใหญ่ ในเขต กทม และ ปริมณฑล ผมเดินทางไปกลับ แถว อนุเสารีย์ รามคำแหง ทุกวัน ถึงจะใช้รถ มอไซค์ ก็ยังเสียวอยู่ดี
เราไม่รู้เพื่อนร่วมงาน หรือ สถานที่เราแวะ จะมีเชื้อโรคไหม เสี่ยงมากได้ตัง เงินเดือนอยู่ แต่ ติดมาจะคุ้มกับเงินไหม แล้ว คนในออฟฟิศอีก นับสิบจะติดไปด้วยไหม กังวลไหม หมด
มีวิธีปรับตัวกันอย่างไรครับ
รู้สึกคิดถึงบ้านกันไหม
อยากกักตัวเองสัก 2-3 สัปดาห์ แต่ ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะ รัฐยังไม่มีมาตรการ ที่ชัดเจน สำหรับ งานแบบผม ทั้งที่แทบไม่มี ลค
ระหว่าง ได้เงินเดือนกับ กลัวติดโรคกลัวอะไร มากกว่ากันครับ