เอาไม่อยู่แล้ว   ขาดทุนย่อยยับ 3000


เศร้า

ไม่รู้จะไปทางไหนดี

มองแววตาพ่อค้าแม่ค้าเพื่อนร่วมอาชีพแต่ละคน   สุดแสนละห้อยหวน   หน้าแห้งยิ่งกว่าปลาหมึกบด


บ้านต้องเช่า  ข้าวต้องซื้อ   มือถือต้องจ่าย


ตอนนี้เครียดจนหัวร้อน    รู้สึกได้ว่าอุณหภูมิร่างกายสูงขึ้น    ธาตุไฟใกล้แตก      ไม่รู้เกี่ยวกับโควิด 19 หรือเปล่า  





โควิด ก็กลัว

โรคประสาท ก็กลัว

แต่ไม่มีเงิน  นี่สิ  น่ากลัวที่สุด



แค่นี้แหละครับ   ผมพูดไม่เก่ง