ก่อนอื่นเลยน่ะครับผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เลยเริ่มเเรกเเล้ววันนึงก็มาเหตุการเเปลกๆอยุดีๆผมก็มีเสียงในหัวครับซึ่งเค้าไห้ผมทำโน่นทำนี่ วันนึงผมเหมือนอยุในวังวน สายตามันมืดๆมัวมึนหัว ทำอะไรไปโดยที่ไม่รู้ตัวเเต่ผมยังจำได้ มีคนมาวางขนมใส่พารไว้บนโต๊ะ ที่จำความได้ผมไปหยิบมันกิน มันเป็นขนมสีดำๆมีหลายอย่างใส่ถ้วยเเบ่งไว้ ในพานวงกลมเเละถ้วยวางเรียงกันอยุในนั้น ผมหยิบขนมนั้นขึนมากินเเต่ความรู้สึกยิ่งเคี้ยวฟันผมมันเหมือนจะยิ่งหลุดจริงๆนะครับเหมือนฟันจะหลุดเเละขนมมันหนึบๆ หลังจากนั้น ผมเห้็นหัวช้างที่บ้านสลักเป็นไม้ ตามันเเดงกลํ่าเเดงเหมือนมีหลอดไฟเเต่ไม่ได้เเตงสว่างมากนะครับ (ก่อนหน้านี้หัวช้างนี้ไม่ตาม่ได้มีสีเเดงเป็นช้างเป็นไม้ปกติหลังจากสติกลับมาผมเดินมาดูมันเหมือนมีไครเอาสีไปทาไห้เป็นสีเดง เเละที่ตอนนั้นตาช้างเป็นสีเเดงเพราะ ผมได้จุพลังใส่ไว้ในมัน ) อาการก่อนที่จะจุพลังใส่ช้าง ผมมีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้รู้สึกดุร้ายมากเหมือนสัตว์ป่า เสียงลมหายใจดังมาก อาการเหมือนคนของขึ้น ในคืนนั้นผมได้เดินออกไปที่ส่วนหน้าบ้าน เเละตะโกนเเบบสุดเสียงในความรู้สึกคืออาการหัวใจวายหลังจากนั้น ผมก็ตื่นมาอีกทีบนโชฟาโดยที่ไม่มีไครหิ้วผมมานอน เเละ หัวใจผมก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป (เหมือนถูกถอดหัวใจออกจากร่าง) อ่อผมมีเสียคนพูดอยุในหัวตลอดสั่งไห้ทำโน่นทำนี่ ช่วงเเรกๆเค้าจะสอนเรื่องธรรมมะทั้งวันทั้งคืนทั้งวันทั้งคืนจริงๆ เเละทุกครั้งที่เค้าพูดจบจะมีลมพัดมาหาตัวผมเสมอ ถ้าเป็นตอนกลางคืนก็จะมีจิ้งจกทักเสมอ ถ้าเกิดมันเป็นเรื่องบังเอิญคงไม่เป็นเเบบนี้ตลอดหรอกครับ เเละวันนั้นผมก็ตื่นมาจากตอที่ผมบกว่าหัวใจวาย เค้าบอกไห้ผมลองหยุดเมฆดูปกติเเล้วเมฆก็จะเรื่อนผ่านไปเเบบลื่นๆถ้ามีลมพัดพาไป เเต่เมื่อไหร่ที่ผมเพ่งไปที่มันเมฆจะขยับเเบบกระตุกๆเเทนที่มันจะเรื่อนผ่าไปเเบบปกติ เเละถ้าผมจินตนาการว่าดึงมันไปทางตรงข้ามที่มันจะไป มันก็จะค่อยๆไปในทางตรงข้าม เเต่ต้องใช้พลังมากทุกครังที่ทำ ผผมจะรู้สึกหมดเเรง เเละผมก็ไม่ได้เล่นเมฆอีกเลย เเละเสียงในหัวก็หายไปเหลือเเต่ว่า สายตาผมมันไม่ปกติ มันจะพยายามมองอะไรที่เราไม่ได้จะมองอยุตลอด เเละมันจะมองเป๋ากางเกง ผญ ผช ที่เราจะสนทนาด้วยเสมอจนทำไห้ผมเก็บตัวไม่กล้าเจอไคร เเละคิดว่าเรื่องทั้งหมดเราคงคิดไปเอง ผ่านมาเกือบปี จนวันนึงไกล้วันเกิดผม เสียงมนกลับมาอีกพยาามบอกไห้ผมเป็นคนดี มันหลอกผมว่าจินตนาการผมเนี่ยสามารเนรมิตทุกสิ่งได้ในโลกของเค้า เเละ ก็เกิดเหตุการมากมายจนมาถึงปีที่ผ่านมา ผมกลับมาลองทำเหมือนที่เคยทำเรื่องเมฆผมที่ได้เราทำได้จริงๆ เเถมมาอีกอย่าคือลมที่จะพัดมาหาเราเราก็สามารถเปลี่ยนทิศทางมันได้เลยในความคิด เปลี่ยนได้จริงๆครับ ถ้าบังเอิญผมคงทำไม่ได้ซํ้าเเล้วซํ้าเล่าหรอก เเละเหตุการนึงก็เกิดขึ้น ผมนอนอยุโดยเสียงในหัวผมเค้าบอกจะช่วยไห้ผมหายมีเสียงในหัว โดยการคิดภาพในหัวผมเป็นเส้นได้ตรึงสมองผมไว้ เเละความรู้สึกมันไม่เจ็บเเต่รู้สึกครับวาในสมองเรามีอะไรซักอย่างพันเเละตรึงมันไว้อยู่ อาการคือตื้อมาก คิดอะไรไม่ได้ ไม่รู้สึกอะไร ถูกใช้ไห้ทำโน่นนี่เลย เหมือนหุ่นเชิด เเต่ผมยังจำมันได้ หลังจากที่โดน เเฟนผมที่นอนอยุข้างๆก็มีเสียงเสียงเหมือนมีเพศสัมพันกับไครเธอร้องคราง เเต่ไอผมที่ถูกได้ตรึงสมองอยุนั้นไม่รู้สึกอะไรเลยคือไม่มีความนึกคิดไม่มีความรู้สึก คือนอนโง่ๆทำอะไรไม่ได้ จนเเฟนผมหลับ ไป ผมก็ยังค้างอยู่อย่งนั้นจนหลับไป เช้าวันต่อมา เเฟน ผมกระซิบที่ผมว่าเอ้าสู้กันอยุหรอ (ต้องบอกก่อนหน้านี้เค้าบอกเค้าเป็นคนที่จะมาทำลายผมทำลายประเทศจะทำลายสวรรนจะทำลายเทวดาหรอกผมเป็นเรื่องไอผมก็เชื่อ เพราะ ลม กับ เมฆ นี่เเหละที่ทำไห้ผม เชื่อเสียงที่พูดกับผม ผมเลยบ้าไปตามมันด้วย) อ่อเเล้ววันนึงเเฟนผมไป วัดหลวงพ่อกับผม เธอูดภาษาอะไรก็ไม่รู้ของเธอไห้ผมฟัง เเละ มีครั้งนึงเธอมาค่อมที่ตัวผม เเละบอกผม เอ็งรู้ใช่ไหม คืออะไร เธอคุยกับไครไอคนที่อยุในตัวผมหรอ ททุกวันนี้ผมทรมานมากครับ เเทบจะลืมตัวเองเเล้ว ไม่มีความนึกคิดเหมือนเดิมเเทบจะไม่มีความรู้สึก เพราะช่วงก่อนปีไหม่หลังผมกลับมา จากชลบุรี มากรุงเทพ มีวันนึง ผมนั่งอยุในรถเค้ามากวนผม อยุบนหัวผมเลยเหวี่ยงเค้าไป ในความคิด ซึ่งในความคิดเค้ากระชากเอาสมองผมไปด้วย อาการคือ ผมรู้สึกเเปรบๆที่หัวพล้อมกับมันโร่งเลย เเละรู้สึกมีเลือดไหลออกจากจมูก เเต่ไม่มีครับ หลังจากนั้น อาการผมเเย่มาก เเทบจะทำอะไรไม่ได้ จำอะไรไม่ได้ คิดไม่ออก อ่อก่อนหน้านี้ตั้งเเต่เริ่มเเรกเค้าพยายามไม่ไห้ผมคิดภาพในหัวจนตอนนี้ผมจะคิดภาไม่ได้เเล้วครับรู้สึกไม่เป็นตัวเองเลย เรื่องทั้งหมดนี่ผมอยากจะเล่าอย่างละเอียดเเต่ตอนนี้ผมทรมานมากครับ ผมเคยเปลี่ยนทิศทางลมได้เคยหยุดเมฆได้ก็เเล้วเเต่ทั่นที่อ่านจะเชื่อไหม่ เรื่องทั้งหมดผมไม่ได้เเต่งขึ้น ผมอยากเป็นคนปกติผมอยากหายจากสิ่งที่เป็น ขอคนที่เป็นกูรูเรื่องนี้หรือมีอะไรเเนะนำบ้าง ตอนนี้ผมอยากจะฆ่าตัวตายเเล้วครับมันทรมานเหลือเกิน เเละหลังจากที่เค้ากะชากสมองผมออกไป ผมก็คุมลมเเละหยุดเมฆไม่ได้อีก
พลังที่เเลกมากับความทรมาน