"ถ้ามีแฟนผู้ชายคนนั้นต้องทำให้มีชีวิตที่ดีขึ้น"

ผมจะรู้สึกเครียด เศร้า ทรมาน รู้สึกเจ็บปวด และโทษตัวเองเสมอ ผมหันมามองตัวเอง อายุ 25 มีเงินเก็บแค่ 100k ถ้ามีแฟนหรือครอบครัว ผมคงพาครอบครัวไปไม่รอด แค่จีบสาวยังไม่เคยติดเลยสักคน ค่าสินสอดจะมีไปแต่งเขาไหม เงินเลี้ยงลูกจะมีไหม คิดจะพัฒนาตัวเอง แต่ด้วยเศรษฐกิจ การเมืองการปกครอง สภาพบ้านเมืองในปัจจุบัน ไวรัสระบาด ผมคิดหาทางใหนไม่ออกเลย โทษตัวเองว่ากระจอกสร้างเนื้อสร้างตัวยังแทบจะไม่ได้ ขนาดจีบสาวยังไม่เคยติดสักคนเดียว ผมสับสน ผมเหนื่อย ผมเบื่อโลก ผมเริ่มรู้สึกเฉยฉา กับผู้หญิง ระหว่าง อยากตายกับอยากอยู่ ก็คิดไม่ออก ว่างเปล่า .... เพื่อนก็แทบจะไม่คุยด้วย ผมไม่รู้เลยว่าทำไรผิดรึป่าว ผมคงเป็นคนชั่ว ของหลายๆคนที่รู้จักผมมั้ง ทำอะไรก็ผิดไปหมด บางวันผมเครียดจนนอนร้องให้ อยากตาย แต่อยากตายแบบให้โลก ให้ผู้คนได้จดจำการกระทำของผมเอาไว้ อย่างน้อยผมคงจะได้มีตัวตน แต่จิตใจส่วนลึกๆไม่ให้ผมทำ

ผมคิดไม่ออกว่าชีวิตต้องทำอย่างไร จึงจะมีเงินสร้างเนื้อสร้างตัว ได้สร้างครอบครัว โดยไม่เป็นหนี้สิน ไม่ผิดกฏหมาย ผมสับสนไปหมด