ตอนนี้เราเป็นเด็กนักเรียนม.ปลายค่ะ ตอนเด็กเราก็จะชอบเล่นเเรงๆกับคนอื่นเช่นต่อย,ตบหลัง กับหลายๆคน(เพื่อน,ญาติ,น้องชาย) ตอนนั้นก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรเพราะว่าคนอื่นๆก็คิดว่าเล่นกันตามภาษาเด็กๆ จนเราขึ้นม.ต้นช่วงนั้นเราพึ่งย้ายรร.ใหม่เร่เลยต้องอ่านหนังสือหนักมากจนไม่มีเพื่อน เเต่พอเข้าได้เราก็ไปมีเพื่อนในสังคมกลุ่มใหม่ เราเลยตั้งใจกับตัวเองว่าเราจะไม่ใช้กำลังอีกทำก็ทำได้มาจนเข้าม.2ขึ้นม.3เราทนไม่ไหวจริงเลยขอพ่อกับเเม่ไปเรียนมวยจะได้มีอะไรให้ต่อย,เตะบ้างเเต่เราก็เลิกไปตอนม.4พอเราขึ้นม.4เเล้วเราก็เริ่มคิดว่าเราอยากเตะหรือต่อยครจริงๆโดยไม่มีสาเหุ(จะเป็นเเค่กับผู้ชายที่ดูเเข็งเเรงกล้ามๆ)เรารู้สึกว่าอยากได้ยินเสียงคนพวกนั้นร้องออกมา เราดันมีน้องชายที่เป็นนักกีฬาน้องเราตัวสูงใหญ่เราชอบทำท่าจะต่อย,เตะน้อง
ตลอดเเต่ไม่โดนนะ คือเราไม่อยากทำน้องเเต่มันอดใจไม่ไหวจริง
ส่วยมากเลยได้เเต่ลูบหัวน้องอย่างเดียว เเล้วเราก็ได้มีเพื่อนคนหนึ่ง(เป็นผู้หญิง)ออกเเรวสาวอวบเเต่ไม่อ้วนพอมีเนื้อ เวลาเราเรียนหนังสือเราจะชอบเราเเจนเพื่อนมาเเล้วก็ใช้เล็บจิกแขนให้มันเป็นรอยเเดงหรือตีเบาเพื่อให้เกิดรอยเราชอบมากเวลาเพื่อนร้องว่าเจ็บ เเต่พอเพื่อนบอกว่ามันเจ็บส่วนใหญ่เราก็จะจิกให้เเรงกว่าเดิมเเล้วก็หยุด ตอนนี้เราก็ยังทำกับเพื่อนคนนั้นเเบบนั้นอยู่