ช่วยเราทีค่ะเราไม่รู้ว่าควรทำยังไง เราอายุ 20 ปี ประสบการณ์ทำงานไม่มีหวาดกลัวสังคม และขาดความมั่นใจในตัวเอง ตอนนี้เราลาออกจากมหาลัยเหตุผลเพราะรู้สึกไม่แฮปปี้กับวิชาเรียน ไม่แฮปปี้กับเพื่อน

เกริ่นก่อนว่าเราถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจตลอด ความอดทนเราต่ำแต่ถ้าต้องไปอยู่รวมกับคนในสังคมเราก็ดูปกติดี ตอนมัธยมก็ปกติดีนะคะ เราไม่ได้มีเป้าหมายในการใช้ชีวิตมากนัก เราคิดแค่ว่าเรียนให้จบๆเดี๋ยวก็มีงานทำแต่พอได้เข้ามาเรียนจริงๆเรารู้สึกไม่มีความสุขค่ะ ทั้งกับวิชาที่เรียน กับเพื่อนด้วย + สุขภาพจิตเราย่ำแย่ หมอบอกว่าเรากดดันตัวเองมากเกินไป ซึ่งเราไม่เคยคิดมาก่อนค่ะว่าเราเป็นแบบนั้น แต่พอได้ลาออกมาความเครียดก็ถาโถมเพิ่มค่ะ เราตั้งเป้าไว้ว่าจะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย (เรียนมหาลัยเปิด) เราคิดว่ามันไม่ยากเกินไปถ้าเราตั้งใจมากพอ แต่ก็มาติดตรงที่เราขาดความมั่นใจค่ะ เรารู้สึกตัวเองไม่มีค่า ไม่มีความสามารถมากพอ เพื่อนไปไกลถึงไหนแล้ว จะเรียนจบกันอยู่แล้วแต่เราเหมือนต้องมาเริ่ม1ใหม่ เป้าหมายในอนาคตที่ชัดเจนก็ไม่มี คือไม่รู้ว่าเรียนไปเพื่ออะไร แต่ที่ลาออกมาก็แค่เพราะที่เรียนอยู่มันไม่ใช่และอยากได้ประสบการณ์ชีวิตมากกว่านี้ แต่ปัญหาคือเรากลัวค่ะ กลัวการทำงานเพราะเราไม่เคยทำงานเลย แถมไม่มั่นใจในตัวเองอีก กลัวไปหมด และเรากลัวการถูกตำหนิค่ะ อย่างที่บอกว่าเราถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจเวลาโดนว่า โดนตำหนิจิตใจเราจะแย่มากๆ เราไม่สามารถยอมรับข้อผิดพลาดของตัวเองได้ ไม่รู้ควรทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้ทุกอย่างมันตีกันหมด เราสับสนหวาดกลัวและไม่รู้ควรจะทำยังไง ขอคำแนะนำจากพี่ป้าน้าอาทั้งหลายได้ไหมคะ เป็นพลังให้หนูที เพราะตอนนี้หนูเหมือนคนหลงทาง ชอกำลังใจและคำแนะนำทีนะคะ

ปล. ครอบครัวเราไม่ผิดนะคะ เราผิดเองค่ะที่ไม่รู้จักเติบโต เรารู้ว่าสิ่งที่ควรทำที่สุดคือออกไปเผชิญกับมันแต่เพราะกลัวมากๆ เจอผู้คนก็กลัว ไม่กล้าสบตา กังวลไปหมด เลยไม่รู้ว่าควรทำยังไง คุยกับครอบครัวเขาก็หาว่าเราคิดมากไป ทราบดีค่ะว่าคิดมากจริงๆแต่จิตใจเรามันเป็นไปเอง ซึ่งเราอยากให้ตัวเองมั่นใจมากกว่านี้ค่ะ อยากกล้าที่จะออกไปทำสิ่งที่คิดให้ได้ ตำหนิเราได้นะคะแต่ขอภาษาที่ไม่ทำให้อ่านแล้วรู้สึกแย่กว่าเดิมค่ะ เพราะหนูอ่อนไหวมากจริงๆ หากทำอะไรผิดพลาดไปต้องขออภัยล่วงหน้า และขอขอบคุณทุกคนที่เขามาให้คำแนะนำนะคะ