ผมทักไปคุยกับเธอทุกวันเธอก็คุยน่ะแต่พอผมลองไม่ทักไปชักสองสามวันหายครับอย่างนี้ผมจะไปต่มั้ยครับคืออายกคุยน่ะเพราะรู้สึกดีแต่ก็ไม่อยากทักไปแล้วอ่ะคือเคาหายไปเลยอ่ะเราก็คุยกันมาได้สักพักแล้วน่ะตอนคุยกันผมก็เคยถามเธอไปตรงๆน่ะว่าเธอรู้สึกกับเราจริงๆหรอเธออ่ะชอบเราจริงๆใช่มั้ยเธอก็บอกชอบเราน่ะแต่คือเธอไม่เคยทักเราก่อนหรือโทรหาเราก่อนเลยท้าโทรไปเธอก็รับสายตลอดน่ะแล้วก็คุยดีและบอกชอบบอกคิดถึงเราด้วยชำแต่ผมไม่เข้าใจว่าเธอไม่เคยทักมาหรือโทรมาเลยทั้งๆที่เราโทรไปเคาก็รับสายเราตลอดแต่ต้องโทรไปตอนเธอว่างและกว่าเคาจะออนแต่ละทีน่ะรอจนหลับอ่ครับคือเลิกสองทุมนางว่างสามทุมครึ่งสี่ทุมอ่ะครับพอถามก็อางนุนอางนี้ตลอดผมลองโทรไปหาเธอทุกวันสีบกว่าวันได้เธอก็จะรับสายทุกวันแต่ต้องโทรไปตอนเธอว่างเท่านั้นแล้วก็ต้องเป็นเวลาเดิมทุกวันคือผมลองไม่ทักไปหรือโทรไปสามวันแล้วเธอก็เงิยบคือหายไปเลยอ่ะทุกๆครังที่เราคุยกันเป็นผมที่ทักก่อนตอลดแม้แต่ครังเดืยวก็ไม่มีที่เธอทักมาก่อนผมเริ่มจะสับสนว่าเคาคิดยังไงกับผมเราคุกันก็นานแล้วผมก็ขอเธอเป็นแฟนแล้วเธอก็ตกลงเอาจริงๆแราก็นับได้ว่าเป็นแฟนกันแล้วน่ะแต่ไม่เคนไปไหนด้วยกันเลยเอาจริงๆก็คือไม่เคยคุยกันข้างนอกแบบสองต่อสอนเลยสักครั่งนั้นแหละครับก็คือที่ว่าเป็นแฟนกันก็คือแค่ในมือถืออ่ะครับผมไม่เข้าใจเธอก็คือส่วนหนึ่งแต่อีกอย่างก็คือผมไม่เข้าใจตัวเองนี้เเหละครับผมไม่เข้าใจว่าผมต้องการอะไรและต้องทำยังไงไปต่อยังไงไม่เข้าใจตังเองที่ผมรู้สึกได้ตอนนี้ก็คือรู้สึกไม่ดีเลยไม่ดีมากๆๆๆๆผมขอถามหน่อยครับผมควรทำไงดีเดินออกมาก็คงทำใจไม่ได้ต้องบอกก่อนว่าผมกับเคาทำงานที่เดืยวกันแต่ไม่ได้เจอหน้ากันหรกครับอยู่คนละพแนกกับผมขอถามความคิดเห็นเพือนๆครับออกมาดีมั้ยหรือจะอยู่ต่อสุดท้ายอยากจะบอกก็คือผมโครดรักเค้าเลยครับต้องขอโทษด้วยน่ะครับผมไม่ใช่คนไทยก็เลยพีมผิดๆถุก