คะ สวัสดีนะคะเรามีลูกกับสามี2คนคะคนแรก ได้1ขวบ1เดือนแล้วคะแต่น้องยังเดินไม่ได้คะ คลานได้แล้วก็ยืนจับคะ
แล้วคือว่าตอนนี้เราท้องคะท้องแก่มากแล้วคะ9เดือนอีกไม่กี่อาทิตย์เราก็จะคลอดแล้วคะ
แต่เราก็ยังทำงานได้อยู่คะแต่แค่เราอุ้มลูกไม่ไหว จะอุ้มลูกไปไหนมาไหนไม่ได้แล้วคะ แต่เราก็ยังทำงานบ้านได้ปกคินะคะ
วันนร้เราเก็บกวาดห้องซักผ้าทำนู้นนั่นนี้ตามปกติคะ ช่วงนี้เป็นช่วงแฟนหยุดงานคะ เราเลยขอแรงให้เขาเอาลูกไปล้างก้นให้หน่อยคะ เราบอกว่าเราไม่ไหว เราอุ้มไม่ไหว
เราเหนื่อยหายใจไม่ออกเพราะพึ่งเก็ยบ้านเสร็จ เอาลูกไปล้างก้นให้หน่อยได้ไหมวานหน่อย เขาก็คือไม่อยากไปล้างให้คะมาเปิดก้นลูกดูแล้วก็บอกว่า
เธออะไปล้างเลย แล้วก็เดินออกจากห้องไปคะ พอเราโทรไปบอกให้ช่วยหน่อยเอาลูกไปล้างก้นหน่อย ก็บอกว่าคุยงานยุ เออเดี๋ยวล้างให้ จนลูกหลับคาขี้แบบนั้นอหละคะ
แต่ก็ยังไม่มาล้างให้ คือเราต้องทำอะไรๆทุกๆอย่างเองหมดคะ ขอแรงเทน้ำใส่กระติกน้ำร้อนให้หน่อยก้ใส่อารม ขอแรงช่วยยกของก็ไม่เต็มใจที่จะทำคะ
แต่เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงคะ พูดไปหลายครั้งแล้ว ทนมาตลอดเลยคะ สงสารลูก เราพยายามที่จะเออปลาอยผ่านคะ ไม่เถียง ทำก็ทำ ไม่ทำก็เดี๋ยวทำเองคะ
เราเดินตากแดดเพื่อจะไปร้านค้าไปซื้อโจ๊กมาให้ลูกกินคะ เพราะเราขับรถไม่เป็น เราขอให้ช่วยก็บอกแต่เดี๋ยวก่อนๆ
จนลูกไม่ได้กินข้าว คือเราต้องทำเองทุกอย่างคะ ไม่เคยคิดจะช่วยอะไรเราเลยคะ คิดจะช่วยก็ต่อเมื่อตัวของสามีเราอยากจะได้ของชิ้นนี้
อยากได้อันนี้ เขาก็จะมาพูดดี ทำดีกับเรา ตามใจ เอาใจ เราคะ แต่พอได้ของที่ต้องการเขาก็เหมือนเดิมคะ
เราแอบน้อยใจร้องไห้อยู่บ่อยๆคะแต่เราทำอะไรไม่ได้คะ
ขอคำปรึกษาได้ไหมคะ
คำแนะนำก็ได้คะ
ขอความข้างต้นหากเขียนผิดตกหล่นหรือไม่เข้าใจใดๆขอโทษด้วยนะคะ
ขอบคุณคะ🙏🏻🙏🏻
แบบนี้เรียกว่าสามีเอาเปรียบเราไหมคะหรือว่าเราต้องใช้คำไหนคะพูดไม่ถูกช่วยแนำนำทีนะคะ
แล้วคือว่าตอนนี้เราท้องคะท้องแก่มากแล้วคะ9เดือนอีกไม่กี่อาทิตย์เราก็จะคลอดแล้วคะ
แต่เราก็ยังทำงานได้อยู่คะแต่แค่เราอุ้มลูกไม่ไหว จะอุ้มลูกไปไหนมาไหนไม่ได้แล้วคะ แต่เราก็ยังทำงานบ้านได้ปกคินะคะ
วันนร้เราเก็บกวาดห้องซักผ้าทำนู้นนั่นนี้ตามปกติคะ ช่วงนี้เป็นช่วงแฟนหยุดงานคะ เราเลยขอแรงให้เขาเอาลูกไปล้างก้นให้หน่อยคะ เราบอกว่าเราไม่ไหว เราอุ้มไม่ไหว
เราเหนื่อยหายใจไม่ออกเพราะพึ่งเก็ยบ้านเสร็จ เอาลูกไปล้างก้นให้หน่อยได้ไหมวานหน่อย เขาก็คือไม่อยากไปล้างให้คะมาเปิดก้นลูกดูแล้วก็บอกว่า
เธออะไปล้างเลย แล้วก็เดินออกจากห้องไปคะ พอเราโทรไปบอกให้ช่วยหน่อยเอาลูกไปล้างก้นหน่อย ก็บอกว่าคุยงานยุ เออเดี๋ยวล้างให้ จนลูกหลับคาขี้แบบนั้นอหละคะ
แต่ก็ยังไม่มาล้างให้ คือเราต้องทำอะไรๆทุกๆอย่างเองหมดคะ ขอแรงเทน้ำใส่กระติกน้ำร้อนให้หน่อยก้ใส่อารม ขอแรงช่วยยกของก็ไม่เต็มใจที่จะทำคะ
แต่เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงคะ พูดไปหลายครั้งแล้ว ทนมาตลอดเลยคะ สงสารลูก เราพยายามที่จะเออปลาอยผ่านคะ ไม่เถียง ทำก็ทำ ไม่ทำก็เดี๋ยวทำเองคะ
เราเดินตากแดดเพื่อจะไปร้านค้าไปซื้อโจ๊กมาให้ลูกกินคะ เพราะเราขับรถไม่เป็น เราขอให้ช่วยก็บอกแต่เดี๋ยวก่อนๆ
จนลูกไม่ได้กินข้าว คือเราต้องทำเองทุกอย่างคะ ไม่เคยคิดจะช่วยอะไรเราเลยคะ คิดจะช่วยก็ต่อเมื่อตัวของสามีเราอยากจะได้ของชิ้นนี้
อยากได้อันนี้ เขาก็จะมาพูดดี ทำดีกับเรา ตามใจ เอาใจ เราคะ แต่พอได้ของที่ต้องการเขาก็เหมือนเดิมคะ
เราแอบน้อยใจร้องไห้อยู่บ่อยๆคะแต่เราทำอะไรไม่ได้คะ
ขอคำปรึกษาได้ไหมคะ
คำแนะนำก็ได้คะ
ขอความข้างต้นหากเขียนผิดตกหล่นหรือไม่เข้าใจใดๆขอโทษด้วยนะคะ
ขอบคุณคะ🙏🏻🙏🏻