สวัสดีครับวันนี้ผมจะเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับเพื่อนคนหนึ่งให้ฟังครับ
คือผมมีเพื่อนคนหนึ่งสนิทกันมากสนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้นจนเรียนปวช.1 เราคุยกันทุกวันเวลามีปัญหาอระไรเราก็จะปรึกษากันตลอดเป็นเพื่อนคนเดียวของผมเลยมั้งครับที่คุยกัยเยอะขนาดนี้แต่แล้วความสัมพันธ์ของเราก็แย่ลง
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะเพื่อนผมเนียมันไปมีเรื่องกับผู้หญิงคนหนึ่งเรื่องผู้ชายมันก็มาปรึกษาผมตลอดผมเลยบอกไปว่าอย่าไปมีเรื่องกันเลยมันก็เงียบไปแล้วเราก็ไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์ คือผมก็ทักไปนะแต่มันไม่ตอบผมจนกระทั่งผมรู้ว่าผู้หญิงที่มันมีเรื่องด้วยเนี่ยกลายมาเป็นเพื่อนมันและก็ดูสนิทสนมกันมากด้วย ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะเพราะเห็นมันสองคนไม่ทะเลาะกันก็ดีแล้ว
ผ่านไปสักพักมันก็มาคุยกับผมตามปกติแต่เราคุยกันน้อยลงมากซึ่งตอนนี้ผมก็ไม่ได้น้อยใจอะไรนะ แต่ที่ผมน้อยใจก็คือ เวลามันมาขอคำปรึกษาไม่ว่าจะเรื่องอะไรเนี่ยผมก็จะให้มันไปแต่มันเหมือนจะไม่ได้ฟังผมเลยเพราะมันดันไปขอคำปรึกษาจากเพื่อนคนนั้นแทนแล้วก็ใช้ของเขาแทนซึ่งมันทำให้ผมเหมือนรู้สึกอกหักอ่ะ แบบ แกมาขอคำปรึกษาเราเราก็ให้ไปแต่แกดันไปเอาคำปรึกษาของคนอื่นมาใช้แทนอ่ะคือแบบมันน้อยใจนะ แต่หลายคนอาจจะคิดว่าผมอิจฉาหรือเปล่าผมบอกเลยว่าไม่นะ ตอนนี้รู้สึกน้อยใจมากอ่ะ จากเพื่อนสนิท กลายเป็นเพื่อนที่ไม่สนิท จากคนที่รู้ทุกอย่าง กลับกลายเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลย
อยากรู้ว่าเพื่อนเคยน้อยใจเพื่อนแบบนี้ไหมครับ
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของผมผิดพลาดประการใดตักเตือนได้ครับ
เคยน้อยใจเพื่อนตัวเองไหม??
คือผมมีเพื่อนคนหนึ่งสนิทกันมากสนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้นจนเรียนปวช.1 เราคุยกันทุกวันเวลามีปัญหาอระไรเราก็จะปรึกษากันตลอดเป็นเพื่อนคนเดียวของผมเลยมั้งครับที่คุยกัยเยอะขนาดนี้แต่แล้วความสัมพันธ์ของเราก็แย่ลง
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะเพื่อนผมเนียมันไปมีเรื่องกับผู้หญิงคนหนึ่งเรื่องผู้ชายมันก็มาปรึกษาผมตลอดผมเลยบอกไปว่าอย่าไปมีเรื่องกันเลยมันก็เงียบไปแล้วเราก็ไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์ คือผมก็ทักไปนะแต่มันไม่ตอบผมจนกระทั่งผมรู้ว่าผู้หญิงที่มันมีเรื่องด้วยเนี่ยกลายมาเป็นเพื่อนมันและก็ดูสนิทสนมกันมากด้วย ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะเพราะเห็นมันสองคนไม่ทะเลาะกันก็ดีแล้ว
ผ่านไปสักพักมันก็มาคุยกับผมตามปกติแต่เราคุยกันน้อยลงมากซึ่งตอนนี้ผมก็ไม่ได้น้อยใจอะไรนะ แต่ที่ผมน้อยใจก็คือ เวลามันมาขอคำปรึกษาไม่ว่าจะเรื่องอะไรเนี่ยผมก็จะให้มันไปแต่มันเหมือนจะไม่ได้ฟังผมเลยเพราะมันดันไปขอคำปรึกษาจากเพื่อนคนนั้นแทนแล้วก็ใช้ของเขาแทนซึ่งมันทำให้ผมเหมือนรู้สึกอกหักอ่ะ แบบ แกมาขอคำปรึกษาเราเราก็ให้ไปแต่แกดันไปเอาคำปรึกษาของคนอื่นมาใช้แทนอ่ะคือแบบมันน้อยใจนะ แต่หลายคนอาจจะคิดว่าผมอิจฉาหรือเปล่าผมบอกเลยว่าไม่นะ ตอนนี้รู้สึกน้อยใจมากอ่ะ จากเพื่อนสนิท กลายเป็นเพื่อนที่ไม่สนิท จากคนที่รู้ทุกอย่าง กลับกลายเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลย
อยากรู้ว่าเพื่อนเคยน้อยใจเพื่อนแบบนี้ไหมครับ
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของผมผิดพลาดประการใดตักเตือนได้ครับ