คือผมขอเล่าคร่าวๆละกัน ผมกับแฟนคบกันมาสองปีแล้วครับ ก่อนจะคบกันเราเคยคึยกันแล้วว่าผมไม่ค่อยโอเคกับการให้แฟนไปเที่ยวกลางคืน(สำหรับผมนะ คู่อื่นผมขอไม่เข้าใจด้วยเพราะผมเข้าใจตามที่ผมเข้าใจ) เขาสัญญาว่าจะทำให้ ผ่านมาสองปีไม่เคยมีการโกหกกันเลย ดีกับผมมาตลอด จนเมื่อไม่นานมานี้ผมแอบไปเห็นแชทที่เขาคุยกับเพื่อนเกี่ยวกับการไปเที่ยว ผมเลยจับได้ย้อนหลัง ว่าเขาแอบไปเที่ยวจริงๆ
ตอนนี้ที่ผมจับได้เขาร้องไห้ฟูมฟายขอโอกาสเพราะทำไปด้วยความไม่คิด แต่ผมลืมมันไม่ได้เลยจริงๆ เขาบอกว่าที่ไปก็เพราะไปดูแลเพื่อนไม่ได้อยากไปเมา แต่ผมไม่เชื่อหรอกครับ เหตุผลที่ไปมันมีอย่างเดียวคืออยากไป แล้วที่ๆไปก็ไปบังเอิญเจอกับผู้ชายที่ผมไม่ชอบเยอะแยะ แต่ไม่ได้ไปด้วยกันนะและไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกัน เอาจริงๆแล้วผมไม่ชอบผู้ชายทุกคนที่ผมไม่รู้จักแหละครับแต่มันก็เป็นเหตุผลส่วนตัวที่ผมจะพยายามไม่ปรับแก้ไรทั้งนั้น แล้วเธอก็บอกว่าไม่ได้ยุ่งไรกับใครเลยแค่ไปดูแลเพื่อน อีกวันหลังจากที่ไปเที่ยวก็คุยกับผมปกติจนจับได้ ผมไม่รู้ว่าเป็นที่สังคมหรือที่ตัวเขาเองแต่เขาบอกว่าถ้าไม่โกหกกลัวผมจะไม่ชอบ แล้วทำไมไม่เลิกกันไปเลยหละถ้ามาโกหกตอนคบกันเข้าปีที่สอง จะให้มีครั้งต่อไปในปีที่สามสี่เพื่อที่จะโกหกซ้ำอีก หรือไม่ก็เสี่ยงดวงว่าจะกลับตัวไหมทำไม
 
สิ่งที่ผมอยากรู้คือหลังจากวันที่โกหกเพื่อไปเที่ยวแล้วยังกล้ามาคุยกับผมหน้าด้านๆ แบบไม่รู้สึกรู้สาว่าตัวเองไปทำไรผิดมาเลยได้ยังไง
และผมควรทำไงต่อเพราะผมค่อยข้างอคติและลืมยากมาก