ตอนนี้หนูได้รับการเข้ารักษาทางจิตเวชแล้วค่ะ ทางด้านแม่ก็รู้และยอมเข้าใจ หนูต้องไปพบแพทย์อาทิตย์ละครั้ง กินยาซ้ำๆจนบางครั้งยาส่งผลเสียต่อตัวเอง อ้วกบ้างหมดแรงบ้าง จนหนูคิดว่าเราจะต้องหายแน่ๆ ก็โดนเพื่อนในห้องและนอกห้องบลูลี่ค่ะ แรกๆก็ไม่หนัก หลังๆเขาเริ่มทำหนักเรื่อยๆ บอกหนูว่า อยากตายไม่ใช่หรอ กระโดดตึกตายสิ เชือกผูกคอตายเลย หนูเป็นคนที่เซ้นซิทีฟอยู่แล้วก็น้ำตาแตกเลยค่ะ บางครั้งก็เอายาหนูไปซ่อน จนหนูวนมาอยู่จุดเดิมๆ ที่ตื่นนอนมาแล้วไม่อยากลุกไปไหน อยากตาย ไม่อยากอยู่แล้ว แม่ก็บอกว่าตัวหนูมันอ่อนแอเข้มแข็งไม่ได้ ถ้าทนไม่ไหวก็ผูกคอตายซะ  ใช่ค่ะ หนูควรตาย ทั้งโดนข่มขืน โดนครอบครัวหักหลังทำร้ายจิตใจ ทุกอย่างมันน่ารังเกียจจนไม่อยากลืมตาตื่นเลย อยากหลับไปนานๆ เบื่อโลก เบื่อตัวเอง ตายๆไปซะคงดีกว่า