วันนี้ผมจะมาแบ่งปันเทคนิค วิธีการจากประสบการณ์ จากการรักษาอุโบสถศีลมา 3 วัน ที่ผ่านมา คือ 7 - 9 มี.ค.63
หรือที่เรียกว่า ปฏิชาครอุโบสถศีล (ปะ-ติ-ชา-คะ-ระ-อุ-โบ-สด-สีน)
ซึ่งผมรักษาเท่าที่สามารถรักษาได้ บางวันพระอาจจะรักษาไม่ได้เลย
บางครั้งรักษาได้ 1 วันบ้าง 2 วันบ้าง 3 วันบ้างตามสมควรตามโอกาส
คำว่าเท่าที่ทำได้คือ
ตัดออกบางข้อ ที่ห้วงเวลานั้นไม่พร้อมหรือไม่สะดวกออกไป
เช่น บางครั้งตัดข้อ 8
บางครั้งตัดข้อ6 หรือ ข้อ7
บางครั้งไม่ได้เลย ทั้ง ข้อ 6 ข้อ 7 และ ข้อ8 เป็นต้น
บางครั้ง ถ้าไม่ได้จริงๆ จะรักษาเป็นห้วงเวลา เช่น 1 นาทีนี้ 1 ชั่วโมง นี้ ห้วงเวลา 1700 -1800 เป็นต้น
บางข้อผิดแล้ว ถ้าเป็นไปได้ ผมจะพยายามเริ่มรักษาใหม่ทันที เช่นข้อ7 งดบันเทิง งดการละเล่น เราเผลอไป พอนึกได้รักษาใหม่เป็นต้น แต่บางข้ออาจทำไม่ได้เช่นข้อ8 นอนบนฟูก พอนอนแล้ว มันก็ถึงเช้าเลย อันนี้ต้องปล่อยไปก่อน
สำหรับการรักษาศีลนี้ในหลักการแล้ว สูงสุดคือรักษาด้วยชีวิต ที่เรียกว่า ปรมัตถศีล
เป็นปกติสำหรับการเริ่มที่เราจะไปยังไม่ถึงจุดนั้น สำหรับผู้ที่ถึงจุดนั้น ขออนุโมทนาสาธุครับ
สำหรับการการฝึกรักษาศีล เป็นเรื่องปกติที่เราจะทำได้ไม่สมบูรณ์แบบ
เป็นเรื่องปกติสำหรับการพยายามที่ทำแล้วจะไม่สมบูรณ์แบบ
การล้มเหลว การทำไม่ได้ มันคือสิ่งที่แสดงว่าเรากำลังพยายาม
ถึงอย่างไรเราจะไม่อยู่ในจุดเดิมแน่นอน
ผมเชื่อในหลักการค่อยเป็น ค่อยไป ค่อยๆสร้าง ค่อยๆเริ่มค่อยๆสะสม
ทำเป็นประจำ อย่างต่อเนื่อง สักวันย่อมจะสมบูรณ์บริบูรณ์
เปรียบกับการหยดน้ำลงในตุ่ม สักวันตุ่มนั้นย่อมเต็มบริบูรณ์
การทำทุกอย่างไม่ว่าจะดูเหมือนเล็กน้อยซักแค่ไหนก็ตาม มันคือการสะสมสั่งสมอุปนิสัย
บุญแม้เล็กน้อยเพียงใด ก็ไม่ไร้ผล แม้บาปก็เช่นกัน
ฉะนั้นแม้บุญเล็กน้อยพึงสะสมไว้เถิด บาปแม้เล็กน้อยอย่าพึงกระทำเลย
สิ่งใหญ่ๆมักมาจากสิ่งเล็กๆเสมอ ค่อยๆเริ่ม ค่อยๆสะสม เราจะทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็จะบริบูรณ์
การพยายามเล็กน้อยต่อเนื่องสม่ำเสมอ ย่อมมีผลกว่าทำมากๆครั้งเดียวแล้วไม่ทำอีกเลย
และอย่าไปรอให้พร้อมก่อน ความพร้อมอาจมาไม่ถึงหรือไม่มีวันมาถึง
การที่เราเริ่มเหมือนกับการค่อยๆสะสมกำลัง สะสมความพร้อม เราจะเข้มแข็งมากขึ้น พร้อมมากขึ้นทุกครั้งที่เราพยายาม ไม่ว่าการพยายามนั้นจะเล็กน้อย สักเพียงใดก็ตาม
เพราะเราไม่รู้ เราจะมีชีวิตได้อีกกี่วัน กี่นาที หรือกี่เสี้ยววินาที
สุดท้ายขอเชิญชวนทุเกท่านมารักษาศีลอุโบสถ วันพระกันนะครับ
หรือบางท่านไม่อยากรอ จะเริ่มรักษาศีล8 วันนี้เลย ไม่ผิดอะไรนะครับ
ไม่จำเป็นต้องรอวันพระ วันไหนไหว วันไหนมี ใจศรัทธา สามารถเริ่มรักษาได้เลย
สวัสดี
ปล.1
1สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมคือการประหยัด
รักษาอุโบสถศีล ช่วยให้ประหยัดได้อย่างไร
สีเลนะโภคสัมปทา ศีลย่อมทำให้มีโภคทรัพย์
ศีลข้อ6 ทำให้มีเงินเพิ่มมากขึ้น เพราะลดรายจ่าย=เพิ่มรายได้
ศีลข้อ6 ช่วยประหยัดรายจ่าย
เพราะงดข้าวเย็น ลดรายจ่ายเรื่องข้าวเย็น
เพราะงดข้าวเย็น จึงไม่ออกไปซื้ออะไร ลดรายจ่ายเรื่องการเดินทาง ค่าน้ำมัน ประหยัดไมล์รถยนต์ ลดการสึกหรอ
ศีลข้อ6 ช่วยประหยัดเวลา
เพราะงดข้าวเย็น จึงไม่ใช้เวลาไปกับการรับประทานอาหารเย็น จึงมีเวลาให้เลือกทำในสิ่งที่อยากทำมากขึ้น
ลดรายจ่ายในอีกทางหนึ่งคือการเพิ่มรายได้นั่นเอง
แบ่งปันเทคนิคการรักษาศีลวันพระ
หรือที่เรียกว่า ปฏิชาครอุโบสถศีล (ปะ-ติ-ชา-คะ-ระ-อุ-โบ-สด-สีน)
ซึ่งผมรักษาเท่าที่สามารถรักษาได้ บางวันพระอาจจะรักษาไม่ได้เลย
บางครั้งรักษาได้ 1 วันบ้าง 2 วันบ้าง 3 วันบ้างตามสมควรตามโอกาส
คำว่าเท่าที่ทำได้คือ
ตัดออกบางข้อ ที่ห้วงเวลานั้นไม่พร้อมหรือไม่สะดวกออกไป
เช่น บางครั้งตัดข้อ 8
บางครั้งตัดข้อ6 หรือ ข้อ7
บางครั้งไม่ได้เลย ทั้ง ข้อ 6 ข้อ 7 และ ข้อ8 เป็นต้น
บางครั้ง ถ้าไม่ได้จริงๆ จะรักษาเป็นห้วงเวลา เช่น 1 นาทีนี้ 1 ชั่วโมง นี้ ห้วงเวลา 1700 -1800 เป็นต้น
บางข้อผิดแล้ว ถ้าเป็นไปได้ ผมจะพยายามเริ่มรักษาใหม่ทันที เช่นข้อ7 งดบันเทิง งดการละเล่น เราเผลอไป พอนึกได้รักษาใหม่เป็นต้น แต่บางข้ออาจทำไม่ได้เช่นข้อ8 นอนบนฟูก พอนอนแล้ว มันก็ถึงเช้าเลย อันนี้ต้องปล่อยไปก่อน
สำหรับการรักษาศีลนี้ในหลักการแล้ว สูงสุดคือรักษาด้วยชีวิต ที่เรียกว่า ปรมัตถศีล
เป็นปกติสำหรับการเริ่มที่เราจะไปยังไม่ถึงจุดนั้น สำหรับผู้ที่ถึงจุดนั้น ขออนุโมทนาสาธุครับ
สำหรับการการฝึกรักษาศีล เป็นเรื่องปกติที่เราจะทำได้ไม่สมบูรณ์แบบ
เป็นเรื่องปกติสำหรับการพยายามที่ทำแล้วจะไม่สมบูรณ์แบบ
การล้มเหลว การทำไม่ได้ มันคือสิ่งที่แสดงว่าเรากำลังพยายาม
ถึงอย่างไรเราจะไม่อยู่ในจุดเดิมแน่นอน
ผมเชื่อในหลักการค่อยเป็น ค่อยไป ค่อยๆสร้าง ค่อยๆเริ่มค่อยๆสะสม
ทำเป็นประจำ อย่างต่อเนื่อง สักวันย่อมจะสมบูรณ์บริบูรณ์
เปรียบกับการหยดน้ำลงในตุ่ม สักวันตุ่มนั้นย่อมเต็มบริบูรณ์
การทำทุกอย่างไม่ว่าจะดูเหมือนเล็กน้อยซักแค่ไหนก็ตาม มันคือการสะสมสั่งสมอุปนิสัย
บุญแม้เล็กน้อยเพียงใด ก็ไม่ไร้ผล แม้บาปก็เช่นกัน
ฉะนั้นแม้บุญเล็กน้อยพึงสะสมไว้เถิด บาปแม้เล็กน้อยอย่าพึงกระทำเลย
สิ่งใหญ่ๆมักมาจากสิ่งเล็กๆเสมอ ค่อยๆเริ่ม ค่อยๆสะสม เราจะทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็จะบริบูรณ์
การพยายามเล็กน้อยต่อเนื่องสม่ำเสมอ ย่อมมีผลกว่าทำมากๆครั้งเดียวแล้วไม่ทำอีกเลย
และอย่าไปรอให้พร้อมก่อน ความพร้อมอาจมาไม่ถึงหรือไม่มีวันมาถึง
การที่เราเริ่มเหมือนกับการค่อยๆสะสมกำลัง สะสมความพร้อม เราจะเข้มแข็งมากขึ้น พร้อมมากขึ้นทุกครั้งที่เราพยายาม ไม่ว่าการพยายามนั้นจะเล็กน้อย สักเพียงใดก็ตาม
เพราะเราไม่รู้ เราจะมีชีวิตได้อีกกี่วัน กี่นาที หรือกี่เสี้ยววินาที
สุดท้ายขอเชิญชวนทุเกท่านมารักษาศีลอุโบสถ วันพระกันนะครับ
หรือบางท่านไม่อยากรอ จะเริ่มรักษาศีล8 วันนี้เลย ไม่ผิดอะไรนะครับ
ไม่จำเป็นต้องรอวันพระ วันไหนไหว วันไหนมี ใจศรัทธา สามารถเริ่มรักษาได้เลย
สวัสดี
ปล.1
1สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมคือการประหยัด
รักษาอุโบสถศีล ช่วยให้ประหยัดได้อย่างไร
สีเลนะโภคสัมปทา ศีลย่อมทำให้มีโภคทรัพย์
ศีลข้อ6 ทำให้มีเงินเพิ่มมากขึ้น เพราะลดรายจ่าย=เพิ่มรายได้
ศีลข้อ6 ช่วยประหยัดรายจ่าย
เพราะงดข้าวเย็น ลดรายจ่ายเรื่องข้าวเย็น
เพราะงดข้าวเย็น จึงไม่ออกไปซื้ออะไร ลดรายจ่ายเรื่องการเดินทาง ค่าน้ำมัน ประหยัดไมล์รถยนต์ ลดการสึกหรอ
ศีลข้อ6 ช่วยประหยัดเวลา
เพราะงดข้าวเย็น จึงไม่ใช้เวลาไปกับการรับประทานอาหารเย็น จึงมีเวลาให้เลือกทำในสิ่งที่อยากทำมากขึ้น
ลดรายจ่ายในอีกทางหนึ่งคือการเพิ่มรายได้นั่นเอง