เป็นเรื่องที่เรื้อรังมานาน แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะรุนแรงกว่าครั้งก่อนๆ
พ่อชอบทะเลาะกับแม่ให้ลูกเห็นบ่อย ตั้งแต่เรียนอยู่ประถมจนจบป.ตรีแล้ว และทำงานแล้ว 
พ่อชอบลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายแม่ จนเลือดตกยางออกมาครั้งไม่ถ้วน ชอบจิกหัว อะไรเอย ตอนนั้นเรายังเป็นเด็กก็ทำให้ไม่สามารถทำอะได้ 
คุณเข้าใจความรู้สึกนี้มั้ย ว่ามันเหมือนเด็กมีปมด้อยเรื่องภายในบ้าน เป็นเด็กที่ไม่เคยมีความอบอุ่นในบ้าน แต่วันที่พ่อแม่ไม่ตีกัน มันก็ดี จะเถียงกันแบบหยอกล้อมากกว่า แต่ถ้าครั้งไหนทะเลาะกันแรงๆ จนพ่อควบคุมอารมณ์ไม่ไหวก็จะทุบตีทำร้ายแม่ และถ้าเราไปห้าม เราก็จะโดนด้วย ตอนนั้นเป็นเด็กก็เลยกลัว

ทีนี้ ล่าสุดพ่อกับแม่ทะเลาะกันจนพ่อถึงขั้นพูดว่า จะไปหย่า บังคับให้แม่ไปหย่า และโอนที่ดินให้กับพ่อที่เป็นชื่อแม่ แต่ทางแม่ไม่ยอม และตัวผมก็ไม่ยอม ก็ทะเลาะกัน จนพ่อก็กลับบ้านของพ่อไป ทุกวันนี้พ่อกับแม่เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะ เพราะทะเบียนบ้านนี้ไม่มีชื่อแก แกอยู่อีกบ้านกับทางพ่อแม่ของเขา ซึ่งมีสักเป็นปู่กับย่าเราเอง ทีนี้เหมือนมันเรื้องรัง มีเรื่องทะเลาะกันทุกวัน และแกมีปืนกระบอกยาวด้วย เคยเป็นคนแก่ที่เขาพกปืนไว้ยิงสัตว์ป่าไหม พ่อเรามีแบบนั้น แล้วก็มีลูกปืนด้วย แกเคยยิงขึ้นฟ้านับไม่ถ้วน ทุกครั้งที่ทะเลาะกับแม่ แต่ครั้งนี้คือหันกระบอกปืนมาที่ผมและแม่

สักพักก็ยิงขึ้นฟ้าแล้วก็กลับบ้านไป และขู่ว่าจะทำยิ่งกว่านี้ ติดคุกเดี๋ยวก็ได้ออกมา โห เราอยากบอกอย่างนึงคือตอนนี้
ความนับถือของเราที่มีให้กับพ่อ เราไม่มีให้แล้ว จะเป็นตายร้ายดียังไงเราก็ไม่เอาแล้วกับผู้ชายคนนี้ แก่ตัวไปเราก็ไม่เลี้ยงด้วย
เราพูดต่อหน้าเขาไปแล้วครั้งล่าสุด เพราะพ่อก็ชอบพูดเรื่อยว่า พ่อจะไปมีใหม่ (หมายถึงเมียใหม่) พูดแบบติดตลก
พูดบ่อยๆนับครั้งไม่ถ้วน มาหลายปี จนเราได้ยินเป็นเรื่องจนชิน เหมือนล้อเล่น ก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่ตอนนี้เหมือนอยากให้เขาไปมีใหม่จริงๆ คือเราไม่เอาเขาแล้ว แล้วเราจะไม่ยอมให้แม่โดนทำร้ายร่างกายและจิตใจอีกแล้ว

เรารักแม่มากกว่าพ่อ เพราะพ่อไม่เคยอยู่กับเรา เราอยู่กับแม่ เราผูกพันกับแม่มากกว่า เราจะทำยังไงดี จะแจ้งตำรวจเลยดีไหม
เรากลัวมาก ว่าหากวันนึงเกิดเขาทะเลาะกัน จนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย แล้วกลัวครั้งนี้จะเกิดการสูญเสีย
กลัวพ่อทำร้ายแม่จนแม่เราเป็นอะไรไป เราไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น เราจะแจ้งตำรวจดีมั้ย เพื่อป้องกันไว้ก่อน
แถวบ้านเรามีคนแถวบ้านเป็นตำรวจ 2 นาย อยู่ใกล้ๆกับบ้านเราทั้งสองนายเลย ห่างกันแค่ไม่กี่หลัง อยู่ในซอยเดียวกัน เราจะปรึกษาพวกเขาดีมั้ย

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรานิ่งมาตลอด แต่รอบนี้เราเอาจริงแล้ว เบื่อ เบื่อที่จะทนกับเรื่องพวกนี้ ไปทำงานก็ทำงานแบบมีห่วง กลัวแม่จะเป็นอะไร กลัวแม่โดนทำร้าย ตัวก็เล็กแค่นั้น เราอยากให้แม่กับพ่อหย่ากัน แล้วแยกกันเลย เราควรจะทำยังไงให้ไม่เกิดการสูญเสีย และแม่ไม่โดนเอาเปรียบเรื่องของทรัพย์สินที่เป็นชื่อของแม่เรา 

แม่ของเรามีพี่น้อง ซึ่งมีสักเป็นลุงป้าของเรา มีพี่น้อง 8 คนรวมแม่ แม่เราคนที่ 8 (สมัยก่อนตากับยายลูกดก555555555) 
พี่น้อง8คนของแม่ รักกันแต่แม่อยู่ห่างจากพวกเขา แม่อยู่ต่างจังหวัด แต่พวกเขาอยู่ในจังหวัดที่เจริญแล้ว อยู่ชลบุรีบ้าง ระยองบ้าง แต่ส่วนมากจะอยู่ชลบุรีกันหมด แล้วก็มีอีกทีก็โคราชเลย กระจายกันออกไป ทุกคนมีธุรกิจส่วนตัวกันหมด ยกเว้นแม่ของเรา ที่แม่ของเราเคยมีเหมือนพวกเขา แต่แม่เหมือนดูแลไม่ไหว ก็เลยขายบริษัทไป เมื่อก่อนแม่เราเปิดเป็น หจก แต่ดูแลไม่ไหว บวกกับแม่ไม่ชอบ มีปัญหาเรื่องเงินบ่อยก็เลยปิดไป

ตอนนั้นเรายังไม่อะไร ไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้ เราก็แค่เด็กประถมที่มีหน้าที่เรียน เรื่องกิจการของบ้าน เราไม่เคยเข้าใจ และแม่ก็ไม่เคยเล่าให้ฟัง เพราะเราก็คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เนื่องจากแม่เลี้ยงเรากับน้องดีมาก อยากกินอะไรก็ได้กิน ไม่ขาด มาตลอด

แต่ ณ ปัจุจุบันตอนนี้ แม่หรือบ้านเราก็ไม่มีหนี้นะ มีแต่คนติดหนี้แม่ และเขาด้วยความที่เราเป็นคนไม่ยอมใคร ไม่ยอมโดนเอาเปรียบอยู่แล้ว เราตามเก็บหนี้จากทุกคนจนหมด ไม่เหลือ ไม่ลดหย่อนผ่อนปรนให้ใครแต่คนเดียว จะเกลียดเราที่เป็นเด็กแบบนี้ก็เชิญ แต่ยืมต้องคืน ไม่คืนคือจะแจ้งตำรวจจับ เพราะแม่เราเป็นคนรอบคอบ จะให้ใครยืมเงินก็ต้องทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร

ซึ่งเราชอบมากข้อดีของแม่ตรงนี้ ไม่ไว้ใจใครเรื่อเงินๆทองๆ แต่ข้อเสียคือชอบตามเก็บหนี้ไม่ได้ ไม่กล้าพูด ไม่กล้าทวง แต่ผิดกับเรา ที่เราไม่ยอม ไปตามเก็บเงินจนเขาเกลียดขี้หน้าเด็กนี่ละมั้ง แต่เราต้องทำ เพื่อทวงสินทรัพย์นั้นมา อย่ามาหน้าหนายืมแล้วไม่คืน เราไม่โอเค 

ตัดมาเรื่องปัญหาของที่บ้าน  สิ่งที่เราอยากถามขอคำแนะนำในการจบปัญหาครั้งนี้ที่เรื้อรังมานานแล้วสักที คือ

1. เราควรเลิกปากหนัก แล้วโทรไปปรึกษาเรื่องนี้ของแแม่เรา ที่พ่อชอบตามมาราวีชอบทำร้ายแม่ กับทางลุงป้าที่เป็นพี่ของแม่ดีมั้ย ? 
เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม่ไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลยแม้แต่กับญาติทางฝ่ายแม่ แม่ฝ่ายพ่อรู้ตลอด เราไม่ทนแล้ว เราต้องการจบเรื่องนี้ เบื่อมาก เครียด จิตตกทุกครั้งเมื่อเวลาได้ยินเสียงแม่ พูดโต้เถียงกันในโทรศัพท์ตอนค่ำๆ บ่อยครั้ง จนคิดว่าเราจะบ้าไปด้วย 

2. บ้านนี้เป็นบ้านของแม่ เราอยากให้แม่ขายบ้านหลังนี้ทิ้งแล้ว ไปซื้อบ้านที่จังหวัดเดียวกัน ใกล้ๆลุงป้าที่ตจว ดีมั้ย เราเป็นห่วงแม่มาก อยากห่างแม่ แบบที่ตัวเราสบายใจ ไม่มีเรื่องพวกนี้ให้คิด เราคงไม่เป็นสุขแน่

3. ทรัพย์สินที่เป็นของแม่ จำเป็นต้องให้พ่อด้วยหรอ ที่ต้องหย่ากันแล้ว ก็ต้องแบ่งทรัพย์สินคนละครึ่ง ถ้าในกรณีฟ้องหย่าฝ่ายเดียว
เราจำเป็นต้องทำตามเงื่อนไขในกฎหมายนี้ไหม เพราะนี่คือการฟ้องหย่าฝ่ายเดียว ไม่ได้ตกลงจะหย่ากันโดยยินยอมทั้งสองฝ่าย
เพราะยังไงพ่อไม่ยอมแน่ที่จะหย่า เพราะแกไม่ได้ทำงาน ดูแล้วน่าจะเอาตัวไม่รอดด้วยซ้ำ
และเราไม่ขอเลี้ยงตอนเขาแก่ด้วย จะไปไหนก็ไป เราจะเลี้ยงแค่แม่คนเดียว
ทางญาติฝ่ายพ่อจะมองจะคิดยังไง เราไม่สนใจ และพวกเขาก็รู้นิสัยพ่อดี ว่าเป็นคนอารมณ์ร้าย
พ่อเรานะ ขนาดพ่อแม่ตัวเองยังไม่ดูแลเลย ปล่อยให้น้า (น้องสาวพ่อ) ดูแลคนเดียว หึ

4. เราควรทำยังไงต่อไป ขอคำแนะนำด้วย เราขอร้องจริงๆ ครั้งนี้มันเกิดจะทน ไม่ไหวแล้ว เราสงสารแม่มาก ถ้าแม่ไม่หย่า เราก็คิดนะว่าคงเป็นคู่เวรคู่กรรมกัน แต่เราไม่อยากให้แม่จมปลักอยู่กับเรื่องแบบนี้ มาเป็นหลายสิบปี อยากให้แม่มีชีวิตที่ดีขึ้น อยากให้ลุงป้าพี่น้องของแม่ เอื้อมมือมาดึงแม่ออกไป ออกไปจากจุดๆนี้ หวังว่าพวกเขาจะไม่ทอดทิ้งน้องสาว หรือแม่ของเรานะ เห้อ เหนื่อยใจ