คือ จขกท. แอบชอบรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงมา 3 ปีแล้ว
แอบชอบพี่เขาตั้งแต่ผม ม.3 ส่วนพี่เขา ม.4
ที่ผ่านมาผมไม่มีโอกาสได้พูดคุยหรือเข้าถึงเธอได้เลย บางช่วงกะจะเข้าถึง แต่พอสืบพี่เขาก็มีแฟน
ทำได้แค่แอบมองพี่เขา TT
จนตอนนี้พี่เขาพึ่งจบ ม.6 ส่วนผม ม.5

วันปัจฉิมผมได้ให้ของกะพี่เขาและสารภาพกะพี่เขา
เขาดูมีความสุขมากเลย ผมเห็นแล้วก็ปลื้มไม่น้อย
หลังจบงานปัจฉิม ดึกๆผมก็ทักหาพี่เขา คุยกะพี่เขาได้แค่ 2 วัน พี่เขาก็บอกว่า จริงๆแล้วพี่เขามีคนคุยอยู่แล้ว เขายังบอกอีกว่า "พี่ว่าเรากะพี่เข้ากันไม่ได้"
ทั้งๆที่ยังรู้จักกันไม่ดีเลย ถึงจะยังเข้ากันไม่ได้แต่ลึกๆยังคิดเลยว่าอาจจะจูนแล้วเข้ากันได้ 
แล้วพี่เขาก็ขอให้ผมคิดกะพี่เป็นแค่พี่น้อง 55555
แต่ผมไม่ได้ตอบตกลงและยืนยันชัดเจนว่าขอยังไม่เป็นพี่น้องนะ เผื่อมีโอกาสจีบอีก
ตั้งแต่วันนั้นมาจนถึงตอนนี้ผมแอบร้องไห้เงียบๆทุกๆวัน TT 
เพราะรู้สึกว่าผมไม่มีโอกาสตั้ง 3 ปี แถมยังโดนปิดโอกาสซ้ำอีก
ที่เสียใจคือ เสียใจที่เหมือนถูกปิดโอกาสตลอด
ไม่ได้เสียใจที่พี่เขามีคนอื่น และเสียใจที่ตัวเองช้าตลอด
ผมกะว่าจะรอแค่ 2 ปีเท่านั้น เพราะส่วนตัว ผมเป็นคนชอบคบกะรุ่นพี่ ปีนี้ผมขึ้น ม.6 จะมีแต่รุ่นเดียวกันละก็รุ่นน้อง

รู้ไหม? วันปัจฉิมเขาให้รูปถ่ายผมมาใบนึง
เป็นรูปท้องฟ้า
มีข้อความเขียนว่า "โชคดีนะ" จุดนั้นเองที่ทำให้ผมเพิ่งรู้ตัวว่าผมช้ามาตลอด เรามัวทำอะไรอยู่?
ผมพยายามมูฟออนแล้วแต่มันยังทำไม่ได้
เพราะลึกๆผมรักพี่คนนี้มาก และมั่นใจว่านี่คือรัก ไม่ใช่หลงแน่นอน ตอนพี่เขายังอยู่ เขาไม่มีความทรงจำดีๆอะไรกับผมเลย แต่ผมมีความทรงจำดีๆของพี่เขา
ผมจำได้ว่าพี่เขาชอบนั่งโต๊ะไหนที่โรงอาหาร
จำได้ว่าพี่เขาชอบทำกิจกรรมอะไร
จำรอยยิ้มตอนที่พี่เขาอยู่กะเพื่อนๆ
ผมเห็นแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว

แต่ต่อไปพี่เขาก็จะไม่อยู่ให้ผมมองอีกแล้ว
ผมยังไม่พร้อมจะให้พี่เขาจากผมไป
ผมได้แค่คุยกะพี่เขาตัวๆแค่วันปัจฉิมวันเดียวเอง

ผมพยายามอยู่กับปัจจุบันและไม่ยึดติดกับ
ความทรงจำแล้ว แต่แปลกมาก ตอนเช้าผมไม่ยึดติด พอมาช่วงเย็นๆค่ำๆ คิดถึงพี่เขาเฉย 555 :-[

ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลย
ผมแค่อยากได้โอกาสอีกสักครั้ง :'(
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ เป็นการระบายความรู้สึกในใจออกไปด้วย

ตอนนี้ผมขอแค่ประสบการณ์การรอใครสักคนแล้วสมหวังจากเพื่อนๆพี่ๆ ใครสมหวังช่วยมาเล่าให้ทีนะครับ ผมต้องการพลังด้านบวก ผมยังไม่ยอมแพ้ครับ
และต้องการกำลังใจจากทุกๆคนครับ