เรามีเพื่อนคนเพื่อนคนเเปลกกับเรามากกเช่นคำพูดการกระทำ เเต่เขาพูดกับเราเค้าเองตัว ซึ่งกับคนอื่นเขาพูดกูแต่บางที่เราทำเวรอยู่คนเดียวเขาก็เขามาช่วยเราทำ เราสั่งให้เขาทำอะไรเขาก็ทำให้ ตอนนั้นสอบโอเน็ตเรากับเขานั่งโต๊ะใกล้กันเรากับเขาก็คุยปกตินะเเต่ตอนที่ทำข้อสอบเสร็จเราก็นอนเเล้วตอนที่ตื่นเขาก็มองยิ้มให้เราตอนที่เขาพูดคุยกับเราหน้าเขาเเดงมากกก เเล้วเราก็ทะเลาะกันในห้องสอบเพราะเขาพูดหยาบเราเลยไม่พูดกับเขา มาตอนบ่ายก่อนเขาสอบเขาเลยถามเราว่าเราเป็นอะไรเราเลยบอกเขาไปว่าเบอะเเกพูดหยาบกับเรามันเลยถามว่าพูดตอนไหนเราเลยบอกว่ามากี่เขาก็ขอโทษ วันนั้นวันวานเลนไทเเล้วมีคนให้จดหมายกับขนมกับเรา เราเอาเเล้วเราก็นั้นถ่ายรูปมันมองขนมกับจดหมายที่คนอื่นให้เรา พอมีผู้ชายคนไหนก็ตามที่มาคุยกับเรามันก็จะมองไม่ให้ห่างสายตาของมันเลย เรามีเพื่อคนหนึ่งที่เราเคยเป็นคู่จิ้นกับมันเเล้วมันนั้นเราก็นั่งทำให้มันอยู่เเล้วเราก็ชวนคนนี้คนนั้นมานั่งทำงานกับเราเเล้วเขาก็มานั่งทำด้วยเขานั่งอยู่ข้างเราเราก็นั่งทำงานตามภาษาเราเเล้วอยู่มีเพื่อนเราก็มาขอช่วยให้เราทำงานให้มันเราเลยบอกว่าไม่ใช่เเฟนทำเเทนกันไม่ได้ เขาเลยพูดขึ้นมาว่าเเสดงว่าพวกเเก2คนเป็นเเฟนกันเเหละเราเลยตอบว่าไม่เขาเลยถามต่อพร้อม(ทำหน้าบูดใส่เรา)เห็นพวกเเก2คนชอบกันไม่ใช่หรอเราเลยตอบว่าเเค่เพื่อนจ้า(เขายิ้มเลย)เขามีผู้หญิงที่ชอบเขาเเละชอบมาหาที่ห้องเเต่เขาชอบมองหน้าเราพอผู้หญิงคนนั้นมาในสายตาเขาว่างป่าวเหมือนกับว่าเขาบอกว่าไม่มีอะไรกันที่นะ(เเละเขาชอบเดินผ่านสายตาเหมือนกับให้เขาอยู่ในสายตาเราตลอด)ตอเลี้ยงรุ่นเขามองหน้าเรามองเเล้วมองอีกมองเเบบไม่ให้ห่างสายตาเลย
เเปลกไหมที่มีเพื่อนเเบบนี้