คือเราสุดจะทนจริงๆค่ะพี่สาวแท้ๆของเราเองแต่เขาเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากเอาเปรียบเรากับน้องทุกอย่างแต่สิ่งดีๆเขาก็มีค่ะเขาไม่ค่อยรักษาคำพูดเลยค่ะตอนเขาไปเรียนมหาลัยเขาก็เล่นแต่เกมจนการเรียนเสียโดนรีไทร์ออกจากมหาลัยพ่อแม่เราก็แบนมหาลัยนั้นไปเลยจริงๆเราก็อยากเข้าแต่เข้าไม่ได้แล้วเพราะพ่อแม่เราแอนตี้ไปแล้วตอนเขากลับมาเขาเสียใจเราคอยให้กำลังใจเขาเขารู้สึกผิดมากที่ทำพ่อแม่เสียใจเพราะพ่อแม่เราก็หวังกับเขา เขาก็สัญญาว่าจะกลับมาช่วยงานที่บ้านทุกอย่างแต่ไม่ใช่เขาไม่ช่วยอะไรเลยนอนเล่นเกมอย่างเดียวกินข้าววางจานไว้บนห้องจนหนอนขี้นแล้วเอาลงมาให้เรากับน้องล้างหลายๆครั้ง  บ้านเราจะไม่มีเตาค่ะมันอยู่อีกหลังนึง บ้านเราจะมีแค่กระทะไฟฟ้ากับหม้อไฟฟ้าค่ะเราจะชอบทำชาบูหมูจุมกินคนเดียวอะค่ะเขาก็จะชอบมาขอกินด้วยเราไม่ค่อยหวงค่ะทุกครั้งก็ให้จนหลังๆไม่ให้แล้วค่ะเพราะเขากินอย่างเดียวไม่เก็บไม่ช่วยเราล้างจานที่ตัวเองกินก็วางให้เราล้าง งานบ้านไม่เคยทำเลยค่ะให้เรากับน้องทำตลอด พูดอะไรด้วยไม่ได้เลยค่ะพ่อกับแม่เราก็พูดกับเขาไม่ได้เราเคยคุยกับเขาเรื่องนิสัยที่เขาทำเขาก็ดูเสียใจดูสำนึกค่ะแต่เขาก็ยังทำแบบเดิมพอโดนแม่เราว่าเขาก็อารมณ์เสียแล้วมานั่งนินทาแม่ให้เราฟังว่าโดนแม่ว่างู้นงี้ค่ะ แล้วเขาจะมีมอไซที่แม่ซื้อให้เขาไม่ให้ใครขับเลยค่ะหวงแม้กระทั่งแม่ที่ซื้อให้ เขานอนอยู่บ้านไม่ทำอะไรหลายเดือนเราเห็นว่าเขาชอบทำอาหารเราเลยไปบอกแม่ว่าลองให้เขาเปิดร้านอาหารดูเขาน่าจะทำได้ดี แม่เลยเซ้งร้านพิซซ่าให้เขา เขาก็ดีใจมากค่ะ แรกเขาดูตั้งใจทำมาก เราก็ว่าดีแล้วที่เขามีงานทำ หลังๆเขาไปเปิดร้านเย็นมากเอาโน๊ตบุ๊คไปนั่งเล่นที่ร้านไม่ได้ยินเสียงลูกค้าบ้าง ลูกค้าก็มาบ่นพ่อเราค่ะเพราะส่วนมากลูกค้ามาจากพ่อเราค่ะ แล้วเขาก็เปิดตามใจฉันอยากหยุดก็หยุดเขา ส่วนมากที่หยุดเพราะเขาเล่นเกมโต้รุ่งแล้วตื่นไม่ไหวอะค่ะ เวลาซื้อของไปขายก็ให้แม่จ่ายแล้วก็ไม่จ่ายคืนแม่ด้วยค่ะ ล่าสุดที่เราทนไม่ไหวคือเขาเข้าห้องมาค้นของในห้องเราข้าวของตกเลอะไปหมดแล้วเราพึ่งกลับมาเห็นเขาเอาเอาหมอนข้างเราไปเพราะแม่เอาหมอนข้างเขาคืนเขาเลยมาเอาของเราไปแล้วทิ้งปอกหมอนข้างไว้ให้เราแล้วเราก็นอนไม่หลับด้วยค่ะเพราะเป็นคนติดหมอนข้าง เราควรทำไงดีคะเราอยากให้พี่เราปรับปรุงตัวมากเราทนไม่ไหวสุดๆเลยค่ะ