ตามหัวข้อเลย...เหนื่อยจริงๆกับคนไม่มีเหตุผล
ตอนนั้นเราคบกับคนนี้แรกๆก็ดีทุกอย่าง...ตัดสินใจออกรถด้วยกัน...ออกมาสักพัก...เรื่องโน้นก็เข้าหูเรื่องนี้ก็เข้าหู...มารู้อีกทีมีเมียแล้ว...เราเข้าไปช่วงที่เค้าทะเราะกัน...พอมารู้ก็ทำใจน่ะรถก็ออกมาแล้วจะทำไงดี...ติดต่อเมียเก่าตลอดอ้างแต่คุยเรื่องลูก....มานั่งคิดอีกทีลูกเค้าสองคนตาดำๆยังทิ้งมาได้...แล้วเราเป็นใคร...ไม่เคยคิดจะแย้งใครน่ะแต่เราไม่รู้ว่าเค้ามีครอบครัวแล้ว...เค้าบอกเราว่าเรื่องครอบครัวสะสมทนไม่ได้ก็เลิกกันและไม่ได้ติดต่อกัน...เราเครียดไม่รู้จะคุยกับใครไม่รู้จะระบายความทุกให้ใครฟัง...พ่อแม่เราก็หาเช้ากินค่ำ...เราก็มนุษย์เงินเดือน...มีบ้านที่ต้องส่ง...มีบัตรที่ต้องผ่อน...ถ้าเลิกไปเรื่องรถเราก็ต้องรับคนเดียว...เหนื่อยมากเลย...ตอนนี้คบกันยอมรับว่าระแวงตลอดเวลาเค้าทำงานใช้มือถือ2 เครื่อง เครื่องนึ่งไว้คุยกับเราทั้งวัน...อีกเครื่องไว้ไปหาลูกค้า...ต้องทิ้งสายตลอด...ไปไหนต้องถือสายไปด้วย...รวมถึงเวลานอนก็ต้องทิ้งสาย...วนเวียนแบบนี้ทุกวัน...เดี๊ยวดีเดี๊ยวร้าย...พูดอะไรไม่เข้าหูเป็นประเด็น...มองตัวเองเป็นจุดยืน...ไม่พอใจวางสายใส่....ไม่ว่าจะผิดก็ไม่ยอมขอโทษ...ใจร้อนมาก....ทำอะไรไม่พอใจก็จะบ่นๆ...เอ๊อะก็ไล่เรา...บางทีทะเราะกันก็ด่าว่าครอบครัวเราพ่อแม่เราเรารับไม่ได้...เค้าไม่เอาใครเลยแม้แต่ครอบครัวของเค้า.....ตอนนี้เราไม่รู้จะแก้ไขปัญหายังไง...มีแต่รายจ่ายพอมานั่งคิดรายจ่ายถ้าตัวคนเดียวต้อง30000บ/ด นึกแล้วก็เครียด