ว่าด้วยเรื่องเพื่อนสนิทนั้นคนส่วนใหญ่ต้องมีอยู่แล้ว วันนี้เราก็จะมาเล่าเรื่องของเราให้ฟังให้ใครหลายๆคนได้รู้



เรามีเพื่อนสนิทอยู่3คน สมมติว่าชื่ออุ้มกับจอยแล้วกันนะ จุดเริ่มต้นมีอยู่ว่าเราสนิทกันมาตั้งแต่อนุบาลตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา อุ้มจะเป็นน้องเล็กสุดแต่ตัวโตสุดด้วยไม่ใช่คนอ้วนแต่ออกแนวร่างใหญ่มากกว่า มีนิสัยที่ชอบนินทาคนอื่นมากถึงมากที่สุดแต่เราก็ทนได้แหละ คนต่อมาคือเราซึ่งอยู่ตรงกลางทั้งอายุส่วนสูงและน้ำหนักด้วย5555 คนโตสุดคือจอย(เราและเพื่อนทุกคนเรียกพี่)เป็นคนที่หุ่นดีสุดนิสัยดีสุดเรียนเก่งสุด น่าจะมาจากการกดดันด้วยเพราะที่บ้านไม่ได้มีเงินขนาดนั้นเลยต้องพยายาม มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่น่านับถือสุดๆ

จบป.6มาจะปีนึงแล้วกลายเป็นล่าสุดพี่จอยมาเล่าให้ฟังว่า อุ้มพาเพื่อนใหม่กลับไปที่โรงเรียนเก่าด้วย พี่จอยที่ไม่ได้ย้ายไปไหนก็บอกอุ้มว่าทำตัวดีหน่อยๆนะพี่ว่าคนนี้ไม่น่าไว้ใจเลย ดูเกเรพอควรเลย แล้วเจ้าตัวคงได้ยินมั้งเลยบอกอุ้มด้วยเสียงไม่พอใจประมาณว่าให้รีบกลับเบื่อคนแถวนี้แต่พี่จอยบอกอุ้มให้ขึ้นไปหาครูหน่อย เราก็ฟังพี่จอยเล่าไปสุดท้ายอุ้มเลือกเพื่อนใหม่ แล้วเรากับพี่จอยก็ไม่คุยกับอุ้มอีกเลยเพราะชวนไปไหนก็บอกไปกับเพื่อนใหม่ รวมรุ่นก็บอกไปเที่ยวกับเพื่อนใหม่จนเหมือนลืมกันไปเลย


มันทำให้เรากับพี่จอยรู้ว่า "เออ....จะคบกันมาเป็น10กว่าปียังไงก็ตาม แต่สุดท้ายก็ทิ้งกันได้ เพื่อนสนิทเค้าวัดกันที่จิตใจและการกระทำ"


แต่พี่จอยกับเราตอนนี้เรียนคนละที่แล้ว เราเป็นคนที่มีปัญหาเรื่องเข้าสังคมเพราะป่วย(ปล.แม่ไม่รู้) เป็นโรคซึมเศร้ามีแค่พี่จอยเท่านั้นที่รู้ เราต้องสร้างภาพที่ตลกสดใสขึ้นมาเอง แต่ก็ยังโดนล้อเรื่องหุ่นเพราะตัวใหญ่ มันไม่โอเคเลย


พ่อกับแม่สังเกตว่าเราไม่โอเคเลยคุยกันว่าจะให้ย้ายกลับไปที่เดิม แต่แม่ก็ยังแย้งๆว่าคงจะติดเพื่อนละมั้ง แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร ย้ายได้ห็ดีด้วยซ้ำเพราะที่เรียนอยู่ตอนนี้ค่าเทอม3หมื่นกว่าแต่มันไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงินหรอกแต่ถถ้ากลับไปที่เดิมก็จะเหลือแค่7พันกว่าๆเอง แถมใกล้บ้าน6นาทีก็ถึงแล้ว มันโอเคนะ อบอุ่นกว่าจริงๆ


ปล.เราม.1เองนะ หลายๆคนเคยบอกว่าชีวิตยังอีกยาวมีหลายอย่างต้องเจออีกเยอะ พวกเราอาบน้ำร้อนมาก่อนพวกเรารู้ แต่มันไม่ได้หมายความว่าเราต้องไปอาบน้ำร้อนด้วย เราเลือกในสิ่งที่ดีไม่จำเป็นต้องฟะงคนอื่นตราบใดที่ไม่ได้ไปกระทืบใครตาย5555