สวัสดีค่ะ เรามีปัญหากับเรื่องแฟนของเราเอง ตอนนี้เราอายุ26 แฟนอายุ27 คบกันมา4ปีเกือบ5ปีแล้ว ทำงานกันคนละจังหวัดแต่ก็คุยกันผ่านสไกปทุกวัน
ก่อนหน้านี้เรามีแฟนมาทุกคนก่อนหน้ามาคบคนนี้เลวร้ายมาก ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะดีเท่าแฟนคนนี้มาก่อนเลย ทั้งเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ ทุกช่วงวันสำคัญ เทศกาล จะพยายามบินมาหาเสมอ
ของขวัญดอกไม้ไม่เคยต้องร้องขอ เรื่องนอกใจหรือดื่มเที่ยวไม่เคยมี ไม่เคยต้องมาปวดหัวเรื่องพวกนี้หรือนิสัยที่เข้ากันไม่ได้เลยค่ะ
พ่อแม่พี่เราก็ชอบเขามากเพราะเขารู้จักวิธีเข้าหาผู้ใหญ่
แต่เพราะมันเข้ากันมากเกินไปจนเราเกือบจะมองเขาเป็นเพื่อนไปแล้วจริงๆ มันมีนิสัยที่เหมือนกันมากๆ จนบางทีเราเริ่มสับสันว่าเรารักเขาแบบคนรักหรือเพื่อนกันแน่บ่อยๆ เรามีความสุขเวลาที่อยู่กับเขานะคะ แต่เราไม่ค่อยอยากกอด หอม จับมือ หรือมีอะไรกันมาเกือบสองปีได้แล้ว
เหมือนเราไม่ได้อยากจูบ กอดหอม หรือมีความสัมพันธ์บนเตียงกับเขาเลย แต่นอกเหนือจากเรื่องพวกนี้เราอยู่กับเขาเราก็มีความสุขเราเลยไม่แน่ใจว่านี่มันจะเรียกว่าเบื่อได้เต็มปากรึปล่าว เพราะนอกเหนือจากเรื่องทางร่างกายที่เราไม่ค่อยอยากจะสัมผัสเขาเหมือนเดิม เราก็มีความสุขดีเวลาคุยกับเขา หลังเลิกงานคนแรกที่เราอยากโทรหาก็คือเขาทุกครั้ง
แล้วที่แปลกอีกอย่างคือ บางครั้งเขาพูดเรื่องอนาคตเรื่องแต่งงาน เมื่อก่อนเราวางแพลนอยากแต่งกับเขา ตอนนี้เรากลับโลเลไม่แน่ใจ แต่จะให้เลิกกันไปเลยเราก็ไม่อยากทำ เคยมีความคิดหลายครั้งที่อยากจะมีคนใหม่ แต่เราก็ไม่อยากเริ่มนับหนึ่งใหม่หรือเริ่มความสัมพันธ์ใหม่กับคนที่เราไม่รู้จัก แล้วเราก็ไม่อยากทิ้งแฟนคนนี้เลย แต่บางทีเราก็อยากรู้สึกเหมือนคนจีบกันใหม่ๆ ที่มีความตื่นเต้น หวาบหวิวตลอด ทั้งๆที่ก็ไม่ได้อายุน้อยแล้ว จะให้คบซ้อนก็ไม่ได้ขยันขนาดนั้น จะให้เลิกกับคนนี้ก็ไม่รู้ว่าเราจะเสียใจทีหลังรึปล่าวเพราะเรากับเขาเข้ากันได้ดีมากๆ บางครั้งก็คิดว่าอยากลองฮอลิเดย์เกิลเฟรนกับคนอื่นบ้างที่ไม่จริงจัง แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะทำ ไม่รู้ว่านี่คือการเรียกว่าหมดรัก หรือเบื่อ หรือเพราะห่างกันกันแน่ เราไม่ค่อยเข้าใจ และไม่รู้วิธีรับมือเลย ใครพอจะรุ้ว่าคืออะไรช่วยแนะนำด้วยนะคะ
ใครเคยรู้สึกเฉื่อยๆกับความสัมพันธ์กับคนที่ตัวเองคบแต่ก็ไม่อยากเลิกบ้างคะ?
ก่อนหน้านี้เรามีแฟนมาทุกคนก่อนหน้ามาคบคนนี้เลวร้ายมาก ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะดีเท่าแฟนคนนี้มาก่อนเลย ทั้งเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ ทุกช่วงวันสำคัญ เทศกาล จะพยายามบินมาหาเสมอ
ของขวัญดอกไม้ไม่เคยต้องร้องขอ เรื่องนอกใจหรือดื่มเที่ยวไม่เคยมี ไม่เคยต้องมาปวดหัวเรื่องพวกนี้หรือนิสัยที่เข้ากันไม่ได้เลยค่ะ
พ่อแม่พี่เราก็ชอบเขามากเพราะเขารู้จักวิธีเข้าหาผู้ใหญ่
แต่เพราะมันเข้ากันมากเกินไปจนเราเกือบจะมองเขาเป็นเพื่อนไปแล้วจริงๆ มันมีนิสัยที่เหมือนกันมากๆ จนบางทีเราเริ่มสับสันว่าเรารักเขาแบบคนรักหรือเพื่อนกันแน่บ่อยๆ เรามีความสุขเวลาที่อยู่กับเขานะคะ แต่เราไม่ค่อยอยากกอด หอม จับมือ หรือมีอะไรกันมาเกือบสองปีได้แล้ว
เหมือนเราไม่ได้อยากจูบ กอดหอม หรือมีความสัมพันธ์บนเตียงกับเขาเลย แต่นอกเหนือจากเรื่องพวกนี้เราอยู่กับเขาเราก็มีความสุขเราเลยไม่แน่ใจว่านี่มันจะเรียกว่าเบื่อได้เต็มปากรึปล่าว เพราะนอกเหนือจากเรื่องทางร่างกายที่เราไม่ค่อยอยากจะสัมผัสเขาเหมือนเดิม เราก็มีความสุขดีเวลาคุยกับเขา หลังเลิกงานคนแรกที่เราอยากโทรหาก็คือเขาทุกครั้ง
แล้วที่แปลกอีกอย่างคือ บางครั้งเขาพูดเรื่องอนาคตเรื่องแต่งงาน เมื่อก่อนเราวางแพลนอยากแต่งกับเขา ตอนนี้เรากลับโลเลไม่แน่ใจ แต่จะให้เลิกกันไปเลยเราก็ไม่อยากทำ เคยมีความคิดหลายครั้งที่อยากจะมีคนใหม่ แต่เราก็ไม่อยากเริ่มนับหนึ่งใหม่หรือเริ่มความสัมพันธ์ใหม่กับคนที่เราไม่รู้จัก แล้วเราก็ไม่อยากทิ้งแฟนคนนี้เลย แต่บางทีเราก็อยากรู้สึกเหมือนคนจีบกันใหม่ๆ ที่มีความตื่นเต้น หวาบหวิวตลอด ทั้งๆที่ก็ไม่ได้อายุน้อยแล้ว จะให้คบซ้อนก็ไม่ได้ขยันขนาดนั้น จะให้เลิกกับคนนี้ก็ไม่รู้ว่าเราจะเสียใจทีหลังรึปล่าวเพราะเรากับเขาเข้ากันได้ดีมากๆ บางครั้งก็คิดว่าอยากลองฮอลิเดย์เกิลเฟรนกับคนอื่นบ้างที่ไม่จริงจัง แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะทำ ไม่รู้ว่านี่คือการเรียกว่าหมดรัก หรือเบื่อ หรือเพราะห่างกันกันแน่ เราไม่ค่อยเข้าใจ และไม่รู้วิธีรับมือเลย ใครพอจะรุ้ว่าคืออะไรช่วยแนะนำด้วยนะคะ