คือเราเเอบชอบผู้ชายคนนึงเกือบจะปีเเล้วค่ะ ชอบมาตลอด เเอบมองเค้าอยู่ห่างๆตลอด ชอบตั้งเเต่เค้ายังไม่มีเเฟนจนตอนนี้เค้าเลิกกับเเฟนเเล้วค่ะ ตั้งเเต่เค้าเลิกกับเเฟนคือเค้าเศร้ามากจริงๆก็เข้าใจค่ะว่ามันเป็นปกติของคนที่เลิกกัน เเต่ทุกครั้งที่เราเห็นเค้าเศร้าเราเศร้าตามเค้าตลอดเรามีความสุขทุกครั้งค่ะที่เราเห็นเค้ายิ้มเค้ามีความสุข เราไม่อยากเห็นเค้าเศร้าเราเป็นห่วงเค้าเพราะเราเห็นเค้าไปนั่งที่เปลี่ยวๆคนเดียวเเล้วเราคิดว่าเค้าอาจจะทำอะไรที่เราคาดไม่ถึง เราเป็นห่วงเค้าค่ะเลยทักไปคุย ก็เลยพอมีโอกาสได้คุยกับเค้าอยู่สักพัก เรารู้ว่าเค้าเองก็ยังคงลืมคนเก่าเค้าไม่ได้ ส่วนเราเองก็คงทำได้เเค่นี้เราไม่ใช่คนที่ทำให้เค้ายิ้มได้ เคยมีความคิดว่าจะเลิกชอบเค้านะคะ เเต่ก็ไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง เราสับสนไปหมด
เหมือนว่าบางครั้งจะตัดใจได้เเล้วเเต่มันก็มีความคิดอะไรบ้างอย่างว่าอยากให้เราชอบต่อ จนถึงวันนี้เราอยากได้คำปรึกษาค่ะว่าเราควรจะชอบต่อหรือหยุดหัวใจตัวเองไว้เเค่นี้คะ