สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราเจอปัญหาที่หนักอกมากอยากจะมาสอบถามความเห็นของทุกๆคนที่เข้ามาอ่านหน่อยค่ะ
  เรื่องมีอยู่ว่าเราเเอบชอบคนๆนึงค่ะเเอบชอบตั้งเเต่ปวช.1เผลอเเปปเดียวตอนนี้ก็ปวช.2เเล้วค่ะเเอบชอบมาจะปีนึงเเล้ว เขาเป็นคนที่หน้าตาดีเป็นหนุ่มตี๋ขาว เเต่ไม่ค่อยสูงค่ะ เขากับเราเรียนกันอยู่คนละสาขา ซึ่งโอกาสที่จะทำความรู้จักมีน้อยมากก เเล้วอีกอย่างเรารู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยเหมาะสมกับเขาเท่าไหร่ ตอนเเรกเราก็คิดว่าจะตัดใจได้เเล้วนะคะเพราะช่วงหลังๆต้องเรียนออนไลน์ไม่ค่อยได้เจอเขาเลยเเอบคิดไปเองว่าเราน่าจะไม่ได้ชอบเขาเเล้ว เเต่พอมาวันนี้เรามีนัดต้องไปฉีดวัคซีน(ซึ่งทางวิทยาลัยเป็นคนจัดให้)  เราเจอเขาค่ะ พอเราเจอเขาความรู้สึกครั้งเเรกที่เจอเขามันกลับมาค่ะมันรู้สึกตัดใจไม่ลงรู้สึกสนใจอยากรู้จักอยากเข้าหา หรือจริงๆเเล้วเราไม่เคยตัดใจได้เลยหรอคะ เราเป็นคนไม่ค่อยมีความกล้าถ้าไม่จำเป็นจริงๆจะไม่ยอมเสี่ยงเลย มันอึดอัดค่ะเวลาชอบใครเเล้วไม่กล้าบอกมันจะคิดเองเพ้อเจ้อไปเองทั้งๆที่เขาไม่รู้ถึงการมีชีวิตอยู่ของเราเลยด้วยซ้ำมั้งคะ เราเเค่อยากรู้จักค่อยๆเป็นค่อยๆไปเริ่มจากเพื่อนก่อนก็ยังดีเเล้วค่อยพัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ เราควรเริ่มยังไงคะเรียนก็คนละสาขาโอกาสมันน้อยมากที่จะได้รู้จักกัน
  อีกอย่างเราอยากจะบอกอธิบายเกี่ยวกับหน้าตาตัวเองคือเราเป็นผญ.ทั่วๆไปหน้าตาก็ธรรมดาๆหุ่นก็ไม่ได้ดีมากเเต่ลดจากเมื่อก่อนพอสมควร เเต่เราไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองบางครั้งก็เเอบคิดว่าผญ.สวยๆขาวๆหมวยๆน่ารักๆรอบกายเขามีเยอะเเยะเขาจะมาชอบเราหรออะไรประมาณนี้ค่ะ

     ขอบคุณทุกๆคำตอบล่วงหน้าด้วยนะคะ