สวัดดีค่ะวันนี้เป็นวันที่เราเริ่มมูฟออนกลับมาอยู่กับตัวเอง เอาจิงๆก็เสียใจนะคะละก็ทำใจยังไม่ได้เลย ยังมีทักไปหาเขาอยู่เพราะความคิดถึง เเต่เริ่มจะยอมรับความรุ้สึกแล้วเริ่มทักน้อยลงลงเศร้าน้อยลง ขอกำลัง

สวัสดีค่ะ เพื่อนเราฝากเราตั้งกระทู้ เพราะอยากระบาย ถ้าผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ .___. แล้วก็เรื่องอาจจะยาวหน่อยแต่เป็นกำลังใจให้เพื่อนค่ะ ______________________________________________ ความรักของเรา

คือเราโคตรเบื่อตัวเองเลย ถ้ามีคนมาจีบ มาทำดีด้วย พอเรารุ้สึกดีด้วย ทำไมเขาต้องเปลี่ยนไป เหมือนเขามีคนอื่นหรือเราคิดไปเอง แรกๆเราแทบไม่สนใจเลย ไม่อยากคุย หลายๆๆอย่าง จนรุ้สึกว่าเขาตื้อเรามากไป จนทำให้เ

สวัสดีค่ะเราเป็นคนนึงที่อยากมีแฟนเราเลยเริ่มมองหาคนที่สนใจแล้วเราก็เจอเขาแล้วพอเราเริ่มได้คุยกับเขาเรามีความสุขมากๆจนเราเริ่มตัดสินใจคบกันแต่มันก็พังลงเพียงเพาะว่าเราแค่งี่เง่าเพราะอยากเจอเขามากเกินไป

รักเขามากเว้ย รักมาก แต่เหมือนนานไปเขายิ่งไม่มีความสุข ดูไม่มีความสุขเอาเลย แต่เขาบอกรักเรานะ ครั้งนึงทะเลาะกันเรื่องไร้สาระมาก จนเลิกกัน พอเลิกกันปุ๊ป ก็อดคิดถึงเขาไม่ได้ ไม่ถึงวันก็ทักไปหาเขา เพราะค

รู้สึกชีวิตหาความสุขได้ยากขึ้น เป็นกันมั้ยคะ รู้สึกตามนี้เลย... รุ้สึกเบื่อกะพฤติกรรมแย่ๆของคนง่ายขึ้นบ่อยขึ้น รุ้สึกไม่รู้จะมีชีวิตไปเพื่ออะไร มองเห็นแต่ความแก่ เจ็บ ตาย รุ็สึกเห็นสังคมเสิ่อมมากขึ้น

คือแบบ ผมเป็นผู้ชาย ก็ไม่ค่อยเข้าใจนะครับ  เพราะผู้ชายในที่ทำงาน ส่วนมากก็ตัวใครตัวมัน แล้วก็ไม่ค่อยจะแบ่งเป็นกลุ่มกันหรอก หรือถึงจะแบ่ง ก็ไม่เคยจับกลุ่มนินทาใคร พอมองไปฝั่งสาวๆ ขนาดแผนกเดียวกั

คือเราแอบชอบพี่คนหนึ่งเขาอายุมากกว่าเรา1ปี แล้วเราแอบชอบพี่เขา เลยตามสืบตามประสาคนแอบชอบ แล้วพอสือไปสือมามารู้ว่าเขาเคยคบกับเพื่อนพี่ที่เรารู้จัก ตอนแรกเราว่าจะทักไปคุยกับพี่คนที่เราแอบชอบ แต่พอรู้ว่า