วันที่ไม่มีเค้ามันทรมานเหลือเกิน
โลกมันดูมืดมนไปหมด
สวัดดีคับคุนเคยรุสึกตัวในวันที่สายเกินปัยมัย
เริ่มเรื่องเลยละกันนะคับ
ผมกับแฟนเราคบกันปีนี้ก้อเข้าปีที่5ละ
แต่ยุด้วยกันจิงๆก้อ4ปี 2ปีแรกเราก้อกินเทียวกันมีความสุขความทุกรวมกัน แฟนผมเค้าเปนคนที่เอาใจผมมาตามใจผมทุกอย่างไม่เคยขัดใจผมชักเรื่อง เค้ายอมผมหมดทั้งๆที่แต่ก่อนเค้าเปนคนไม่ยอมใครเค้ายอมผมคนเดียวอันนี้ผมเหนกะตาแล้วว่าจิง เราใช้ชีวิตแบบนี้มาจนเข้าปีที่4เราเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินๆทองๆ เพราะความไม่ระวังของเรานี้แหละ ลืมบอกตังผมให้แฟนเก็บทั้งหมด อยากได้อะไรก้อขอแฟน เพราะเค้าไม่เคยขัดผม นี้แหละเงินเลยไม่พอใช้ ผมก้อไม่รุผมก้อคิดว่ามันพอตลอดเพราะทุกเดือนเค้าก้อไม่เคยบ่นเรื่องเงินชักครั้ง ผมก้อจัดชะ ร้องเท้า โทรศัพ สารพัดที่จะชื้อ แฟนก้อไม่เคยขัดชักครั้ง จนหลังๆเทอเริ่มเปลียนปัยเทอเริ่มไม่ค่อยพูดเริ่มบ่นว่าปวดหัว และทำงานหนักขึ้น (เพราะเทอปัยยืมเงินนอกระบบมา) ด้วยความที่ถูกตามใจจนเปนนิสัยผมก้อไม่สนใจจะถามอะไรเค้าเลย ผมคิดว่าผมทำงานเลิกงานกลับบ้านไม่เคยกินเทียวนอกใจ ผมไม่มีตลอดเวลาที่อยู่รวมกัน  ผมสนใจแต่เรื่องของผมไม่เคยสนใจเทอเลยเพราะคิดว่าเรายุด้วยกันแค่นี้ก้อพอไม่ต้องหวานเหมือนแต่ก่อนหรอก จนผมรุเรื่องที่ทำให้เค้าเป็นแบบนั้นผมด่าผมว่าเทอโดยที่ไม่คิดเลยว่าที่ผ่านมาที่มันเปนแบบนี้ก้อเพราะผมไม่สนใจจะถามเรื่องนี้เค้าเลย
       จนวันนี้เค้าหนี้ผมปัยทำงานต่างประเทศ  เราเปิดใจคุยกันจนรู้ว่าที่ผ่านมาเค้ารักและดูแลเรามาตลอดเค้าบอกว่าที่เค้าปัยเพราะเค้าทนผมไม่ได้แล้วที่ต้องค่อยตามใจผม เค้าทนมาตลอดเปนผมเองที่ไม่รุว่าเค้าเหนื่อยแค่นัย มันเจ็บทุกครั้งที่คิดย้อนกลับไปทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาได้แต่โทดตัวเองที่รู้ตัวในวันที่สายไป ไม่เคยคิดว่าภายใต้รอยยิ้มของเทอมันมีคราบน้ำตา คิดว่าตัวเองรักเดียวใจขนานนี้ทำมัยเทอถึงทิ้งผมไป คำตอบก้อคือผมเองที่ใส่ใจเทอน้อยไป.
ยังงัยก้อขอให้ทุกคนใส่ใจคนที่อยู่ตรงหน้าให้มากๆ
อย่าคิดว่าแค่รักก้อพอรักจะยืนยาวมันยุที่ความใส่ใจ
แล้วคุนจะได้ไม่ต้องมาเสียใจในวันที่สายไปแบบผม