ประสบการณ์ตรงที่ผมกำลังเจออยู่ครับ อาการคือ
ไม่สดชื่น ตัวร้อนจี๋ หิวน้ำบ่อยมาก ดื่มทั้งวันแต่ปากก็แห้งๆ
แล้วก็ปวดเนื้อปวดตัวอยู่ตลอดเวลา เรี่ยวแรงลดลงมาก
บางทีทำงานรู้สึกเป็นสึ่มๆ เหม่อๆ
และที่ทรมานมากที่สุดคือเวลานอน ทำยังไงก็นอนไม่หลับ แถมรู้สึดหงุดหงิดมากพอพยายามข่มตานอนแล้วนอนไม่ได้
บางที 3 ทุ่มกว่ารู้สึกง่วงๆ พอหัวลงหมอนหลับตาไป คือเหมือนเราแค่หลับตาแต่ไม่หลับ ยังนอนแบบรู้สึกตัวเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงกว่าจะหลับ
พอหลับก็หลับได้ไม่นานประมาณ 2 - 3 ชั่วโมงก็รู้สึกตัวจนตื่นกลางดึก ทีนี้ล่ะยิ่งทรมานหนัก จะทำยังไงก็นอนต่อไม่ได้
ได้แต่หลับตาแบบรู้สึกตัวจนเช้า ยิ่งทำใหไม่มีเรี่ยวไม่มีแรง และแสบตา ตาก็ร้อน
อาการจะเป็นแบบนี้สะสมไปเรื่อยๆ วันหยุดทีคือจะนอนร่วงยาวทั้งวัน
แล้วมันเป็นเรื้อรังมากจนผมรู้สึกทรมานสุดๆจากการพักผ่อนไม่ได้ ยิ่งนอนน้อยยิ่งทำให้อารมณ์เสีย หงุดหงิด
พอหงุดหงิดยิ่งทำให้อยากระบายอารมณ์กับอะไรก็ได้ ( แต่ผมไม่ใช่คนประเภทคลั่งไปทำร้ายใครนะครับ ผิดชอบชั่วดีผมแยกแยะ )
ผมเลยยิ่งออกกำลังกายหนัก ยิ่งทำยิ่งเจ็บ โดยเฉพาะหน้าอกเป็นแสบๆ นอนหงายคือทรมานมาก
ที่ทำหนักๆไม่ได้กะว่าตัวเองจะหุ่นสวย หรืออะไรครับ คือเวลาทำเหนื่อยๆแล้วผมรู้สึกมันสะใจ มันสนุก และก็มันส์มาก เหมือนได้เสพความเจ็บปวด
ทีนี้เป็นไงล่ะครับ ร่างกายแทบไม่พัฒนาเลย แถมเหมือนถดถอยด้วย เคยทำได้เท่านี้ครั้ง กลับทำไม่ได้เท่าเดิม
อาหารการกินก็กินอาหารปกติครับ 3 มื้อ ไม่มีอาหารเสริมอะไร ยิ่งทำให้สารอาหารไม่ถึง ไม่เพียงพอไปซ่อมบำรุงร่างกาย
วิธีการทำของผมก็ค่อนข้างมั่ว สะเปะ สะปะ ไม่มีเซ็ทตายตัว ทำจนกว่าจะหมด ทำซ้ำๆหลายๆรอบ
ผมทำที่บ้านนะครับพวก Bodyweight คือเล่นกับน้ำหนักตัว พยายามหานั่นหานี่มาถ่วงน้ำหนัก เล่น Full Body
ตอนนี้ต้องพักการทำอย่างเดียวครับ เหมือนยิ่งทำยิ่งถอย แทนที่ทำมา 3 - 4 เดือน จะก้าวหน้า เหมือนร่างกายมันเอาคืนแล้ว
จึงอยากจะเตือนทุกท่านที่กำลังหักโหมครับ กินให้พอดี ออกกำลังกายให้พอดี นอนให้พอดี นั่นแหละดีแล้ว