โดยส่วนตัว​เป็นคนมนุษย์สัมพันธ์​ไม่ค่อยจะดี​ ชอบคิดมาก​ ที่ผ่านมากความรู้สึกนี้เกิดขึ้นไม่บ่อย​ แต่ช่วงนี้เกิดความรู้สึกนี้บ่อยมา​ก​ และไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรและจะจัดการกับมันอย่างไร
  เรื่องมันมีอยู่ว่า​ เราชอบเล่นกีฬา​ พอทางคณะมีการแข่งเราก็ไปลงสมัคร​ (เป็นกีฬาแบบทีม)​ เมื่อทางคณะเรียกซ้อม​ ก็ไปซ้อมปกติ​ จนมีอยู่วันหนึ่งขณะซ้อมเกิดอุบัติเหตุ​ที่เอ็นเข่า​ ไม่สามารถลงเเข่งได้​ ในตอนนั้นก็ไม่ได้อะไร​ คิดว่าปีหน้าก็ค่อยเล่นก็ได้...
   จนเวลามันผ่านไปเดือนหนึ่ง​ พี่ที่ดูแลเราในช่วงแรกๆ​ ก็ค่อยๆหายไป​ เพื่อนในทีมที่สัญญาว่าจะพาเราไปดูการแข่งก็ไม่ทักมา​... และเพื่อนในทีมรวมถึงพี่ๆที่ซ้อมให้ก็หายกันไป​
   ในระหว่างหนึ่งเดือนที่ผ่านมา​ เราไม่สามารถเดินได้​เลยและไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไรจะเดินได้​(หลายเดือนหมอบอกต้องผ่าตัด)​ ต้องวานให้เพื่อนมารับ-ส่งไปเรียนตลอด​ รวมถึงการซื้อข้าว​มาให้.
  ความรู้สึก/อารมณ์ที่ผ่านมา.. เราไม่รู้ว่าเป็นเรียกว่าอะไร​ มันอัดอั้น​ อยากร้องไห้​ เกรงใจเพื่อน​ เพื่อนในทีมมองข้าม​ คิดว่าเป็นเองเป็นภาระ​ กลัวเพื่อนมองว่าเป็นภาระ​ ทำอะไรไม่ได้​(คือที่ผ่านมาทำอะไรได้ด้วยตัวเองคนเดียวตลอด)​ ทำไมต้องเป็นเราที่เป็นอย่างนี้​ ตอนแรกๆก็ทนกับมันได้​ หลังๆเริ่มรับไม่ไหว​ เครียด​ เรื่องเรียนอีกใกล้สอบ​ ไม่มีใครที่ไว้ใจพอให้ระบาย​หรือพูดคุย​ เล่าให้พ่อแม่ก็ไม่ได้กลัวท่านกังวน​ บางครั้งคิดว่าถ้าตายไปมันจะดีกว่านี้ไหม... มันอัดรวมกันหมด ตีกันอยู่ในหัว​ จนกระทั้งหลับไป​ ตื่นมามันก็ค้างอยู่เล็กน้อยในหัว​ 
    เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่มันสะสมๆมาก​ ในหัวหลายๆวัน​ เราไม่รู้ควรจะจัดการยังไงกับความรู้สึก/อารมณ์​ นี้ดีคะ​ ขอคำแนะนำหน่อยนะค่ะ​ 😭
     ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ