แม่น้ำปิง
๐ แม่น้ำปิง. ยามหนาว.เมื่อคราวนั้น
ไอหมอกควัน. ลอยล่อง. ที่มองเห็น
สายน้ำคลอ. เคลียผ่าน. ซ่านกระเซ็น
เสมือนเป็น. บรรณาการ. คนบ้านไกล
๐ นาทีหนึ่ง .ยังซึ้ง. ถึงปานนี้
ร้อยนาที. นี่จะซึ้ง ถึงปานไหน
มาล่องเรือ เพื่อเยือน เขื่อนอำไพ
นี่เรือใจ .ใครมาจอด. ทอดไมตรี !!
๐ คล้ายความฝัน. วันได้. มาใกล้ชิด
จนอยากคิด. ฝากใจ. ไว้ที่นี่
แค่สบตา. ใจก็เผลอ. เพ้อทันที
จนเดือนปี. ล่วงเลย. ไม่เคยจาง
๐ ลำน้ำปิง. ในวัน. อันพิสุทธิ์.
งามประดุจ. ภาพศิลป์ องค์อินทร์สร้าง.
ฟังเพลงเรือ. ลอยล่อง. ร้องกลอนพลาง
เหมือนเส้นทาง. แสนไกล. ใกล้นิดเดียว
๐ กระแสน้ำ. ยามนี้.มีความหวัง
สร้างพลัง. แรงใจ. ไว้ยึดเหนี่ยว
แค่วันหนึ่ง คืนหนึ่ง ซึ้งจริงเชียว
ต้องแปลบเสียว. ใจมาก ยามจากมา.
๐ ครั้นเรือล่อง ลอยใกล้ . เทียบชายฝั่ง
เสมือนดั่ง .ความเหงา . เข้าเทียบท่า
น้ำปริ่มเขื่อน. เหมือนน้ำปริ่ม. ริมขอบตา
รู้ไหมว่า. ฉันทิ้งใจ . ไว้แม่ปิง !!.
"ครูเปี๊ยก"
22-02-2020
แม่ปิง
ไอหมอกควัน. ลอยล่อง. ที่มองเห็น
สายน้ำคลอ. เคลียผ่าน. ซ่านกระเซ็น
เสมือนเป็น. บรรณาการ. คนบ้านไกล
ร้อยนาที. นี่จะซึ้ง ถึงปานไหน
มาล่องเรือ เพื่อเยือน เขื่อนอำไพ
นี่เรือใจ .ใครมาจอด. ทอดไมตรี !!
จนอยากคิด. ฝากใจ. ไว้ที่นี่
แค่สบตา. ใจก็เผลอ. เพ้อทันที
จนเดือนปี. ล่วงเลย. ไม่เคยจาง
งามประดุจ. ภาพศิลป์ องค์อินทร์สร้าง.
ฟังเพลงเรือ. ลอยล่อง. ร้องกลอนพลาง
เหมือนเส้นทาง. แสนไกล. ใกล้นิดเดียว
สร้างพลัง. แรงใจ. ไว้ยึดเหนี่ยว
แค่วันหนึ่ง คืนหนึ่ง ซึ้งจริงเชียว
ต้องแปลบเสียว. ใจมาก ยามจากมา.
เสมือนดั่ง .ความเหงา . เข้าเทียบท่า
น้ำปริ่มเขื่อน. เหมือนน้ำปริ่ม. ริมขอบตา
รู้ไหมว่า. ฉันทิ้งใจ . ไว้แม่ปิง !!.
22-02-2020