และที่เจ็บปวดที่สุด คือ.. "แฟนใหม่ของเธอ คือเพื่อนร่วมงานเก่าของผมเอง ก่อนที่ผมจะไปรับใช้ชาติ (สุดมั้ยคับ!! สุดเนาะ เรื่องความรู้สึกนี้ บอกเลยไม่ต้องพูดถึงครับ..)    ก็นั้นแหละครับ จากที่ผมเล่ามา.... 

สรุปคือ..

ผมคิดถึง "ลูก" ครับ อยากรู้ว่า ตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว ยังจำพ่อได้ไหม เพราะตอนนั้น ลูกสาวผม อายุแค่ 5 ขวบเองครับ กลัวว่าเขาจะลืมหน้าตาพ่อเอาจริงๆแล้ว ผมก็อยากจะรู้ข่าว ของเธอด้วยแหละครับ คนเคยอยู่ด้วยกันมานาน ถึงจะคิดถึงแค่ไหน มันก็ทักไปหา เหมือนเมื่อก่อน ไม่ได้แล้วครับ นั้นนี้ผมเข้าใจดี..

"ผมลังเลใจมานานแล้วครับ ว่าจะทักไปดีไหม หรือว่า ด้วยสถานะของเราตอนนี้ มันคือ.. คนรักเก่า กลัวแฟนใหม่ของเขา จะเข้าใจผิด และทะเลาะกันหรือเปล่า ผมไม่อยากให้เขาสองคนต้องมา หนักใจเพราะเรื่องนี้ครับ (ผมไม่ใช่คนดีอะไรนะครับ แต่ถ้าทุกคนเคย "รัก" ใครสักคน รักแบบไม่ต้องครอบครอง รักแบบไม่ต้องเป็นเจ้าของ แค่ได้มองเขาอยู่ห่างๆ ได้เห็นเขามีความสุข ในสิ่งที่เขาเลือกแล้ว เราก็มีความสุข และ ยินดีกับเขาด้วย "รัก" แบบนี้มันคงมีไม่มากนัก แต่ผมคนนึง ที่ตอนนี้ ต้องรู้สึกแบบนั้น)

    *ขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนที่ได้ผ่านเข้ามาอ่าน กระทู้นี้ครับ ใครที่มีความคิดเห็นยังไง ก็ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ จริงแล้วเรื่องแบบนี้ ผมไม่สมควรเอามา ตั้งกระทู้ให้เสียเวลาเลยด้วยซ้ำ มั้งง ฮ่า ฮ่า ฮ่า...*