มีอยู่ว่า เราเคยคบกับแฟนเก่าเราคนนึง เราค่อนข้างซื่อสัตย์กับเค้านะ ไม่เคยนอกใจหรือมองคนอื่นเลย และค่อนข้างทุ่มเทพอสมควร เนื่องจากเราอายุเยอะแล้ว เราอยากมีครอบครัว แต่ตัวเค้ากลับหักหลังเราไปคุยกับแฟนเก่าบ้างหรือคุยกับผู้หญิงใหม่ จบจับได้คาหนังคาเขา คือเปิดตัวแล้วกับคนรอบตัวผู้หญิงใหม่และครอบครัวเค้า เขาก็ยังโกหกเราแบบหน้า*านๆ เราเคยมีธุรกิจที่ทำด้วยกันกับเค้าจนเค้ามีเงินทอง วันที่เราจับได้เราให้เค้าสาบาน คือพูดง่ายๆ คือเราแช่งเค้านั้นแหละและเค้าก็ยอมรับคำแช่งเรา อีกไม่กี่เดือนต่อมาคำที่เราเคยแช่งเค้าเกิดขึ้นจริง เรารู้สึกเสียใจมากเรียกได้ว่าตอนนั้นเค้าเกือบหมดตัวเลย

ต่อจากนั้นเรามีความรักครั้งใหม่ เราบอกกับตัวเองว่าเราจะพยุงความรักให้ดีขึ้น  เราทุ่มเทกับความรักครั้งนี้มากกว่าเก่า ปิดหูปิดตาตัวเอง สุดท้ายมันก็วนลูปกลับมาใหม่ คราวนี้หนักกว่าเดิมคือ เสียทั้งเงิน เสียทั้งความรู้สึก เสียทั้งสุขภาพจิต สั้นๆง่ายๆคือ ผู้ชายคนนี้ตั้งใจมาหลอกเรานั่นแหละ มีทั้งเมียและผู้หญิงคนใหม่อีก เราโกรธมันมาก เราก็สาปแช่งมันไป ให้มันเจอแบบที่มันทำกับเรา สุดท้ายที่เรารู้คือผู้หญิงคนใหม่ที่มันไปแอบคบด้วยกำลังหลอกแ*กมันใจนึงก็รู้สึกสะใจนะ อีกใจก็รู้สึกเสียใจ เพราะเราเข้าใจในสิ่งที่มันกำลังจะเจอ เรารู้ว่ามันหลงผู้หญิงคนนี้มาก
เราควรปล่อยทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรือเราควรเตือนเค้าดีให้เลิกผู้หญิงคนนี้
 
ปล. เราจบกับผู้ชายคนนี้ไม่ดีมาก ตอนเราแช่งมัน เรายอมรับเราโกรธมันมาก มันทำชีวิตเราพัง คือพังจริงๆ เสียทั้งเงินนอนร้องไห้เป็นปี สุขภาพจิตแย่มาก อยู่ให้มันหลอกแล้วหลอกอีก แต่ทำไมพอมันเจอสิ่งที่เราแช่งมันเป็น เราถึงรู้สึกเสียใจละ?