คือเราเคยอยู่ กทม. มาหลายปี เวลาอยากทำอะไร มันง่ายมาก
ตอนนี้ย้ายกลับมาอยู่กระบี่ มีเรื่องเหนื่อยใจ กับการอยู่จังหวัดเล็กๆหลายอย่าง
จังหวัดกระบี่ เป็นจังหวัดที่เล็กมาก ธรรมชาติสวยสุดๆ มีชื่อเสียงระดับโลก
เมืองเล็กไม่คับคั่ง การจราจรไม่ติดขัด ไปไหนมาไหน ขับรถกะเวลาได้เป๊ะๆ
เวลาไปไหนโพสต์ภาพสวยๆ มีแต่คนอิจฉา ได้อยู่จังหวัดที่สวยงาม
แต่เรื่องที่ให้เรา มีความรู้สึกแย่กับการใช้ชีวิต ในเมืองเล็กๆคือ
อยากจะพัฒนาความรู้ ฝีมือ อยากเรียนอะไรสักอย่าง มันยากมาก
เพราะเป็นจังหวัดเล็ก ประชากรน้อย อยากเรียน คอมพิวเตอร์
อยากเรียนทำอาหาร เรียนฝึกอาชีพ รอเป็นชาติ ไม่ใช่ว่าไม่มีโรงเรียนสอนนะ
แต่เปิดคอร์สไม่ได้ เพราะหาคนเรียนไม่มี ไปลงทะเบียนไว้รอสมาชิกให้ครบ
ผ่านไปครึ่งปี โทรไปถาม ยังไม่มีใครมาสมัครเลย มีเราคนเดียว
อาจารย์บอกว่า อยากสอนนะ ไปรวมเพื่อนๆมาให้ครบก่อน 20 คน
ถ้าอยากเรียนอะไร ก็ต้องลงทุนมาเรียนที่ กทม. ทั้งหาง่ายและถูกกว่ามาก
เรื่องการหาสินค้า ไม่ต้องพูดถึง อยากได้ของ 10 อย่าง ต้องไป10 ร้าน
ไม่มีร้านไหน ไปแล้วจบในร้านเดียว เช่น ถุงร้อน ขนาดที่ขายดี 6x9
เขาก็ขายแแค่นี้ พออยากได้ใหญ่กว่านี้ ต้องไปร้านอื่น เพราะร้านชั้น
ขายได้ดีขนาดเดียว ไซด์อื่นขายได้นะ แต่นานมากกว่าจะขายหมด ซื้อมาจมทุน ไม่ขายจร้า
อยากหาแพ็คเกจกล่องสวยๆ เหมือนที่เราเห็นตามเนต ฝันไปเถอะ ไม่มีขายหรอก
ขายแต่แบบพื้นๆ ถ้าอยากได้ต้องสั่งออนไลน์เองนะจ๊ะ ค่าส่งแพงกว่าสินค้าอีก
เพราะว่าเมืองเล็ก การบริโภค มันไม่ได้อู่ฟู่เหมือนเมืองใหญ่ๆ ของมันเลย
ไม่หลากหลาย ตามมีตามเกิด ของบางอย่าง แม้แต่เมคโคร โลตัส บิ๊กซี ก็ไม่มี
จะซื้อยา บางอย่าง ไปถึง 10 ร้านกว่าจะได้ เช่น ยาเขียวใหญ่ตราใบโพธิ์
เราเดินจนเหนื่อยกว่าจะเจอ
เมนูอาหาร วัตถุดิบหายากมากๆ เช่น อยากกินตำกล้วย หามะยมยากมาก
อยากทำฮอทด๊อกชีส ตามห้างมีแต่ชีสพื้นๆ ไม่มี ชีสมอสซาเรลล่า ขาย
ต้องถ่อสังขารไปไกลถึงเมคโคร แถมไม่มียี่ห้อที่เราต้องการ
ใครที่มาเที่ยวกระบี่ แล้วเคยกินแบบนั้นแบบนี้ ทำไมกระบี่ ไม่ใส่ให้
อย่าบ่นเลยนะ ของบางอย่าง หายากจริงๆ แม่ค้าเขาก็ใส่ไปตามมีตามเกิดนั่นแหล่ะ
เรื่องเกษตร แค่เทปพันกิ่ง ตามร้านขายอุปกรณ์การเกษตร ที่มีเป็น 10 ร้าน
ไม่มีขายแม้แต่ร้านเดียว เพราะกระบี่ ไม่ใช่เมืองเกษตร ต้องสั่งออนไลน์เท่านั้น
ความที่เป็นจังหวัดเล็ก เดินไปไหนก็เจอกัน ใครทำอะไรไม่ดีไว้ หรือมีความลับ
ถ้าความแตก ได้รู้กันทั้งจังหวัดแน่ จะนินทาใครระวังให้ดี ถึงกันหมด
ลูกคนนั้นหลานคนนี้
การจะเริ่มต้นทำอะไร บางอย่าง ทำธุรกิจ การหาของ หาสินค้า
มันเหนื่อยจริงๆนะ สำหรับจังหวัดเล็กๆ กว่าจะได้ของครบ
วางแผนนานมาก
อยากฟังความเห็นคนอื่นบ้างจัง
ใครอยู่ต่างจังหวัดเล็กๆ แล้วคิดว่า ชีวิตไม่สะดวกสบาย หาสินค้ายาก เท่าหัวเมืองใหญ่ๆบ้าง
ตอนนี้ย้ายกลับมาอยู่กระบี่ มีเรื่องเหนื่อยใจ กับการอยู่จังหวัดเล็กๆหลายอย่าง
จังหวัดกระบี่ เป็นจังหวัดที่เล็กมาก ธรรมชาติสวยสุดๆ มีชื่อเสียงระดับโลก
เมืองเล็กไม่คับคั่ง การจราจรไม่ติดขัด ไปไหนมาไหน ขับรถกะเวลาได้เป๊ะๆ
เวลาไปไหนโพสต์ภาพสวยๆ มีแต่คนอิจฉา ได้อยู่จังหวัดที่สวยงาม
แต่เรื่องที่ให้เรา มีความรู้สึกแย่กับการใช้ชีวิต ในเมืองเล็กๆคือ
อยากจะพัฒนาความรู้ ฝีมือ อยากเรียนอะไรสักอย่าง มันยากมาก
เพราะเป็นจังหวัดเล็ก ประชากรน้อย อยากเรียน คอมพิวเตอร์
อยากเรียนทำอาหาร เรียนฝึกอาชีพ รอเป็นชาติ ไม่ใช่ว่าไม่มีโรงเรียนสอนนะ
แต่เปิดคอร์สไม่ได้ เพราะหาคนเรียนไม่มี ไปลงทะเบียนไว้รอสมาชิกให้ครบ
ผ่านไปครึ่งปี โทรไปถาม ยังไม่มีใครมาสมัครเลย มีเราคนเดียว
อาจารย์บอกว่า อยากสอนนะ ไปรวมเพื่อนๆมาให้ครบก่อน 20 คน
ถ้าอยากเรียนอะไร ก็ต้องลงทุนมาเรียนที่ กทม. ทั้งหาง่ายและถูกกว่ามาก
เรื่องการหาสินค้า ไม่ต้องพูดถึง อยากได้ของ 10 อย่าง ต้องไป10 ร้าน
ไม่มีร้านไหน ไปแล้วจบในร้านเดียว เช่น ถุงร้อน ขนาดที่ขายดี 6x9
เขาก็ขายแแค่นี้ พออยากได้ใหญ่กว่านี้ ต้องไปร้านอื่น เพราะร้านชั้น
ขายได้ดีขนาดเดียว ไซด์อื่นขายได้นะ แต่นานมากกว่าจะขายหมด ซื้อมาจมทุน ไม่ขายจร้า
อยากหาแพ็คเกจกล่องสวยๆ เหมือนที่เราเห็นตามเนต ฝันไปเถอะ ไม่มีขายหรอก
ขายแต่แบบพื้นๆ ถ้าอยากได้ต้องสั่งออนไลน์เองนะจ๊ะ ค่าส่งแพงกว่าสินค้าอีก
เพราะว่าเมืองเล็ก การบริโภค มันไม่ได้อู่ฟู่เหมือนเมืองใหญ่ๆ ของมันเลย
ไม่หลากหลาย ตามมีตามเกิด ของบางอย่าง แม้แต่เมคโคร โลตัส บิ๊กซี ก็ไม่มี
จะซื้อยา บางอย่าง ไปถึง 10 ร้านกว่าจะได้ เช่น ยาเขียวใหญ่ตราใบโพธิ์
เราเดินจนเหนื่อยกว่าจะเจอ
เมนูอาหาร วัตถุดิบหายากมากๆ เช่น อยากกินตำกล้วย หามะยมยากมาก
อยากทำฮอทด๊อกชีส ตามห้างมีแต่ชีสพื้นๆ ไม่มี ชีสมอสซาเรลล่า ขาย
ต้องถ่อสังขารไปไกลถึงเมคโคร แถมไม่มียี่ห้อที่เราต้องการ
ใครที่มาเที่ยวกระบี่ แล้วเคยกินแบบนั้นแบบนี้ ทำไมกระบี่ ไม่ใส่ให้
อย่าบ่นเลยนะ ของบางอย่าง หายากจริงๆ แม่ค้าเขาก็ใส่ไปตามมีตามเกิดนั่นแหล่ะ
เรื่องเกษตร แค่เทปพันกิ่ง ตามร้านขายอุปกรณ์การเกษตร ที่มีเป็น 10 ร้าน
ไม่มีขายแม้แต่ร้านเดียว เพราะกระบี่ ไม่ใช่เมืองเกษตร ต้องสั่งออนไลน์เท่านั้น
ความที่เป็นจังหวัดเล็ก เดินไปไหนก็เจอกัน ใครทำอะไรไม่ดีไว้ หรือมีความลับ
ถ้าความแตก ได้รู้กันทั้งจังหวัดแน่ จะนินทาใครระวังให้ดี ถึงกันหมด
ลูกคนนั้นหลานคนนี้
การจะเริ่มต้นทำอะไร บางอย่าง ทำธุรกิจ การหาของ หาสินค้า
มันเหนื่อยจริงๆนะ สำหรับจังหวัดเล็กๆ กว่าจะได้ของครบ
วางแผนนานมาก
อยากฟังความเห็นคนอื่นบ้างจัง