ขอระบายหน่อยค่ะ
เราอยู่ประมาณ 16 ปี อยู่กับพ่อแม่และน้อง พ่อเรานิ่งๆค่ะแต่ถ้าโมโหโคตรน่ากลัวเลยค่ะ ซึ่งความนิ่งของเขาละค่ะที่ทำให้เราไม่ชอบ ส่วนแม่เราเกลียดแม่ค่ะ ( เลวใช่มั้ย ) คือ แม่เราเขามีคนอื่นเป็นคนที่สองของเขาค่ะแต่พ่อเราไม่รู้หรอกค่ะไอคนที่สองเนี่ยแต่คนแรกพ่อรู้เพราะมีคนที่รู้จักบอกพ่อ พอแม่เรากลับมาบ้านแม่ก็รีบบอกเราเลยค่ะว่าพ่อรู้แล้ว ว่าแม่คนอื่น อื้มม (ในใจเราก็แบบ เจริญพร )ซึ่งตอนนั้นบ้านแทบแตกเลยค่ะตอนแรกเราก็เฉยๆเพราะคิดว่าเขาคงคุยปรับเข้าใจกันได้ เห้ออ แต่ไม่ค่ะ พ่อรีบขึ้นบ้านไปหาแม่แล้วตบแม่คาที่นอนเลยค่ะ แม่เราร้องไห้ลั่นบ้านเลย เราที่เล่นเกมอยู่รีบทิ้งโทรศัพท์แล้วเข้าไปห้ามพ่อ พ่อเราที่กำลังโกธรอยู่ก็ด่าว่าแม่ไม่หยุด แล้วกำลังง่างมือตบแม่อีกที เราก็รีบคว้าแขนพ่อไว้แล้วพูดตะคอกพ่อทั้งนํ้าตาว่า " พ่ออย่าทำร้ายผู้หญิงได้มั้ย มีอะไรก็คุยค่อยๆคุยกันก่อน " เเล้วเขาก็หยุด ทีนี้แม่เราก็หนีไปข้างล่างไปนั่งตรงโต๊ะหินอ่อน พ่อก็รีบตามไป แล้วพ่อก็บ่นๆๆๆแม่ ว่า " มีค-ยเดียวไม่พอใช่มั้ย " สักพักพ่อก็รีบเดินเขาไปในครัวไปหยิบมีดมา น้องเราเห็นก็ร้องไห้ใหญ่เลย แล้วก็พูดต่ออีก " ตายส่วนกูก็ติดคุกไป " ซึ่งตอนนั้นเราก็แบบคิดในใจแล้วเรากับน้องล่ะ ทำไมไม่นึกถึงสภาพจิตใจของพวกเราบ้าง โกธรจนลืมพวกเราไปเลยเหรอและเราก็ตกใจเห็นพ่อกำลังจะเข้าไปฟันแม่ ก็รีบกระโดดไปผลักพ่อแล้วหยิบมีดจากมือพ่อมา แล้วเราก็บอกแม่ทั้งนํ้าตาอีกว่า " แม่ขอโทษพ่อสิ แล้วคุยกันดีๆ " สักพักแม่ก็เดินหนีไปข้างนอก เดินไปเรื่อยๆ กับน้องเรา ส่วนพ่อก็เดินตามๆๆๆไป
สักพักก็ไปนั่งคุยกันที่โต๊ะหน้าบ้านคนอื่น ไม่ว่าพ่อเราจะด่าว่าอะไรไปแม่ก็ทำเป็นหูทวนลมตลอด ไม่แปลกที่พ่อเราจะไม่หยุดโกธรสักพักพ่อเราก็เริ่มใจเย็นลง แล้วพูดกับเราว่า " อย่าทำตัวเหมือนแม่นะ " เราก็คิดในใจแบบ ( ไม่ทำแน่นอน ) พอทุกคนเข้าบ้านทั้งครอบครัวก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราสงสารน้องเราที่ต้องมารับฟังคำพูดที่รุนแรงของพ่อเรื่องที่แม่นอกใจพ่อและสิ่งที่พ่อทำร้ายแม่ ซึ่งมันคงติดตาเรากับน้องไปตลอดชีวิต แต่ที่เราเสียใจมากที่สุดคือ แม่เราไปรับเราที่โรงเรียน ตอนเราเรียนอยู่แล้วแม่ก็เล่าให้เราฟังว่า ที่มารับเพราะพ่อจะฆ่าเรากับน้อง แล้วก็ตัวพ่อด้วยให้ตายด้วยกัน ด้วยการกินพวกนํ้ายาล้างห้องนํ้า เห้อออชีวิต!!!!แล้วแม่ก็พาเรากลับมาบ้าน แต่มันก็ไม่เกิดขึ้นนะ พ่อคงเลิกคิดไปแล้ว สักพักพ่อก็พูดกับเราว่า " อยากอยู่กับใคร ระหว่างพ่อกับแม่ " เราก็บอกไปตรงๆเลยว่า " หนูไม่อยากอยู่กับใครทั้งนั้น " แต่พ่อก็ไม่ได้สนใจคำพูดเรา แถมพูดต่ออีกว่า " ถ้าหย่ากับแม่แล้วหนูก็อยู่กับพ่อ ส่วนน้องก็ไปอยู่กับแม่ " ในใจเราก็แบบ อื้ม ก็ดีเหมือน
แต่ทุกอย่างก็จบลงไม่มีการหย่าร้าง พ่อกับแม่กลับมาคืนดีกัน เราก็ดีใจที่ไม่เห็นเขาทะเลาะกันแล้ว จากเหตุการณ์วันนั้นเราก็น่าจะ อยู่ ป.5 ส่วนน้องก็หน้าจะ ป.1 แต่ตอนนี้เราอยู่ม.5 แล้ว ซึ่งแม่เรานอกใจพ่ออีกแล้วแต่พ่อยังไม่รู้ซึ่งเราไม่อยากให้รู้เลยจริงๆ เห้ออ มีเราเท่านั้นที่รู้ที่เห็นทุกอย่างที่แม่ทำ ที่เรารู้ว่าแม่มีคนอื่นเพราะ เห็นแชทที่แม่คุยกับ ผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานด้วยกัน แต่เราไม่แน่ใจว่ามันจริงมั้ย แต่เหมือนมีอะไรเป็นใจทำให้เราได้เห็น แม่เราลืมมือถือไว้บนโต๊ะตอนไปตลาด ไอเราที่สงสัยจัดรีบหยิบมาเปิดอ่านทันที อื้อหื้ออออออออ
เต็มๆ ใช่เลย อยากเป็นลมเลยตอนนั้น แชทที่เต็มไปด้วยความรักวิบวับๆ มันทำให้จิตใจคนเป็นลูกที่ได้เห็นสิ่งที่แม่พิมพ์มันมืดไปหมด ซึ่งเราก็ทำเป็นไม่เห็นไม่รู้เรื่อง และมีวันหนึ่งเรากับแม่ไปตลาดด้วยกัน ตอนนั้นเราอยากกินหมูปิ้งเลยบอกแม่แม่ก็สั่งๆมา 2 ชุด และที่เราคิดคือ มันเป็นของเรากับของน้องเราแต่เห้ยยย แต่มันไม่ใช่เลย มันคือ..........
หมูปิ้งของชู้แม่ชั้น!!!!!!!!!!!! Oh my god
ซื้อเสร็จแม่ก็พาเราขี่รถไปจอดที่หน้าบ้านคนๆหนึ่งและเรียกเขาออกมา ซึ่งเรารู้เลยว่าเป็นไอผู้ชายคนนั้น ที่เป็นชู้แม่เรา บ้าบอที่สุด แล้วยังมาบอกเราอีกนะ ว่าเพื่อนที่ทำงาน อื้มมม เราก็นิ่งๆ สักพักนํ้าตามันก็ไหลออกมา แต่แม่ไม่รู้หรอกว่าเราร้องไห้อยู่ตอนนั้น เนียนจัด 555
แล้วยังมีครั้งต่อมาด้วย แม่กับเราไปตลาดด้วยกันตามเคย แม่ขี่รถไปที่ร้านขายอาหารแมว ที่บ้านยังไม่หมดนะ เราก็แบบ เออ ดีๆตุนไว้ๆ แต่ที่ไหนได้ ซื้อไปแมวของชู้ อยากผูกคอตายใต้ต้นกล้วย!! ในใจก็แบบไอผู้ชายคนนั้นมันไม่มีตังค์ซื้อให้แมวตัวเองเหรอ!!!!! แม่เรานี้ก็ซื้อให้เก่ง พีคที่สุดสำหรับเราคือ แม่เราบอกพ่อเราว่า จะเอาแมวที่ทำงานมาตัวหนึ่งนะกลัวหมาที่ทำงานกัดมัน ที่บ้านเราแมวเยอะมาก ประมาณ 7 ตัวหมาอีก 4 ตัวแต่พ่อเราก็โอเคร แม่เลยอุ้มมาบ้าน แต่แมวมันเชื่องมาก เชื่องเกินแต่ก็ไม่คิดอะไรเพราะที่มันเชื่อง มันอาจเจอคนที่ทำงานบ่อยเลยชินคน ผ่านไปหลายวัน แม่ลืมโทรศัพท์อีกแล้ว เสร็จชั้น พอหยิบขึ้นมาอ่านแค่นั้นล่ะ โอ้โห้~~~~~~~~
ไอแมวที่เอามามันแมวชู้นี่หว่า
สุดยอดแม่ชั้น แต่เราก็นิ่งๆ ในใจก็คิดว่า เออ มาอยู่บ้านเรานี่ละ สงสาร 555 เลี้ยงแมวของชู้แต่ก็รักมันแหละ ไม่คิดทำร้ายไม่คิดเอาไปปล่อย ตอนนี้เราก็ไม่คิดจะแอบอ่านแชทแม่แล้ว เห็นแล้วก็ปลง แต่ที่เรากลัวคือ พ่อ!!!! ไม่อยากให้เขารู้เลย ภาวนาขออย่าให้มีคนไปบอกเหมือนตอนแรกเถอะ บ้านจะแตกตาย
เราเคยคุยกับเพื่อนนะเรื่องที่แม่เรามีคนอื่น ระบายให้เขาฟัง แต่ผ่านไปเรื่อยๆมันก็
ทำให้เราเครียด ทุกวันนี้เราก็เครียดงานที่โรงเรียนเครียดเรื่องเพื่อน เครียดครอบครัว
จนเราเป็นโรคซึมเศร้าแล้ว คือตอนนี้เราไม่มีความสุขเลย มีแต่ความเครียดล้วนๆ เราก็พยายามทำให้ตัวเองมีความสุขนะ แต่ก็ 555
เครียดเหมือนเดิม ไม่อยากให้พ่อแม่รู้ด้วยว่าเราเป็น เราอยากไปหาหมอนะอยากหาย อยากเลิกคิดมาก ไม่อยากเครียดกับเรื่องเล็กๆน้อย เครียดง่ายเกิน!!!! จะบ้าตาย
จริงๆที่เราเกลียดแม่มันไม่ได้มีแค่เรื่องแบบนี้
มันมีเรื่องคำพูดคำจาของเขา ที่ชอบพูดทำร้ายจิตใจเราด้วยแล้วก็ความไม่จริงใจของเขาด้วย แต่เราขอยกเรื่องนี้ละกัน เยอะจัด 55
ตอนนี้พ่อเราก็อายุเยอะแล้ว ประมาณ 65 ได้ ส่วนแม่ก็ 40 กว่า เราก็เครียดด้วยที่พ่อชอบพูดว่า " ถ้าพ่อตายไป ก็แบ่งเงินเท่านี้ๆๆๆกันนะ " เห้อออ แล้วถ้าพ่อเราไม่อยู่แล้ว เรากับน้องจะอยู่ยังไง เราเชื่อเลย ว่าแม่เราก็ต้องเอาไอผู้ชายคนนั้นมาอยู่ด้วย เราเคยมโน นะว่าถ้าเรามีเงินตั้งตัว เราจะไปจากแม่เราไม่อยู่กับแม่เด็ดคาดจะพาน้องไปด้วย ไปตั้งตัวด้วยกัน จะเลี้ยงน้องเอง แล้วถ้าทำงานมีเงินเดือนก็จะส่งมาให้แม่ทุกเดือน แต่แค่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน
ต่างคนต่างอยู่
แต่ซึ่งความจริงเราที่เรียนอยู่จะหาเงินจากไหนไปตั้งตัวถ้าหนีไปจริงๆ ก็คงอดตาย ไหนจะน้องอีกพาน้องมาลำบากอีก เห้อออ!!!!
คือเราไม่มีสมาธิในการเรียนเลย วันๆคิดแต่เรื่องที่จะไปจากแม่ คิดแต่ว่าจะหายจากโรคซึมเศร้านี้มั้ย เครียดมาก
เราขอระบายหน่อยค่ะ ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านและคนที่อ่านจบค่ะ
ขอระบายหน่อย เราเกลียดแม่ตัวเอง!!!
เราอยู่ประมาณ 16 ปี อยู่กับพ่อแม่และน้อง พ่อเรานิ่งๆค่ะแต่ถ้าโมโหโคตรน่ากลัวเลยค่ะ ซึ่งความนิ่งของเขาละค่ะที่ทำให้เราไม่ชอบ ส่วนแม่เราเกลียดแม่ค่ะ ( เลวใช่มั้ย ) คือ แม่เราเขามีคนอื่นเป็นคนที่สองของเขาค่ะแต่พ่อเราไม่รู้หรอกค่ะไอคนที่สองเนี่ยแต่คนแรกพ่อรู้เพราะมีคนที่รู้จักบอกพ่อ พอแม่เรากลับมาบ้านแม่ก็รีบบอกเราเลยค่ะว่าพ่อรู้แล้ว ว่าแม่คนอื่น อื้มม (ในใจเราก็แบบ เจริญพร )ซึ่งตอนนั้นบ้านแทบแตกเลยค่ะตอนแรกเราก็เฉยๆเพราะคิดว่าเขาคงคุยปรับเข้าใจกันได้ เห้ออ แต่ไม่ค่ะ พ่อรีบขึ้นบ้านไปหาแม่แล้วตบแม่คาที่นอนเลยค่ะ แม่เราร้องไห้ลั่นบ้านเลย เราที่เล่นเกมอยู่รีบทิ้งโทรศัพท์แล้วเข้าไปห้ามพ่อ พ่อเราที่กำลังโกธรอยู่ก็ด่าว่าแม่ไม่หยุด แล้วกำลังง่างมือตบแม่อีกที เราก็รีบคว้าแขนพ่อไว้แล้วพูดตะคอกพ่อทั้งนํ้าตาว่า " พ่ออย่าทำร้ายผู้หญิงได้มั้ย มีอะไรก็คุยค่อยๆคุยกันก่อน " เเล้วเขาก็หยุด ทีนี้แม่เราก็หนีไปข้างล่างไปนั่งตรงโต๊ะหินอ่อน พ่อก็รีบตามไป แล้วพ่อก็บ่นๆๆๆแม่ ว่า " มีค-ยเดียวไม่พอใช่มั้ย " สักพักพ่อก็รีบเดินเขาไปในครัวไปหยิบมีดมา น้องเราเห็นก็ร้องไห้ใหญ่เลย แล้วก็พูดต่ออีก " ตายส่วนกูก็ติดคุกไป " ซึ่งตอนนั้นเราก็แบบคิดในใจแล้วเรากับน้องล่ะ ทำไมไม่นึกถึงสภาพจิตใจของพวกเราบ้าง โกธรจนลืมพวกเราไปเลยเหรอและเราก็ตกใจเห็นพ่อกำลังจะเข้าไปฟันแม่ ก็รีบกระโดดไปผลักพ่อแล้วหยิบมีดจากมือพ่อมา แล้วเราก็บอกแม่ทั้งนํ้าตาอีกว่า " แม่ขอโทษพ่อสิ แล้วคุยกันดีๆ " สักพักแม่ก็เดินหนีไปข้างนอก เดินไปเรื่อยๆ กับน้องเรา ส่วนพ่อก็เดินตามๆๆๆไป
สักพักก็ไปนั่งคุยกันที่โต๊ะหน้าบ้านคนอื่น ไม่ว่าพ่อเราจะด่าว่าอะไรไปแม่ก็ทำเป็นหูทวนลมตลอด ไม่แปลกที่พ่อเราจะไม่หยุดโกธรสักพักพ่อเราก็เริ่มใจเย็นลง แล้วพูดกับเราว่า " อย่าทำตัวเหมือนแม่นะ " เราก็คิดในใจแบบ ( ไม่ทำแน่นอน ) พอทุกคนเข้าบ้านทั้งครอบครัวก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราสงสารน้องเราที่ต้องมารับฟังคำพูดที่รุนแรงของพ่อเรื่องที่แม่นอกใจพ่อและสิ่งที่พ่อทำร้ายแม่ ซึ่งมันคงติดตาเรากับน้องไปตลอดชีวิต แต่ที่เราเสียใจมากที่สุดคือ แม่เราไปรับเราที่โรงเรียน ตอนเราเรียนอยู่แล้วแม่ก็เล่าให้เราฟังว่า ที่มารับเพราะพ่อจะฆ่าเรากับน้อง แล้วก็ตัวพ่อด้วยให้ตายด้วยกัน ด้วยการกินพวกนํ้ายาล้างห้องนํ้า เห้อออชีวิต!!!!แล้วแม่ก็พาเรากลับมาบ้าน แต่มันก็ไม่เกิดขึ้นนะ พ่อคงเลิกคิดไปแล้ว สักพักพ่อก็พูดกับเราว่า " อยากอยู่กับใคร ระหว่างพ่อกับแม่ " เราก็บอกไปตรงๆเลยว่า " หนูไม่อยากอยู่กับใครทั้งนั้น " แต่พ่อก็ไม่ได้สนใจคำพูดเรา แถมพูดต่ออีกว่า " ถ้าหย่ากับแม่แล้วหนูก็อยู่กับพ่อ ส่วนน้องก็ไปอยู่กับแม่ " ในใจเราก็แบบ อื้ม ก็ดีเหมือน
แต่ทุกอย่างก็จบลงไม่มีการหย่าร้าง พ่อกับแม่กลับมาคืนดีกัน เราก็ดีใจที่ไม่เห็นเขาทะเลาะกันแล้ว จากเหตุการณ์วันนั้นเราก็น่าจะ อยู่ ป.5 ส่วนน้องก็หน้าจะ ป.1 แต่ตอนนี้เราอยู่ม.5 แล้ว ซึ่งแม่เรานอกใจพ่ออีกแล้วแต่พ่อยังไม่รู้ซึ่งเราไม่อยากให้รู้เลยจริงๆ เห้ออ มีเราเท่านั้นที่รู้ที่เห็นทุกอย่างที่แม่ทำ ที่เรารู้ว่าแม่มีคนอื่นเพราะ เห็นแชทที่แม่คุยกับ ผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานด้วยกัน แต่เราไม่แน่ใจว่ามันจริงมั้ย แต่เหมือนมีอะไรเป็นใจทำให้เราได้เห็น แม่เราลืมมือถือไว้บนโต๊ะตอนไปตลาด ไอเราที่สงสัยจัดรีบหยิบมาเปิดอ่านทันที อื้อหื้ออออออออ
เต็มๆ ใช่เลย อยากเป็นลมเลยตอนนั้น แชทที่เต็มไปด้วยความรักวิบวับๆ มันทำให้จิตใจคนเป็นลูกที่ได้เห็นสิ่งที่แม่พิมพ์มันมืดไปหมด ซึ่งเราก็ทำเป็นไม่เห็นไม่รู้เรื่อง และมีวันหนึ่งเรากับแม่ไปตลาดด้วยกัน ตอนนั้นเราอยากกินหมูปิ้งเลยบอกแม่แม่ก็สั่งๆมา 2 ชุด และที่เราคิดคือ มันเป็นของเรากับของน้องเราแต่เห้ยยย แต่มันไม่ใช่เลย มันคือ..........
หมูปิ้งของชู้แม่ชั้น!!!!!!!!!!!! Oh my god
ซื้อเสร็จแม่ก็พาเราขี่รถไปจอดที่หน้าบ้านคนๆหนึ่งและเรียกเขาออกมา ซึ่งเรารู้เลยว่าเป็นไอผู้ชายคนนั้น ที่เป็นชู้แม่เรา บ้าบอที่สุด แล้วยังมาบอกเราอีกนะ ว่าเพื่อนที่ทำงาน อื้มมม เราก็นิ่งๆ สักพักนํ้าตามันก็ไหลออกมา แต่แม่ไม่รู้หรอกว่าเราร้องไห้อยู่ตอนนั้น เนียนจัด 555
แล้วยังมีครั้งต่อมาด้วย แม่กับเราไปตลาดด้วยกันตามเคย แม่ขี่รถไปที่ร้านขายอาหารแมว ที่บ้านยังไม่หมดนะ เราก็แบบ เออ ดีๆตุนไว้ๆ แต่ที่ไหนได้ ซื้อไปแมวของชู้ อยากผูกคอตายใต้ต้นกล้วย!! ในใจก็แบบไอผู้ชายคนนั้นมันไม่มีตังค์ซื้อให้แมวตัวเองเหรอ!!!!! แม่เรานี้ก็ซื้อให้เก่ง พีคที่สุดสำหรับเราคือ แม่เราบอกพ่อเราว่า จะเอาแมวที่ทำงานมาตัวหนึ่งนะกลัวหมาที่ทำงานกัดมัน ที่บ้านเราแมวเยอะมาก ประมาณ 7 ตัวหมาอีก 4 ตัวแต่พ่อเราก็โอเคร แม่เลยอุ้มมาบ้าน แต่แมวมันเชื่องมาก เชื่องเกินแต่ก็ไม่คิดอะไรเพราะที่มันเชื่อง มันอาจเจอคนที่ทำงานบ่อยเลยชินคน ผ่านไปหลายวัน แม่ลืมโทรศัพท์อีกแล้ว เสร็จชั้น พอหยิบขึ้นมาอ่านแค่นั้นล่ะ โอ้โห้~~~~~~~~
ไอแมวที่เอามามันแมวชู้นี่หว่า
สุดยอดแม่ชั้น แต่เราก็นิ่งๆ ในใจก็คิดว่า เออ มาอยู่บ้านเรานี่ละ สงสาร 555 เลี้ยงแมวของชู้แต่ก็รักมันแหละ ไม่คิดทำร้ายไม่คิดเอาไปปล่อย ตอนนี้เราก็ไม่คิดจะแอบอ่านแชทแม่แล้ว เห็นแล้วก็ปลง แต่ที่เรากลัวคือ พ่อ!!!! ไม่อยากให้เขารู้เลย ภาวนาขออย่าให้มีคนไปบอกเหมือนตอนแรกเถอะ บ้านจะแตกตาย
เราเคยคุยกับเพื่อนนะเรื่องที่แม่เรามีคนอื่น ระบายให้เขาฟัง แต่ผ่านไปเรื่อยๆมันก็
ทำให้เราเครียด ทุกวันนี้เราก็เครียดงานที่โรงเรียนเครียดเรื่องเพื่อน เครียดครอบครัว
จนเราเป็นโรคซึมเศร้าแล้ว คือตอนนี้เราไม่มีความสุขเลย มีแต่ความเครียดล้วนๆ เราก็พยายามทำให้ตัวเองมีความสุขนะ แต่ก็ 555
เครียดเหมือนเดิม ไม่อยากให้พ่อแม่รู้ด้วยว่าเราเป็น เราอยากไปหาหมอนะอยากหาย อยากเลิกคิดมาก ไม่อยากเครียดกับเรื่องเล็กๆน้อย เครียดง่ายเกิน!!!! จะบ้าตาย
จริงๆที่เราเกลียดแม่มันไม่ได้มีแค่เรื่องแบบนี้
มันมีเรื่องคำพูดคำจาของเขา ที่ชอบพูดทำร้ายจิตใจเราด้วยแล้วก็ความไม่จริงใจของเขาด้วย แต่เราขอยกเรื่องนี้ละกัน เยอะจัด 55
ตอนนี้พ่อเราก็อายุเยอะแล้ว ประมาณ 65 ได้ ส่วนแม่ก็ 40 กว่า เราก็เครียดด้วยที่พ่อชอบพูดว่า " ถ้าพ่อตายไป ก็แบ่งเงินเท่านี้ๆๆๆกันนะ " เห้อออ แล้วถ้าพ่อเราไม่อยู่แล้ว เรากับน้องจะอยู่ยังไง เราเชื่อเลย ว่าแม่เราก็ต้องเอาไอผู้ชายคนนั้นมาอยู่ด้วย เราเคยมโน นะว่าถ้าเรามีเงินตั้งตัว เราจะไปจากแม่เราไม่อยู่กับแม่เด็ดคาดจะพาน้องไปด้วย ไปตั้งตัวด้วยกัน จะเลี้ยงน้องเอง แล้วถ้าทำงานมีเงินเดือนก็จะส่งมาให้แม่ทุกเดือน แต่แค่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน
ต่างคนต่างอยู่
แต่ซึ่งความจริงเราที่เรียนอยู่จะหาเงินจากไหนไปตั้งตัวถ้าหนีไปจริงๆ ก็คงอดตาย ไหนจะน้องอีกพาน้องมาลำบากอีก เห้อออ!!!!
คือเราไม่มีสมาธิในการเรียนเลย วันๆคิดแต่เรื่องที่จะไปจากแม่ คิดแต่ว่าจะหายจากโรคซึมเศร้านี้มั้ย เครียดมาก
เราขอระบายหน่อยค่ะ ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านและคนที่อ่านจบค่ะ