ส่วนตัวเราเองเป็นคนสดใส(มากเหมือนคนบ้า) เรากับแฟนอยู่คนละที่ ต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ เราเองพยายามหาเรื่องคุยให้เขาไม่เบื่อ พยายามหาข้อมูลเรื่องโรคนี้ แรกๆรู้สึกก็ทำได้ดีเพราะ เราเป็นคนสดใสร่าเริง หลังๆเวลาเขาซึมใส่ เราเองก็ซึมตาม ไม่รู้จะทำยังไงจะหาเรื่องคุยตอนนั้นก็ตอบมาแบบซึมๆ เราเลยไม่ค่อยอยากถามอะไรมาก ต่างคนต่างเงียบต่างคนต่างซึม เราไม่ชอบเวลาเขาเป็นแบบนี้เลย ไม่ชอบเวลาตัวเราเองซึมด้วย บางทีก็แอบน้อยใจนะคะ ว่าเป็นความสุขให้ไม่ได้เลยหรอ 

*ขอบคุณสำหรับทุกๆคำแนะนำนะคะ จะเอาไปปรับใช้ให้ค่ะ*