เคยเป็นกันมั้ยคับเวลาแฟนเก่าทักมาหา
เรื่องของผมมันมีอยุ่ว่า
ผมกับแฟนกับกันได้ประมาณ8เดือนกว่าๆ
แลัวมีช่วงนึงทะเลาะกันหนักมากแต่คาวนี้เลิกจริงๆ
เธอขอเลิกกับปม แลัวก็ไม่ได้คุยกันประมาณ2-3เดือน มีแต่ผมทักไปหาเขาตลอดว่าคิดถึงนะ เกือบๆทุกวัน แลัวมีอยุ่วันนึง เธอทักมาหาผม(ผมคิดว่าเขาคงจะกลับมา)แต่ที่ไหนได้ก็ได้แค่คุยแบบเหมือนเรา2คนเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน
คุยกันได้เกือบอาทิตย์นึง แลัวเธอก็ขอห่างกับผม
ด้วยสาเหตุที่ผมงี่เง่าหรืออะไรสักอย่างบลาๆ
แลัวเธอก็ได้คบกับผู้ชายคนนึงที่ผมรู้จัก
เธอกับคนที่ผมรู้จักเคยบอกกับผมว่าเป็นพี่น้อง ตั้งแต่ผมยังพึ่งคบกับเธอใหม่ๆ จนเธอกับเขาคบกัน
ผมได้แต่คิดในใจ เหมือนเป็นแผลในใจ ไอคำว่าพี่น้องตั้งแต่ผมเจอคำนี้จริงๆผมจำไม่เคยลืมเลย
จนมีอยุ่วันนึง เป็นวันลอยกระทงที่ผ่านมา ผมกับเพื่อนๆผม แลัวผมได้รู้ว่าเธอกับเพื่อนๆเธอกับคนใหม่ของเธอก็มาด้วย ตั้งแต่ผมรู้เธอมา นํ้าตาผมก็แตก
อดใจไม่ไหว แค่เห็นเธอ ผมถึงกับร้องให้ตรงนั้นเลยจนเพื่อนๆของผมต้องเข้ามาโอ๋ให้กำลังใจแลัวผ่านไปได้สักพัก เธอทักมาขอคืนโทรศัพท์ของเธอคืน
ผมยินดีให้คืนโดยฟากเพื่อนของเพื่อนอีกคนไปให้
แลัวมีอยุ่วันนึง เธอเหงาหรือทะเลาะกับแฟนใหม่มามั้งเธอก็ได้โทรมาหาผมว่าเหงาไม่มีที่ให้ระบายเลย
เธอก็เล่าบลาๆให้ผมฟังกับคนใหม่ของเธอความรู้สึกตอนนั้นผมคือก็เป็นห่วงเธอ แต่ก็แอบเสียงใจนิดๆ
เชื่อมั้ยว่าเวลาผมได้คุยกับเธอมันทำให้ผมยิ้มได้
ด้วยความเป็นก่วงแอบเสียใจนิดๆบทสนทนานั้นก็จบไป เวลาผมเห็นเธอเศร้าผมจะทักไปหาเธอด้วยความเป็นห่วง แต่เวลายิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่ผมก็เริ่มรู้สึกว่าผมก็ยังรักในสถานผู้ชมที่ดี ผมรู้สึกว่าเราดีกว่าเมื่อก่อนนะจากร้องให้บ่อยๆเดะนี้ก็ไม่แลัว
แต่ความรู้สึกของผม มันเป็นห่วง ยังรักเธออยุ่ขอบเขต ยังหวังดีกับเธอเสมอ เวลาผมได้เห็นเธอมีความสุข แต่ในความคิดของผม บอกดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุข ได้เห็นเธอยิ้ม แต่ลึกๆในใจมันกลับน้อยใจ แต่ผมก็ไม่รู้สถานที่เป็นอยุ่ เพื่อน หรือ
ที่ปึกสา กันแน่ แต่ลึกๆในใจผมยังรอเขานะ
แต่ผมก็เปิดใจให้คนใหม่ๆเข้ามาบ้างแต่ไม่มีเลย😔
ข่วยทำให้ผมสว่างสักที
ยังหวังดีกับแฟนเก่า
เรื่องของผมมันมีอยุ่ว่า
ผมกับแฟนกับกันได้ประมาณ8เดือนกว่าๆ
แลัวมีช่วงนึงทะเลาะกันหนักมากแต่คาวนี้เลิกจริงๆ
เธอขอเลิกกับปม แลัวก็ไม่ได้คุยกันประมาณ2-3เดือน มีแต่ผมทักไปหาเขาตลอดว่าคิดถึงนะ เกือบๆทุกวัน แลัวมีอยุ่วันนึง เธอทักมาหาผม(ผมคิดว่าเขาคงจะกลับมา)แต่ที่ไหนได้ก็ได้แค่คุยแบบเหมือนเรา2คนเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน
คุยกันได้เกือบอาทิตย์นึง แลัวเธอก็ขอห่างกับผม
ด้วยสาเหตุที่ผมงี่เง่าหรืออะไรสักอย่างบลาๆ
แลัวเธอก็ได้คบกับผู้ชายคนนึงที่ผมรู้จัก
เธอกับคนที่ผมรู้จักเคยบอกกับผมว่าเป็นพี่น้อง ตั้งแต่ผมยังพึ่งคบกับเธอใหม่ๆ จนเธอกับเขาคบกัน
ผมได้แต่คิดในใจ เหมือนเป็นแผลในใจ ไอคำว่าพี่น้องตั้งแต่ผมเจอคำนี้จริงๆผมจำไม่เคยลืมเลย
จนมีอยุ่วันนึง เป็นวันลอยกระทงที่ผ่านมา ผมกับเพื่อนๆผม แลัวผมได้รู้ว่าเธอกับเพื่อนๆเธอกับคนใหม่ของเธอก็มาด้วย ตั้งแต่ผมรู้เธอมา นํ้าตาผมก็แตก
อดใจไม่ไหว แค่เห็นเธอ ผมถึงกับร้องให้ตรงนั้นเลยจนเพื่อนๆของผมต้องเข้ามาโอ๋ให้กำลังใจแลัวผ่านไปได้สักพัก เธอทักมาขอคืนโทรศัพท์ของเธอคืน
ผมยินดีให้คืนโดยฟากเพื่อนของเพื่อนอีกคนไปให้
แลัวมีอยุ่วันนึง เธอเหงาหรือทะเลาะกับแฟนใหม่มามั้งเธอก็ได้โทรมาหาผมว่าเหงาไม่มีที่ให้ระบายเลย
เธอก็เล่าบลาๆให้ผมฟังกับคนใหม่ของเธอความรู้สึกตอนนั้นผมคือก็เป็นห่วงเธอ แต่ก็แอบเสียงใจนิดๆ
เชื่อมั้ยว่าเวลาผมได้คุยกับเธอมันทำให้ผมยิ้มได้
ด้วยความเป็นก่วงแอบเสียใจนิดๆบทสนทนานั้นก็จบไป เวลาผมเห็นเธอเศร้าผมจะทักไปหาเธอด้วยความเป็นห่วง แต่เวลายิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่ผมก็เริ่มรู้สึกว่าผมก็ยังรักในสถานผู้ชมที่ดี ผมรู้สึกว่าเราดีกว่าเมื่อก่อนนะจากร้องให้บ่อยๆเดะนี้ก็ไม่แลัว
แต่ความรู้สึกของผม มันเป็นห่วง ยังรักเธออยุ่ขอบเขต ยังหวังดีกับเธอเสมอ เวลาผมได้เห็นเธอมีความสุข แต่ในความคิดของผม บอกดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุข ได้เห็นเธอยิ้ม แต่ลึกๆในใจมันกลับน้อยใจ แต่ผมก็ไม่รู้สถานที่เป็นอยุ่ เพื่อน หรือ
ที่ปึกสา กันแน่ แต่ลึกๆในใจผมยังรอเขานะ
แต่ผมก็เปิดใจให้คนใหม่ๆเข้ามาบ้างแต่ไม่มีเลย😔
ข่วยทำให้ผมสว่างสักที