เราอายุ 25 เรามีแฟน แฟนเราอายุ 28 เราคบหากันได้ 1 ปีกว่าๆ บ้านเราอยู่ไกลกัน สองสามเดือน เราจะเจอกัน 2 วัน
เราสองคนรักกันมากๆ ต่างคน ต่างมีอดีต แต่ก็ไม่เคยมีปัญหาต่อกัน แฟนเราสัญญาว่า จะมาขอและจะปลูกบ้านด้วยกัน เราดีใจมาก แต่ก็มาสะดุด ก็คือ แฟนเก่าของแฟนเราทิ้งหนี้ไว้ให้ใช้ เกือบสองแสน ซึ่งแฟนเราต้องยอมรับใช้หนี้คนเดียว เรายอมรับว่า น้ำตาเราไหล เราคิดแต่ว่า สิ่งที่แฟนเราบอกไว้ มันคงจะไม่เป็นจริง หรือมันอาจจะจริงก็ได้ แต่คงจะช้า เพราะฐานะเราสองคนแค่หาเช้ากินค่ำ กว่าจะใช้หนี้หมดสองแสนคงนานมาก เรายอมรับว่าเราเสียใจ แต่เราก็รักแฟนมาก แฟนเราก็เสียใจมาก แฟนเราเครียด แฟนกลัวว่าเราจะทิ้ง ส่วนเราก็ได้แต่ปลอบใจ แล้วบอกว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน เพื่อนๆว่า เราโง่มั่ย ที่ต้องมานั่งใช้หนี้ให้คนอื่น แต่เราส่งสารแฟน เพราะแฟนเราเขาเป็นคนดีมาก ขยันทำงาน เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยว เราสัญญากันว่าเรากับแฟนจะสู้ไปด้วยกัน ถึงแม้ว่าการมาขอเราแต่งงาน กับการปลูกบ้าน มันคงถูกเลื่อนออกไปอีกหลายปีเลย เรื่องราวก็ประมานนี้ค่ะ
ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ เราเป็นคนที่คิดมาก อยากฟังข้อเสนอแนะของเพื่อนๆ
เราสองคนรักกันมากๆ ต่างคน ต่างมีอดีต แต่ก็ไม่เคยมีปัญหาต่อกัน แฟนเราสัญญาว่า จะมาขอและจะปลูกบ้านด้วยกัน เราดีใจมาก แต่ก็มาสะดุด ก็คือ แฟนเก่าของแฟนเราทิ้งหนี้ไว้ให้ใช้ เกือบสองแสน ซึ่งแฟนเราต้องยอมรับใช้หนี้คนเดียว เรายอมรับว่า น้ำตาเราไหล เราคิดแต่ว่า สิ่งที่แฟนเราบอกไว้ มันคงจะไม่เป็นจริง หรือมันอาจจะจริงก็ได้ แต่คงจะช้า เพราะฐานะเราสองคนแค่หาเช้ากินค่ำ กว่าจะใช้หนี้หมดสองแสนคงนานมาก เรายอมรับว่าเราเสียใจ แต่เราก็รักแฟนมาก แฟนเราก็เสียใจมาก แฟนเราเครียด แฟนกลัวว่าเราจะทิ้ง ส่วนเราก็ได้แต่ปลอบใจ แล้วบอกว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน เพื่อนๆว่า เราโง่มั่ย ที่ต้องมานั่งใช้หนี้ให้คนอื่น แต่เราส่งสารแฟน เพราะแฟนเราเขาเป็นคนดีมาก ขยันทำงาน เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยว เราสัญญากันว่าเรากับแฟนจะสู้ไปด้วยกัน ถึงแม้ว่าการมาขอเราแต่งงาน กับการปลูกบ้าน มันคงถูกเลื่อนออกไปอีกหลายปีเลย เรื่องราวก็ประมานนี้ค่ะ