หรือฉันเห็นแก่ตัวนะ ?
เราอายุ21 มีแฟน 30 เป็นเจ้าของธุรกิจกำลังจะเติบโต
คบกันมา 2 ปี
เราไม่เคยขอเงินใช้ เขาก็ไม่เคยให้เป็นบาทเป็นก้อน มีให้นานที 500 1000
เรามีค่าคอนโด หมื่นกว่า เค้าจ่ายค่าน้ำไฟ เดือนละ 1500
เค้ามาพัก มานอนกับเราเดือนนึงตก 18-25 วัน เพราะต้องสลับไปนอนกับแม่
สิ่งที่เขาทำให้เรา
ไปรับส่งเวลาไปหาเขา รับส่งไปร.พ เวลาป่วย แต่หลังๆ ไม่ค่อยละ (แบบนี้พิเศษไหม)
สิ่งนี้ตราตรึงเรา เวลาทะเลาะกันเราก็นึกตอนป่วยเขาไปส่ง
เค้าซักผ้า เราตากผ้า เค้ากวาดบ้านตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน
เค้าซื้อน้ำ ยกมาให้ เวลาน้ำในห้องหมด
เราเรียน
ไปทำงานข่วยที่บ้านเค้า ช่วยให้ธุระกิจเค้าดีขึ้น เราเก่งเรื่องออกแบบ
จากธุรกิจเก่าๆแก่ๆ ตแนนี้เข้าออนไลน์ มีโปสเตอร์ มีโฆษณา
มีสาขาเพิ่ม เติบโตและมีสีสั้นขึ้นเยอะมาก
ตอนปิดเทอมทำเกือบทุกวัน
ตอนเปิดเทอมไม่ค่อยได้หป แต่ดูเรื่องการขายในออนไลน์ให้
เราได้เงินเวลาไปทำงาน วันละ 400
ค่ารถนั่งไปกลับ 200 ถ้าไปพร้อมเค้า ก็ไใ่ต้องเสีย เเต่เราตื่นสาย
ประเด็น
เราไม่ค่อยได้ไปทำงานที่บ้านเค้าแล้ว เพราะเราเปิดเทอม เรียกจันทร์-ศุกร์เลย
เค้าไม่โอเคร อยากให้เราไปทำงานบ้าง ละมองหมายงานมา เดทไลน์มาด้วย เช่นงานออกแบบ
แล้วเราก็ไม่ค่อยสนใจ ที่ขายออนไลน์เหมือนตะก่อน ทำให้เค้ารู้สึกว่าเราไม่ช่วยสร้างอนาคต
เราซื้อเสื้อผ้าออนไลน์ เดือนละ 3-4 ตัว ตัวละ 100.200 เค้าไม่โอเครบ่นมาก บอกเราไม่ข่วยเค้าประหยัด
ทั้งๆที่เงินเรา
เราซื้อข้าว ซื้ออะไรเผื่อเขาตลอด ไปคลาดหมดที5-6 ร้อย บางทีเค้าช่วย 3-4ร้อย แต่ส่วนมากเราออก
ก็มาทำกินด้วยกัน เราทำให้เค้ามากกว่าด้วย เห็นเขาอิ่มเราก็มีความสุข
มันรู้สสึกกดดัน เราตัวคนเดียว มากรุงเทพเเม่ส่งมาเรียนคนเดียว มาเจอเค้าก็มีเค้าคนเดียว
เหมือนโลกทั้งใบ เราคิดจะออกหลายทีแล้ว
เราไม่อยากทำงาน
เราเคยบอกเค้าว่า
เราเป็นเเฟนกันอยู่พี่มีหน้าที่ทำงาน หนูมีหน้าที่เรียนให้จบ
ถ้าหนูไปทำงานให้พี่หมด ไปทุ่มให้พี่ ไปสร้างอนาคตอย่างที่พี่ว่า
วันนึง เราเลิกกันแล้วหนูมีอะไรติดตัว หนูต้องตั้งใจเรียน เรียนให้จบ แล้วอนาคตก็ค่อยว่ากัน
เค้าบอกว่า มันไม่ได้ ไม่งั้นคบไม่ได้ งานที่เค้าทำมันเยอะอบากมีคนมาข่วย
เเต่เรากดดันมาก เราไม่อยากทำงานบ้านเค้า
ต้องเจอทั้งแม่เค้า เพราะเค้าลูกช คนเดียว คนจีนอีก .. อย่าถามต่อเลยว่าเจออะไรบ้าง เจอหมด
ลูกเขาคือ ที่ 1
อยากถามว่า เราเห็นแก่ตัวใช่ปะ เราคิดแบบนี้ตลอด
หนือเราควรคิดอย่างไร
ทำอย่างไร
ติดแยู่ในหัวมานานมาก คิดไม่ตกสักที
นิยามของ เราสร้างอนาคตไปด้วยกัน แบบนี้ถูกไหม ?
เราอายุ21 มีแฟน 30 เป็นเจ้าของธุรกิจกำลังจะเติบโต
คบกันมา 2 ปี
เราไม่เคยขอเงินใช้ เขาก็ไม่เคยให้เป็นบาทเป็นก้อน มีให้นานที 500 1000
เรามีค่าคอนโด หมื่นกว่า เค้าจ่ายค่าน้ำไฟ เดือนละ 1500
เค้ามาพัก มานอนกับเราเดือนนึงตก 18-25 วัน เพราะต้องสลับไปนอนกับแม่
สิ่งที่เขาทำให้เรา
ไปรับส่งเวลาไปหาเขา รับส่งไปร.พ เวลาป่วย แต่หลังๆ ไม่ค่อยละ (แบบนี้พิเศษไหม)
สิ่งนี้ตราตรึงเรา เวลาทะเลาะกันเราก็นึกตอนป่วยเขาไปส่ง
เค้าซักผ้า เราตากผ้า เค้ากวาดบ้านตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน
เค้าซื้อน้ำ ยกมาให้ เวลาน้ำในห้องหมด
เราเรียน
ไปทำงานข่วยที่บ้านเค้า ช่วยให้ธุระกิจเค้าดีขึ้น เราเก่งเรื่องออกแบบ
จากธุรกิจเก่าๆแก่ๆ ตแนนี้เข้าออนไลน์ มีโปสเตอร์ มีโฆษณา
มีสาขาเพิ่ม เติบโตและมีสีสั้นขึ้นเยอะมาก
ตอนปิดเทอมทำเกือบทุกวัน
ตอนเปิดเทอมไม่ค่อยได้หป แต่ดูเรื่องการขายในออนไลน์ให้
เราได้เงินเวลาไปทำงาน วันละ 400
ค่ารถนั่งไปกลับ 200 ถ้าไปพร้อมเค้า ก็ไใ่ต้องเสีย เเต่เราตื่นสาย
ประเด็น
เราไม่ค่อยได้ไปทำงานที่บ้านเค้าแล้ว เพราะเราเปิดเทอม เรียกจันทร์-ศุกร์เลย
เค้าไม่โอเคร อยากให้เราไปทำงานบ้าง ละมองหมายงานมา เดทไลน์มาด้วย เช่นงานออกแบบ
แล้วเราก็ไม่ค่อยสนใจ ที่ขายออนไลน์เหมือนตะก่อน ทำให้เค้ารู้สึกว่าเราไม่ช่วยสร้างอนาคต
เราซื้อเสื้อผ้าออนไลน์ เดือนละ 3-4 ตัว ตัวละ 100.200 เค้าไม่โอเครบ่นมาก บอกเราไม่ข่วยเค้าประหยัด
ทั้งๆที่เงินเรา
เราซื้อข้าว ซื้ออะไรเผื่อเขาตลอด ไปคลาดหมดที5-6 ร้อย บางทีเค้าช่วย 3-4ร้อย แต่ส่วนมากเราออก
ก็มาทำกินด้วยกัน เราทำให้เค้ามากกว่าด้วย เห็นเขาอิ่มเราก็มีความสุข
มันรู้สสึกกดดัน เราตัวคนเดียว มากรุงเทพเเม่ส่งมาเรียนคนเดียว มาเจอเค้าก็มีเค้าคนเดียว
เหมือนโลกทั้งใบ เราคิดจะออกหลายทีแล้ว
เราไม่อยากทำงาน
เราเคยบอกเค้าว่า
เราเป็นเเฟนกันอยู่พี่มีหน้าที่ทำงาน หนูมีหน้าที่เรียนให้จบ
ถ้าหนูไปทำงานให้พี่หมด ไปทุ่มให้พี่ ไปสร้างอนาคตอย่างที่พี่ว่า
วันนึง เราเลิกกันแล้วหนูมีอะไรติดตัว หนูต้องตั้งใจเรียน เรียนให้จบ แล้วอนาคตก็ค่อยว่ากัน
เค้าบอกว่า มันไม่ได้ ไม่งั้นคบไม่ได้ งานที่เค้าทำมันเยอะอบากมีคนมาข่วย
เเต่เรากดดันมาก เราไม่อยากทำงานบ้านเค้า
ต้องเจอทั้งแม่เค้า เพราะเค้าลูกช คนเดียว คนจีนอีก .. อย่าถามต่อเลยว่าเจออะไรบ้าง เจอหมด
ลูกเขาคือ ที่ 1
อยากถามว่า เราเห็นแก่ตัวใช่ปะ เราคิดแบบนี้ตลอด
หนือเราควรคิดอย่างไร
ทำอย่างไร
ติดแยู่ในหัวมานานมาก คิดไม่ตกสักที