สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกนะคะถ้าพิมพ์อะไรผิดไปต้องขอโทษด้วยนะคะ
*ยาวหน่อยแต่อยากได้คำแนะนำมากๆค่าT^T

คือเราเป็นนรลป.(นักเรียนแลกเปลี่ยน)ที่อเมริกามาได้7เดือนแล้วค่ะ
อีก3เดือนกว่าๆก็จะกลับแล้วค่ะ เป็นคนทีพื้นฐานอังกฤษดีเพราะเรียน
EPมาตั้งแต่เด็กค่ะ คิดว่ามานี่ตั้งเกือบปีภาษาต้องดีแบบกลับไปสำเนียง
เป๊ะพูดไม่มีผิดแกรมม่าแน่ๆ แต่พอมาจริงๆ4เดือนแรกภาษาก็พัฒนา
จริงๆค่ะแต่ด้วยความที่มีเพื่อนแค่ไม่กี่คลาสแล้วบางวันไม่ได้พูดสักคำ
เพราะที่high schoolเรียนเป็นแบบA-Bdayค่ะคือวันละ4คลาส
คลาสละชั่วโมงกว่าค่ะ โชคร้ายตรงที่ถ้าคลาสไหนไม่มีเพื่อน
คือจะหงอยเลยค่ะไม่มีใครคุยด้วยเลยค่ะ *ขอบอกก่อนว่าเราพยายาม
ชวนเขาคุยด้วยพยายามmake friendsกับทุกคนแต่เพื่อนก็จะอารมแบบ
เธอเป็นนรลปหรอ that's cool แล้วก็ไม่สนใจแล้วค่ะ เหนื่อยท้อมากๆค่ะ
แถมครูที่นี่รู้ว่าเราเป็นนรลป.แต่ไม่ให้เราแนะนำตัวอะไรเลยค่ะ
โรงเรียนก็ไม่มีประกาศเลยค่ะว่าเทอมนี้จะมีนรลป.อะค่ะ
แต่ยังโชคดีตรงที่เรามีเพื่อนlocalที่เขาสนใจThailandแล้วก็ประเทศAsiaมากค่ะ
กลุ่มทั้งกลุ่มคือน่ารักมากค่ะแต่เขามาจากคลาสเดียวของเราหมดเลยทำให้
เรามีเพื่อนคุยจริงๆแค่คลาสเดียวค่ะ เคยhang outกับกลุ่มนี้บ้างแค่3ครั้งค่ะ
ส่วนโฮสเราดีมากๆค่ะส่วนใหญ่เราคุยกับโฮสมากกว่าแต่ถ้าเปรียบเทียบแล้ว
เวลาที่ใช้ส่วนใหญ่ก็คือโรงเรียนใช่ไหมค่ะเพราะว่าเราเลิกเรียนตั้ง4โมงค่ะ
เราพยายามหาclubกีฬาjoinด้วยนะคะ แต่ที่นี่เขาคัดไปหมดแล้วค่ะเราเซงมากๆ
อ้อ แล้วเราก็มีเพื่อนนรลป.ที่เป็นคนญี่ปุ่นคนนึงค่ะ เขาพึ่งย้ายมาhigh school
เดียวกับเรา เขาอยู่คลาสเดียวกับเรา3คลาสเลยค่ะ เราดีใจมากเลยที่มีเพื่อน
อย่างน้อยคิดในแง่ดีคือยังมีเพื่อนให้พูดภาษาอังกฤษด้วยค่ะถึงแม้จะไม่ใช่local
แต่เราแค่แอบกังวลค่ะว่าเราจะยังได้ภาษาอังกฤษบ้างไหมค่ะ เราอยากให้ภาษาเรา
ดีกว่าที่ผ่านๆมาค่ะ อยากให้พ่อแม่ภูมิใจที่ส่งลูกมาแลกเปลี่ยนแล้วที่สำคัญมากคือ
เรากดกันตัวเองตรงที่กลัวว่ากลับไปใครๆก็ต้องหวังว่าเป็นนรลปตั้ง1ปีทำไมจะไม่ได้ภาษา
กลัวจะไม่เป็นเหมือนรุ่นพี่ที่เขาไปแลกเปลี่ยนเหมือนปีก่อนๆค่ะ ภาษาสำเนียงพวกเขาเป๊ะมาก
ปล.ขอบคุณที่อ่านนะคะ เขียนผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะแต่อยากได้คำแนะนำมากๆค่ะ