เที่ยวดอยม่อนจอง อมก๋อย เชียงใหม่
กระทูรีวิวครั้งแรก ขอเล่าที่มาก่อนนะคะ ทั้งๆที่แต่ก่อนไปเที่ยวมาก็เยอะ แต่ไม่ได้รีวิวที่ไหนสักที คือไป เที่ยว จบ กลับ มาปีนี้เลยจะมาแชร์พร้อมทั้งเล่าเรื่องราวไปด้วย ปีที่แล้วมีคนบอกเอาไว้ว่า "เที่ยวสบายๆไปเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ถ้าเรายังมีแรงก็ลองออกไปผจญภัยดู" ด้วยความที่ชอบเที่ยวอยู่แล้ว แพลนเที่ยวเต็มหัวแต่วันหยุดก็มีจำกัด เที่ยวลำบากเพื่อนก็ไม่มีใครอยากไป เลื่อนเฟสผ่านไปมา เจอคนไปมารีวิวที่เที่ยวเยอะ มีแต่รูปสวยๆ ชอบทางเหนือมากเพราะหน้าหนาวอากาศดี ถ้าไม่นับ PM 2.5 ตอนนี้ โดยเฉพาะเชียงใหม่ไปทุกปีไหว้พระประจำปีเกิด  สรุปเลยเลือก "ดอยม่อนจอง " เพราะเรา คิดถึง...เขาเลยไปหาเขา คนเดียวก็เที่ยวได้ "ทำไมชีวิตต้อง Depend on คนอื่น" ถือว่าไปหาเพื่อนเอาหน้าแล้วกัน  ดอยม่อนจองของปีที่แล้วดูไว้ทุ่งหญ้ายังสีเขียวเพราะยังเป็นช่วงฤดูหนาว พอตัวเองมาจริงๆก็กลายเป็นว่าเกือบอาทิตย์สุดท้ายก่อนที่เขาจะปิดป่าแล้ว
ลงจากรถตู้มาจะเจอชาวเขาเผ่ามูเซอและหมู่บ้านบนเนินเขาเรียงกันขึ้นไป สวยดีค่ะ มาถึงจุดบริการใครอยากจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดก็ตามสบาย แต่ว่าช่วงที่มาเป็นวันหยุดยาวคนเยอะมาก ต้องทำเวลาเปลี่ยนชุดเดินป่าเอาที่สะดวก ใส่ที่รัดน่องแล้ว พกขวดน้ำขนมทิชชู่ และ ยาดม ยาหม่อง สเปรย์พ่น ยานวด แก้ปวดขา ทากันแดด ทากันยุงพร้อม หน้ากากอนามัยช่วงนี้พกติดตัวตลอดแต่คุ้มมากได้ใช้จริงๆด้วย หลังจากเราเปลี่ยนชุดเสร็จ ทางสตาฟก็จะเอากระเป๋าไปชั่งน้ำหนัก เพื่อคิดราคาให้ลูกหาบแบกให้ ส่วนเราก็เก็บแรงไว้ เพราะต้องเดินทางขึ้นไปอีก 4 กิโลเมตร เราใช้รถกระบะในการเดินทางนะคะ ก่อนไปขึ้นรถทางสตาฟ แจกข้าวกลางวัน น้ำดื่ม สายแล้วออกเดินทางค่ะ
 

เรานั่งรถกระบะไปกันต่อนะคะ ประมาณ5 กิโลเมตรถึงด่านของ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอมก๋อย แจ้งชื่อสมาชิกกับเจ้าหน้าที่ และเดินทางต่ออีกประมาณ 11 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 40 นาที จนถึงลานจอดรถจุดเริ่มต้นเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติดอยม่อนจอง ระหว่างทางถนนลูกรังมีขึ้นลงคดเคี้ยวมีรถสวนกันไปมาฝุ่นเยอะ ตอนนี้แหละ หน้ากากอนามัยได้ใช้งาน 
ลงจากรถแล้วก็เข้าป่ากันค่ะ
ระหว่างทางก็มีชุดชมวิวเนินป่าต้นสนให้เห็นเป็นระยะๆ ทางเดินก็เป็นฝุ่นอยู่ ช่วงที่เดินแนะนำถ้ามีไม้โพลก็จะช่วยได้ค่ะ เดินไปสัก 50 เมตรเริ่มเหนื่อย ถามสตาฟแล้วเมื่อไหร่จะถึง บางคนก็ขอแวะกินข้าวกลางวันเลย แต่ถ้าใครเดินไม่ไหว ระหว่างทางมีจุดถ่ายรูปเยอะ ได้พักเหนื่อยบ่อย ไม่ว่าจะเป็นจุดชมวิวเหมือนคดคู่  จุดนี้คือ ภูหินช่อถ้าใครได้รูปตอนเข้าป่า ก่อนกลับก็แวะถ่ายรูปได้อีกนะคะ ได้วิวคนละแบบ 
หลังจากผ่านภูหินช่อมาแล้ว ออกเดินต่อ เดินมาได้สัก 2 กิโลเมตรนับจากจุดเริ่มต้นนะคะ ก็ถึงเนินฮิบหอบหรือเนินหมาหอบ ความชันก็ทำให้หอบได้จริงๆ
(คนนี่แหละหอบแฮกๆ เหนื่อยจริง ) พอมาถึงจุดนี้รับรองได้พักถ่ายรูปจนไม่อยากเดินต่อหลังจากที่ถ่ายรูปจนพอใจแล้วก็เดินต่อไปจุดที่นอนกางเต็นท์จะอยู่แถวสนามกอล์ฟช้างอีก 2 กิโลเมตร รวมระยะทาง 4 กิโลเมตรด้วยกันค่ะ
หลังจากถ่ายรูปเสร็จก็ลงมาเก็บของ ทานอาหารเช้ากันค่ะ ขนมปังแยม กาแฟ โอวัลติน บอกเลย ขนมปังบี้ๆ เย็นๆ แต่อร่อยทุกอย่าง หลังกินเสร็จขยะช่วยกันเก็บทางลูกหาบจะเผานะคะ ถ้าอันไหนพอจะพกมาทิ้งด้วยอยากแนะนำให้เราเอาลงมาทิ้งข้างล่าง  ระหว่างทางเดินกลับก็ได้แวะถ่ายรูปอีกนะคะ วิวตอนสายก็สวยอีกแบบค่ะ  ทางเดินกลับจะใช้ทางลัดนะคะ เป็นทางลูกหาบเดินค่ะ จะไม่ผ่านสนามกอล์ฟช้าง มาโผล่เนินหมาหอบเลย พอมาทางลัดแรงก็เหลือใช้เวลาน้อยแรงยังมีบางช่วงก็วิ่งลงมาค่ะ ถือว่าเทรลเล็กๆ ลงมาถึงจุดลานจอด ก็มีร้านขายน้ำ โค๊กใส่น้ำแข็ง นี่แหละที่รอคอย แต่อดจ้า น้ำแข็งหมด T__T ไปค่ะเดินทางกลับกันทางเดิมนั่งรถกระบะ ฝุ่นตลบ 
ขึ้นรถเดินทางสู่กรุงเทพ คราวนี้ก็ได้เจอทางคด