มีปรากฏในหลายๆพระสูตร เปรียบเทียบอานิสงส์ของผลการทำบุญประเภทการให้ทานไว้ ดังนี้
-ทำบุญกับสัตว์เดรัจฉาน จะได้บุญ 100 เท่า
-ทำบุญกับคนที่ไม่มีศีล จะได้บุญมากกว่าทำบุญกับสัตว์เดรัจฉาน 100 เท่า
-ทำบุญกับคนมีศีล จะได้บุญมากกว่าทำบุญกับคนไม่มีศีล 100 เท่า
-ทำบุญกับนักบวชที่ไม่มีฌานหรือสมาธิ  จะได้บุญมากกว่าทำบุญกับคนมีศีล 100 เท่า
-ทำบุญกับนักบวชที่มีฌานหรือสมาธิ จะได้บุญนับประมาณไม่ได้
-ทำบุญกับบุคคลที่บรรลุเป็นพระโสดาบัน จะได้บุญนับประมาณไม่ได้
-ทำบุญกับบุคคลที่เหนือกว่าพระโสดาบันขึ้นไป จะได้บุญนับประมาณไม่ได้

คนเชื่อกันแบบนี้มาก จนทานล้นวัดไปหมด 
มันดูแปลกๆยังไงไม่รู้ บุญมีมาตรวัด มีปริมาณให้เลือกทำ
คนหลงเชื่อก็เมาบุญ ทำทานเพราะอยากได้ผลตอบแทนร้อยเท่าพันเท่า ยิ่งให้ยิ่งมีกิเลส
ยิ่งให้ยิ่งโลภ แบบนี้มันจะพ้นทุกข์ไปได้อย่างไร