คบกับแฟนได้สองปีแล้วค่ะ อยุ่ๆเขาก็ชวนแต่งงาน เขาพูดวาดฝันและวางแผนว่าหลังจากเสร็จงานแต่งแล้วจะใช้เงินสินสอดออกรถมาทำงานด้านขนส่ง โดยออกเป็นชื่อเราและเขาช่วยผ่อน
บอกก่อนนะคะเรามีรถที่เราออกเอง ผ่อนเอง อยู่แล้ว1คัน /ส่วนเขาใช้รถที่แม่ซื้อให้รถเป็นชื่อแม่เขา

---

((เงินสินสอดสองแสนคือเงินของเรานะคะ))
แม่เราไม่มีปันหาอะไรเลยค่ะ ขาดอะไรนิดหน่อยจะคอยช่วย ท่านเป็นห่วงแค่เรื่องผ่อนรถนิดหน่อย
ส่วนแม่เขามีปันหาทุกอย่าง
-วันแต่งไม่เอาวันที่หามาให้   
-โต้ะจีนนี้ก็ไม่ชอบ
-สถานที่จัดงานก็ไม่โอเค     
-ไม่อยากให้ออกรถ กลัวลูกเขาเหนื่อย
-ออกตัวว่าไม่มีเงินช่วยค่างานสักบาท
-ท่านเคยพูดว่าทองเส้นนี้ แหวนวงนี้ ท่านเก็บไว้ให้แต่งงานแต่พอไปถาม  ท่านบอกว่าเงินมีสองแสนแล้วทองไม่ต้องหรอก หรือไม่ก็เอาไปวางจบงานแล้วเอามาคืน
-เงินสองแสนที่เราหามากันเอง แม่แฟนจะให้วางเป็นสินสอดแค่แสนเดียว แล้วอีกแสนนึงให้เอาไว้จ่ายค่างาน ((มันก็ได้นะคะ แต่ทำไมท่านไม่มีใจอยากจะช่วยเรา เหมือนไม่อยากเสียอะไรเลย))

ทางแฟนเราเขาก็พยายามจะขอร้องให้ช่วยค่างานสักหน่อย และเรื่องทอง แฟนเราอธิบายกับแม่ว่า ทองที่แม่ให้มาสุดท้ายก็เป็นของแฟนเราอยู่ดีเพราะเราเองก็มีใส่อยุ่แล้วทั้งแหวนและสร้อยคอที่เราทำงานซื้อเอง

เราสงสัยก็เลยถามแฟนไปว่า ที้งหมดนี้แม่แฟนท่านไม่อยากให้แต่งงานหรือเปล่า แฟนเราบอกว่าอย่าคิดแบบนั้น และตอนแรกแฟนเราก็ช่วยพูดนะคะแต่พอวันนี้เขาเปลี่ยนไป ไม่รุ้ว่าคุยอะไรกับแม่เขามา เขาบีบให้เราเอาตามที่แม่เขาบอก 

เรารู้สึกเหนื่อยค่ะจากที่รักกันดีกับแฟน และตั้งแต่คบกันมาเราเข้าออกบ้านแฟนมาตลอด พูดคุยดีกันตลอด แม่แฟนดีกับเรามากทำอาหารให้กินแทบทุกครั้ง พอมีปันหานี้เรารุ้สึกว่าบ้านเขาใจดำกับเรา แม่เขาไม่ยอมเสียอะไรเลย ถ้าได้แต่งกันแล้วไปอยุ่บ้านเขา เราก้ไม่สนิทใจที่จะอยู่กับท่านอยุ่ดี
ส่วนทางแม่เราท่านก็เริ่มคิดว่า ท่านไม่เอาสินสอดอะไรเลยและลูกสาวท่านก็เหมือนจะไม่ได้อะไรคือช่วยออกเงินค่าสินสอดแล้วแต่ทำไมฝ่ายชายใจจืดใจดำจัง

เหนื่อยใจค่ะตอนนี้ยังคุยกันไม่จบ ใครมีอะไรแนะนำได้นะคะ