ยาวหน่อยนะคะ จะเล่าเริ่มแรกเลยนะ คือเราท้องได้ 3เดือนกว่าแล้ว มีแพ้ท้องบ้าง หนักเบาแล้วแต่เป็นบางวัน ทีนี้เรายังเรียนอยู่ เรานั่งบีทีเอสเพื่อไปเรียน ปกติแล้วไม่เป็นอะไร แต่เมื่อ5วันที่แล้วเรานั่งรถไฟฟ้าจากศรีนครินทร์จะไปแบริ่ง แล้วมีอาการ หายใจไม่ออก กระวนกระวาย เหงื่อออก อยากอ้วก(อยู่ในขบวนรถไปฟ้าแอร์เย็นจะตาย เราก็สงสัย ที่สำคัญคนบนรถไฟฟ้าไม่เยอะด้วยซ้ำ เรานั่งอยู่) หน้าเริ่มมืด ก่อนที่จะหน้ามืดเราก็เดินไปหาแฟนเราบอกกับเขาว่า ไม่ไหวแล้วพาออกจากขบวนก่อน จะอ้วก+หายใจไม่ออก แฟนก็รีบพาเดินออกจากขบวนที่สถานีสำโรง พอเดินออกจากขบวนก็หน้ามืดไปเลยค่ะ มืดแบบมองไม่เห็นอะไรเลย ดีที่แฟนจับไว้ พอเริ่มตาสว่างก็อ้วกเลยค่ะทีนี้ คือมันไม่ไหวเราพยายามจะเดินไปห้องน้ำของพนักงานแต่เดินไปไม่ถึงเราอ้วกก่อน มันรู้สึกผิดที่ต้องอ้วกที่พื้นแบบนั้น แต่คือไม่ไหวแล้ว คือปิดปากแล้วอ้วกทะลักเลอะแว่นเลยค่ะ (อยากจะบอกว่ากินข้าวเช้าเรียบร้อยแล้ว) นั้นแหละค่ะ ข้อมูลเสริมคือ เราเป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ด้วย ตอนเช้ากินข้าวกินยาแล้ว ก่อนจะขึ้นรถไฟฟ้าก็ปกติดี แต่พอนั่งไป4-5สถานีก็เริ่มมีอาการแบบนี้ ทรมานมากค่ะ
ล่าสุดวันนี้เป็นอีกแล้ว วันนี้ไม่ได้กินข้าว แต่กินขนมปังติดท้องไปอยู่ วันนี้ได้ยืนเพราะไม่มีใครลุกให้เรานั่งซึ่งเค้าก็คงไม่รู้ว่าเราท้อง เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเราคิดว่าเราไหว พอถึงสถานีปู่เจ้าเราไม่ไหวแล้วค่ะ หน้ามืดดับไปเลย แฟนเราก็ไม่ได้มาด้วยเหมือนครั้งที่แล้ว เหมือนคนตาบอดอ่ะค่ะ ตรงที่เรายืนคนน้อย เราก็ไม่รู้จะทำยังไงตอนนั้นเพราะหายใจไม่ออกสุดๆ ไหนจะเหงื่อออกกระวนกระวาย แล้วพอถึงสถานีปู่เจ้าเราก็ได้ยืนเสียงประตูเปิด เราก็ใช้มือควานหาที่จับใกล้ๆ ประตู แล้วเราก็เดินควานหาทางออกไปเรื่อยๆจนคิดว่าพ้นประตูแล้ว ในใจคือเสียวตกร่องเล็กๆหน้าประตูมาก แต่มันต้องออกมาให้ได้ พอเดินออกมาก็ยังมองอะไรไม่เห็น ทีนี้เราเหมือนจะเป็นลมแล้วแบบกูไม่ไหวแล้วโว้ย เราก็นั่งลงหลับตาแล้วเอามือกุมขมับ ผ่านไปประมาณ30วิ ก็เริ่มมองเห็นแล้วเราก็นั่งเก้าอี้ที่สถานีมีให้อ่ะค่ะ แล้วก็โทรบอกแฟน โทรบอกเพื่อนให้มารับหน่อย นั่งรถไฟฟ้าต่อไม่ได้แล้ว เพื่อนก็มารับ (มันมักจะเกิดขึ้นบนบีทีเอสค่ะ ขากลับบ้านก็เป็นแต่เป็นไม่เท่าตอนเช้า) ใครพอจะรู้สาเหตุบ้างค่ะ มีใครเป็นแบบเรามั้ย เราอ่านจาก Google มีแต่บอกว่า น้ำตาลในเลือดต่ำ แพนิคบ้าง จะไปหาหมอก็ยังไม่ว่างเลยค่ะ หมอนัดอีกทีก็สิ้นเดือนเลย กว่าจะถึง แต่เรากลุ้มใจมาก อยากรู้ว่าพอเกิดอาการแล้วต้องทำยังไง
ท้องได้3เดือนกว่า มีอาการหน้ามืด หายใจไม่ออกบนบีทีเอส
ล่าสุดวันนี้เป็นอีกแล้ว วันนี้ไม่ได้กินข้าว แต่กินขนมปังติดท้องไปอยู่ วันนี้ได้ยืนเพราะไม่มีใครลุกให้เรานั่งซึ่งเค้าก็คงไม่รู้ว่าเราท้อง เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเราคิดว่าเราไหว พอถึงสถานีปู่เจ้าเราไม่ไหวแล้วค่ะ หน้ามืดดับไปเลย แฟนเราก็ไม่ได้มาด้วยเหมือนครั้งที่แล้ว เหมือนคนตาบอดอ่ะค่ะ ตรงที่เรายืนคนน้อย เราก็ไม่รู้จะทำยังไงตอนนั้นเพราะหายใจไม่ออกสุดๆ ไหนจะเหงื่อออกกระวนกระวาย แล้วพอถึงสถานีปู่เจ้าเราก็ได้ยืนเสียงประตูเปิด เราก็ใช้มือควานหาที่จับใกล้ๆ ประตู แล้วเราก็เดินควานหาทางออกไปเรื่อยๆจนคิดว่าพ้นประตูแล้ว ในใจคือเสียวตกร่องเล็กๆหน้าประตูมาก แต่มันต้องออกมาให้ได้ พอเดินออกมาก็ยังมองอะไรไม่เห็น ทีนี้เราเหมือนจะเป็นลมแล้วแบบกูไม่ไหวแล้วโว้ย เราก็นั่งลงหลับตาแล้วเอามือกุมขมับ ผ่านไปประมาณ30วิ ก็เริ่มมองเห็นแล้วเราก็นั่งเก้าอี้ที่สถานีมีให้อ่ะค่ะ แล้วก็โทรบอกแฟน โทรบอกเพื่อนให้มารับหน่อย นั่งรถไฟฟ้าต่อไม่ได้แล้ว เพื่อนก็มารับ (มันมักจะเกิดขึ้นบนบีทีเอสค่ะ ขากลับบ้านก็เป็นแต่เป็นไม่เท่าตอนเช้า) ใครพอจะรู้สาเหตุบ้างค่ะ มีใครเป็นแบบเรามั้ย เราอ่านจาก Google มีแต่บอกว่า น้ำตาลในเลือดต่ำ แพนิคบ้าง จะไปหาหมอก็ยังไม่ว่างเลยค่ะ หมอนัดอีกทีก็สิ้นเดือนเลย กว่าจะถึง แต่เรากลุ้มใจมาก อยากรู้ว่าพอเกิดอาการแล้วต้องทำยังไง