ทุกคนคิดว่าเราเป็นหุ่นยนต์ทำเหมือนเราไม่เหนื่อยไม่มีความรู้สึกบ้านเราเเท้ๆเเต่เรากับอยู่อย่างคนรับใช้ไม่สบายก็ต้องทนน้อยใจก็บอกใครไม่ได้เหนื่อยก็ห้ามพักเสียใจก็ต้องเก็บไว้ในใจพูดก็ว่าเเก้ตัวไม่พูดก็ว่าเป็นใบ้ร้องไห้ก็ผิดไม่ร้องก็ผิดตอนนี้เราเหนื่อยมากๆที่จะต้องพยายามทำดีทุกอย่างทั้งที่ไม่ใช่ตัวเราเลยต้องใส่หน้ากากว่าแฮปปี้ตลอดเวลาทั้งๆที่ร้องไห้อยู่เคยคิดว่าตายไปได้ก็คงจะดีกว่าอยู่เเบบนี้จะต้องทำยังไงให้หลุดจากนรกบนพื้นดินนี้ได้??