มายก็แค่เงาของคนที่พี่เหนือประทับใจ ที่บังเอิญได้ผ่านเข้ามาในชีวิตพี่เหนือแล้วก็ผ่านออกไปค่ะ ความน่ารัก ขี้อาย อ่อนหวาน ความขี้เกรงใจ ความอ่อนแอน่าทะนุถนอม ความที่มายจำได้ว่าคนในบริษัทชอบดื่มอะไร ไม่เคยแทรกซึมเข้าไปในใจพี่เหนือหรอกค่ะ เพราะพี่เหนือหมกมุ่นแต่กับความเอย มายผิดที่เกิดมาหน้าเหมือนเอย แล้วไม่ยอมปฏิเสธแต่แรกว่าไม่ใช่เด็กคนนั้น แต่ๆๆๆ ดูอิพี่เหนือทำกับมายสิ เต๊าะมายชัดๆ เทคแคร์เทียวไล้เทียวขื่อ มาจูบเค้าถึงบ้านแล้วบอกว่า มายที่แปลว่าของผมมมม  ตอน ผู้ใหญ่จะให้แต่งงาน มายบอกไปว่าถ้าไม่อยากแต่งจะไม่แต่งก็ได้นะ แต่เหนือก็ยังยืนยันว่าจะแต่ง ผญ เจอ ผช มาทำแบบนี้ด้วย ใครจะไม่หวั่นไหวเผลอใจไปรักว๊าาา มารู้ความจริงอีกทีว่าเด็กผู้หญิงคนที่เหนือ พร่ำเพ้อถึงตลอดคือเอย ก็ตอนจะแต่งงานกันอยู่แล้ว ยอมให้เอยได้เข้าพิธี แต่ก็มาโดนลักพาตัว จนมายตัวจริงได้แต่งงานและไปฮันนีมูน จุดนี้ทำให้เรามั่นใจว่านี่คือพรมลิขิตแล้วป่ะ แล้วบทก็มาคว่ำเรือเรา  จะให้มายถอนตัวมันก็ไม่ได้แล้วไหม แบบอารมณ์กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง บทเลยมาลงความร้ายกาจ ให้แก่มาย เละเทะไป ถ้าในชีวิตจริง เหนือไม่เคยรักมายเลย บอกไปตรงๆ พี่ขอโทษพี่คิดว่ามายคือคนนั้น หย่ากันดีไหม อยู่ไปก็ไม่มีความสุข ชีวิตมายพังพอแล้ว อย่าให้พังไปมากกว่านี้อีกเลย