เรากับแฟน อายุเท่ากันค่ะ
เราค่อนข้าง working woman
เขาเองก็หน้าที่การงานดีค่ะ

มีจังหวะนึงที่เราต้องเข้ามาดูแลฟาร์มแทนคุณพ่อที่ไม่สบาย งานฟาร์มค่อนข้างใหม่และหนักสำหรับผู้หญิงอย่างเรา
ก็คาดหวังในใจลึกๆ ให้แฟนมาถามไถ่ หรือช่วยเหลืออะไรเราบ้าง ผิดมั้ยคะ?

ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มีคนรอบตัวเอ่ยขึ้นมาให้คิด ว่าแฟนควรจะเข้ามาช่วยเราทำอะไรบ้าง เราก็เก็บมาคิดค่ะ สิ่งที่เค้าติงมาก็ถูก ผู้หญิง ต่อให้เก่งแค่ไหน ก็ต้องการคนดูแล เอาใจใส่ ต้องการผู้นำอยู่ดี เพราะถ้าแต่งไปแล้ว ยังต้องแบกทุกอย่างไว้คนเดียว สู้อยู่คนเดียวน่าจะดีกว่า

เราก็บอกกับแฟนไปตามตรงค่ะ แฟนบอกว่าอย่ากดดันเค้า แต่ก็ยังดี ตรงที่มาถามว่าเราต้องทำอะไรบ้าง เขาอยากจะช่วย แต่จนปัจจุบันจะสองเดือนแล้ว แฟนยังไม่เคยไปฟาร์มเราเลยค่ะ

มันทำให้คิดหลายอย่างค่ะ
เพราะเวลาที่แฟนมีปัญหา เราเข้าไปช่วยแก้ตลอด โดยบางครั้ง ยังไม่ได้ร้องขอด้วยซ้ำ
จะบอกว่า ทำดีโดยไม่หวังผลตอบแทนเลย มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับเรา เพราะเราคิดว่า ครอบครัวคือการดูแลซึ่งกันและกัน พร้อม support กันในเวลายากลำบาก
เรื่องถนัดหรือเปล่าไม่รู้ แต่ก็ต้องพยายามแบ่งเบาภาระ ไม่ใช่แค่พูดว่าสู้ๆ

วันนี้ทะเลาะกันหนักมากค่ะ
แฟนต้องการให้เราไปเป็นเพื่อนเขาทำธุระสำคัญของเขา
ตอนแรก ในใจเราหวังว่า แฟนจะไปฟาร์มกับเราในวันหยุดนี้ก่อน แล้วค่อยไปทำธุระ
แต่กลายเป็นว่า ประเด็นไปฟาร์มตกไป
พอเราทวงถาม กลายเป็นว่า เขาไปเองก็ได้ ไม่ได้คาดหวังให้เราไปด้วย และถ้าเราไม่ไป เขาก็ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร
เรื่องฟาร์ม เราผิดที่ไปคาดหวัง โดยไม่ได้ถามเขาก่อนว่าอยากทำหรือเปล่า

เราไม่รู้ว่า จริงๆแล้วเราผิดที่ไปคาดหวัง
หรือว่า เราควรเลิกกับแฟนไปเลย เพราะแฟนให้ในสิ่งที่เราต้องการไม่ได้ มุมมองแนวคิดไม่เหมือนกัน

พอมาคิดดูจริงๆ เรารู้สึกว่า มีแฟนไว้แค่คุยโทรศัพท์กัน กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง มีไว้ให้รู้ว่ามีแฟนแล้ว
แต่ในเรื่องของการฝากชีวิต การแต่งงาน เรายังรู้สึกว่าเรายังพึ่งพาแฟนไม่ได้ ถ้าเขายังมีทัศนคติแบบนี้อยู่

เราควรปรับ หรือควรเลิกดีคะ?