ผมคบกับแฟนคนนี้มาได้4ปีกว่า11เดือนแล้วกำลังจะเข้าปีที่5..เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นคนที่เซ้นต์ดีมากๆดีจนน่ากลัวเลยครับ.เรื่องเป็นแบบนี้ครับ1อาทิตย์ก่อนจะเลิกกัน..
..วันจันทร์ นางบอกว่าที่คณะเป็นตัวแทนเจ้าภาพในงานกีฬาเก็บลูกเทนนิสนางเลยต้องไปทำงานเก็บลูกเทนนิสกับเพื่อนๆในคณะกับคนจากมหาลัยอื่น..ในวันแรกเซนต์ผมเริ่มมาแล้วเซ้นต์บอกกับผมว่ามันเหมือนมีอะไรกำลังจะเริ่มขึ้น..พอนางทำงานเสร็จผมก็ไปรอรับนางมาที่ห้องตามปรกติ
..วันอังคาร จากปรกตินางจะติดผมมากแทบไม่ปล่อยโทรศัพหรือปล่อยแชทผมทิ้งไว้เลยแต่วันนี้ผมเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่านางเริ่มตอบช้าหรือตอบแบบติดดีเลย์เซ้นต์ของผมเริ่มกระตุกอีกครั้งหลังจากที่นางเริ่มตอบผมช้า..ตัดฉากมาตอนกลับห้องนางก็ดูปรกติทุกอย่างแต่เซ้นต์ของผมกลับเริ่มดังขึ้นเรื่อง(เหมือนสัญญาณเตือนภัย
..วันพุธ จากวันอังคารที่ตอบช้าตอนนี้ไม่ตอบแล้วไม่ทักไม่อะไรเลยในแชทเหมือนผมคุยคนเดียวเลยทีนี้แหละครับเซ้นต์ผมเริ่มกระตุกแบบหนักมากแต่..ผมก็ยังเชื่อใจอยู่น้ะครับทำเป็นเมินเซ้นต์ของตัวเองและแก้ตัวให้นางไปว่านางคงยุ่งมากๆแล้วผมก็รอนางกลับมาเหมือนเดิมแต่วันนี้ผมกับนางไปดูหนังด้วยกัน
ปรกติเวลาเราสองคนเดินไปไหนมาไหนเรา2คนจะเดินจับมือกันตลอดแต่วันนี่..แทบไม่ได้จับมือกันเลยปรกติเวลาดูหนังจะจับมือกันข้างนึงแล้วผมจะเอาป๊อปคอน์ไว้ตรงตักผมแต่วันนี้ไม่ได้จับมือกันผมว่าตรงนี้ไม่เกี่ยวกับเซนต์แล้วมันแปลกไปจริงๆแต่..ผลยังขอเลือกที่จะเชื่อว่าไม่มีอะไรหลังจากดูหนังเสร็จผมก็จะไปนั่งคุยกันคอมเมนต์กันว่าเป็นยังไงกี่คะแนนแต่วันนี้ไม่มีการคอมเมนต์แล้วครับ..เรา2คนตรงกลับไปที่ห้องแล้วก็นอน..เอ่อคือก่อนนอนทุกวันในช่วงนี้ผมจะนวดขาให้นางนวดไหล่ให้นางทุกวันก่อนนอนครับเพราะผมคิดว่านางคงเมื่อยแล้วค่อยนอนกัน..คืนนี้เซนต์ผมกระตุกแรงมาก..
..วันพฤหัส วันนี้นางก็ยังคงไม่ตอบไม่ทักอะไรผมเหมือนเดิมผมเลยบอกนางไปว่าเดี่ยวไปดูงานกีฬาด้วยน้ะเท่านั้นแหละครับจากที่นางไม่ตอบไม่ทักอะไรผมยกเหตุผล108ประการมาเพื่อไม่ใหผมไปที่งานกีฬา...แหมมาถึงตรงนี้แล้ว..ผมทำไงหรอ555ก็เชื่อสิครับผมเลยไม่ได้ไปแต่เซ้นต์กับความรู้สึกของผมมันสวนทางกันมากจนผมเริ่มกลัวแล้วเพราะจากชีวิตที่ผ่านมาเซนต์ผมไม่เคยพลาดสักครั้ง!!..เหมือนเดิมครับรอนางมาแต่วันนี้นางมาช้ามากจากปรกติครึ่งชมก็ถึงแล้วแต่วันนี้ผมยืนรอนางเกือบ2ชั่วโมงแต่ไม่เป็นไรครับผมรอได้สิ่งที่ฆ่าเวลาผมไปคือคืนนี้จะทำไรให้นางกินดี(ผมทำอาหารเป็นน้ะครับนางค่อนข้างชอบรสชาติที่ผมทำให้เลย)..พอนางมาถึงคำแรกที่ได้ยินคือ"เธอวันนี้ไม่ไปนอนที่ห้องเธอน้ะ"ช็อคสิครับผมเลยถามว่า"เป็นอะไรรึเปล่า"นางบอกว่า"ไม่มีอะไรแค่อยากกลับไปนอนที่บ้าน"เท่านั้นแหละครับเซนต์ผมสั่นเป็นแผ่นดินไหวเลยแต่ผมบอกนางไปว่า"จริงๆคืนนี้อยากให้มานอนด้วยกันน้ะวันนี้วันสำคัญ"แต่สิ่งที่ได้ยินมาคือ"วันอะไร?"ผมทำหน้าช๊อคไปประมาณ5วินาทีก่อนที่นางจะบอกว่า"อ้อวันครบรอบ"แล้วนางก็ขึ้นรถมาแล้วมาด้วยสีหน้าที่เหมือนไม่อยากมา
พอผมถามว่า"อยากกินอะไร"จากปรกตินางจะตื่นเต้นมากเพราะนางเคยบอกว่าชอบอาหารที่ผมทำที่สุด..แต่นางตอบกลับมาว่า"ไม่กินเหนื่อยอยากพัก"ใจผมก็สั่นสิครับแต่ผมพูดอะไรไม่ได้นางคงเหนื่อยจริงๆแต่เซนต์ผมกลับบอกผมว่าไม่ใช่เพราะว่าเหนื่อยแน่นอน..ก่อนกลับที่หอนางยืมโทรสัพผมไปล๊อคอินเฟสบุ๊คไปตอบเพื่อน(โทรสัพนางแบตหมด..หมดได้ไงทั้งๆที่ไม่ได้ใช้เลยอ้ะน้ะเพราะถ้านางบอกว่าเหนื่อยมากแน่นอนครับว่าต้องแทบไม่ได้แตะโทรศัพ)แต่ผมก็ให้นางไปแล้วก็ตามปรกติผมก็นวดให้คลายเส้นให้แล้วก็นอนกัน..
..วันศุกร์ วันนี้เซนต์ผมคงหมดอารมที่จะเตือนผมแบบไม่ให้เห็นภาพ..ผมฝันครับฝันว่าวันนี้นางเลิกเร็วกว่าปรกติแต่นางไม่บอกผมแล้ววันนี้นางก็แต่งตัวสวยมากบอกกับผมว่าจะไปทำธุระไม่ต้องตามมาแล้วนางก็บล็อคไลน์ เฟส เบอร์ ไอจี ผมร้องไห้หนักมากจนมันข้ามมาร้องไห้ต่อในโลกความจริงเลย...สิ่งที่น่ากลัวคือหลังจากตื่นมาได้ไม่ถึง1นาทีนางโทรมาหาผมบอกว่าตอนนี้นางอยู่ที่จุดรอรับแล้วน้ะ??????เดี๋ยววววก่อนน้ะปรกติจะกลับมาหรือเลิกงานตอน5โมงเย็นแต่นี้พึ่งจะบ่ายเองแถมมาถึงแล้วด้วยผมเลยถามนางไปว่า"เลิกก่อนหรอ"นางบอกว่า"ใช่"..ผมเลยเผล่อหลุดปากไปในสายว่า.."เหมือนในฝันเลย"
หลังจากนั้นผมก็ไปรับนางแล้วนางก็ถามผมว่า"เหมือนในฝันนี่ยังไง"ผมก็เล่าให้นางฟังไปแล้วจู่ๆนางน้ำตาไหลเท่านั้นแหละครับทำไมก็ไม่รู้นี่มันไม่ใช่ความรู้สึกเวลาเซ้นต์มันเตือนผมมันคนละอารมเลย..ผลเลยกลับไปที่บ้านนาง(นางบอกให้ไปส่งที่บ้านนาง)หลังจากได้นั่งพักกันเเล้วผมเริ่มเปิดประเด็นก่อนเลยคือ
"ในที่สุดก็เสร็จแล้วน้ะงานกีฬาทีนี้เรา2คนก็มีเวลาให้กันมากขึ้นแล้วน้ะ"นางกลับมองหน้าผมพร้อมยิ้มแบบแห้ง+น้ำตาคลอแล้วพูดว่า"กูขอโทษ"ในตอนนั้นผมพูดเเทรกขึ้นไปเลยว่า"ที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้จับมือกันไปไหนมาไหนเพราะเหนื่อยใช่มั้ย..ที่เดี๋ยวนี้ไม่กินข้าวด้วยกันแล้วเพราะเหนื่อยใช่รึเปล่า..ที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยตอบแชทเพราะยุ่งใช่มั้ย..ที่เดียวนี้ตอนนอนไม่นอนกอดกันแล้วเพราะเพลียมากใช่รึเปล่า..ที่เดี๋ยวนี้เวลากินข้าวกันแล้วเธอไม่เช็ดปากให้เค้าแล้วนี่คือเธอแค่เมื่อยมากๆใช่มั้ย..ทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วใช่มั้ย"ผมพูดไปพร้อมน้ำตาไหลพราก..แต่นางกลับตอบผมแค่ประโยคสั่นๆ"ขอโทษน้ะ"ผมหน้าชาไปหมดแล้วนางก็พูดขึ้นมาอีกว่า"เราจับมือเธอไม่สปาคจอยแล้วอะเราขอโทษ"แล้วนางก็พูดขึ้นมาอีกว่า"ตอนนี้เราไปสปาคจอยกับคนๆนึงอยู่อ้ะเราขอโทษจริงๆ"ผมทั่งนิ่งทั้งชาไม่รู้สึกตัวเลยในหัวมีแต่คำถามว่าทำไมผมทำอะไรผิดที่ผ่านมาผมพูดได้เลยว่าไม่มีใครดีเท่าผมแล้วตามใจเอาใจใส่ใส่ใจอยากได้อะไรผมก็พยายามหามาหาให้อยากกินอะไรก็ทำให้กินอยากไปไหนก็พาไปเมื่อยก็นวดให้ผมทำทุกอย่างๆที่ผญทุกคนคิดว่านี่คือสิ่งที่เรียกว่าแสนดีได้เลยแต่สิ่งที่ผมได้ยินกลับมาจากนางคือ"ดีเท่ากับน่าเบื่อรึเปล่าเธอ?"..ผมแทบเป็นบ้า(ปัจจุบันผมเป็นโรคเครียดแล้วครับ555+)คุณผู้ฟังครับจุดพีคคือตรงนี้ครับผมรู้เรื่องทั้งหมดอยู่แล้วตั้งแต่วันที่นางลืมล๊อคเอาท์เฟสออกจากโทรสัพผมผมรู้อยู่แล้ว่านางมีคนอื่นแต่ผมยังเชื่อว่านางยังไงก็ต้องเลือกผมผมเลยไม่พูดอะไรเลยจนวันเกิดเหตุ..แล้วก็ตัดฉากมาปัจจุบันตอนนี้ครับ..นางโดนคนคุยใหม่ที่นางเลือกไปหาเทแต่ระหว่างที่นางคุยกับคนใหม่อยู่นางก็ยังมาหาผมเป็นครั้งเป็นคราวมานอนด้วยกัน..แต่นางก็ยังยืนยันคำเดิมทุกครั้งว่ายังไงก็กลับไปไม่ได้แล้ว(เลิกกันแล้วน้ะครับ..ระหว่างที่ผมเขียนอยู่นางก็นอนอยู่ข้างหลังผมเนี่ย5555+)
นางพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่ายังไงก็ไม่กลับไปคบเพราะไม่เหลือความรักแล้ว...แต่นางยังกลับมาหามานอนด้วย???ผมปฏิเสธนางไม่ได้จริงๆตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันผมเป็นบ้าไปเลยออกไปไหนไม่ได้เลยหมกตัวอยู่แต่ในห้องจมอยู่กับความทรมาณแต่ตอนนี้ใช้ชีวติได้ปรกติแล้วแต่นางยังแวะมานอนด้วยแถมยังมาย้ำกับผมอีกว่ากลับไปไม่ได้หรอกกูหมดรักแล้ว...แต่นางยังมาขอนอนกับผมเนี่ยน้ะ????มากอดผมแล้วมาบอกผมว่า"ไม่อุ่นเหมือนเดิมแล้วอ้ะ"เพื่อ???????ยอมรับครับว่า ปฏิเสธไปก็สิ้นเรื่องแต่ทำไงได้ทำไงดีผมปฏิเสธไม่ได้เลยสักครั้งช่วยผมด้วยครับช่วยออกความคิดเห็นหน่อยว่า
1) ผมควรทำไงดี(รู้อยู่แล้วว่าควรปฏิเสธแต่มันทำไม่ได้จริงๆ)
2) นางเป็นอะไรกันแน่นางคิดอะไรอยู่กันแน่ใครรู้หรือใครเป็นแบบนางหรือเข้าใจอะไรแบบนี้ช่วยบอกผมทีนางทำแบบนี้ทำไม(ไม่ต้องบอกว่าให้ไปถามนางเองเลยน้ะ55555)
3) รักครั้งต่อไปผมควรทำไงดี..ดีเท่ากับน่าเบื่อจริงๆหรอ..งั้นผมควร
หรอ??ผมทำไม่ได้หรอกผม
กับคนที่ผมรักไม่ลงหรอก
4) ใครมีวิธีแก้ไข้ปัญหาเรื่องเบื่อบ้างผมว่าเรื่องความเบื่อหรือความรู้สึกที่ลดลงอ้ะเป็นเรื่องปรกติน้ะ
5)ได้เอฟเฟคจากการเลิกครั้งนี้คือ 1.) เป็นโรคเครียด 2.)กินอะไรไม่อร่อยเหมือนแต่ก่อน 3.)นอนไม่หลับต้องรอเพลียจริงๆง่วงจริงๆถึงจะหลับ 4.)นอนแค่1-2ชมต่อวันก็พอแล้วตื่นทั้งวันเลย ผมควรทำไงดีใครใครมีประสบการณ์ช่วยแนะนำผมหน่อย
ขอบคุณที่นั่งอ่านครับ555+
ผมถูกแฟนของผมบอกว่าหมดรักแล้วเลยขอเลิกกับผมทำไงดีครับ
..วันจันทร์ นางบอกว่าที่คณะเป็นตัวแทนเจ้าภาพในงานกีฬาเก็บลูกเทนนิสนางเลยต้องไปทำงานเก็บลูกเทนนิสกับเพื่อนๆในคณะกับคนจากมหาลัยอื่น..ในวันแรกเซนต์ผมเริ่มมาแล้วเซ้นต์บอกกับผมว่ามันเหมือนมีอะไรกำลังจะเริ่มขึ้น..พอนางทำงานเสร็จผมก็ไปรอรับนางมาที่ห้องตามปรกติ
..วันอังคาร จากปรกตินางจะติดผมมากแทบไม่ปล่อยโทรศัพหรือปล่อยแชทผมทิ้งไว้เลยแต่วันนี้ผมเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่านางเริ่มตอบช้าหรือตอบแบบติดดีเลย์เซ้นต์ของผมเริ่มกระตุกอีกครั้งหลังจากที่นางเริ่มตอบผมช้า..ตัดฉากมาตอนกลับห้องนางก็ดูปรกติทุกอย่างแต่เซ้นต์ของผมกลับเริ่มดังขึ้นเรื่อง(เหมือนสัญญาณเตือนภัย
..วันพุธ จากวันอังคารที่ตอบช้าตอนนี้ไม่ตอบแล้วไม่ทักไม่อะไรเลยในแชทเหมือนผมคุยคนเดียวเลยทีนี้แหละครับเซ้นต์ผมเริ่มกระตุกแบบหนักมากแต่..ผมก็ยังเชื่อใจอยู่น้ะครับทำเป็นเมินเซ้นต์ของตัวเองและแก้ตัวให้นางไปว่านางคงยุ่งมากๆแล้วผมก็รอนางกลับมาเหมือนเดิมแต่วันนี้ผมกับนางไปดูหนังด้วยกัน
ปรกติเวลาเราสองคนเดินไปไหนมาไหนเรา2คนจะเดินจับมือกันตลอดแต่วันนี่..แทบไม่ได้จับมือกันเลยปรกติเวลาดูหนังจะจับมือกันข้างนึงแล้วผมจะเอาป๊อปคอน์ไว้ตรงตักผมแต่วันนี้ไม่ได้จับมือกันผมว่าตรงนี้ไม่เกี่ยวกับเซนต์แล้วมันแปลกไปจริงๆแต่..ผลยังขอเลือกที่จะเชื่อว่าไม่มีอะไรหลังจากดูหนังเสร็จผมก็จะไปนั่งคุยกันคอมเมนต์กันว่าเป็นยังไงกี่คะแนนแต่วันนี้ไม่มีการคอมเมนต์แล้วครับ..เรา2คนตรงกลับไปที่ห้องแล้วก็นอน..เอ่อคือก่อนนอนทุกวันในช่วงนี้ผมจะนวดขาให้นางนวดไหล่ให้นางทุกวันก่อนนอนครับเพราะผมคิดว่านางคงเมื่อยแล้วค่อยนอนกัน..คืนนี้เซนต์ผมกระตุกแรงมาก..
..วันพฤหัส วันนี้นางก็ยังคงไม่ตอบไม่ทักอะไรผมเหมือนเดิมผมเลยบอกนางไปว่าเดี่ยวไปดูงานกีฬาด้วยน้ะเท่านั้นแหละครับจากที่นางไม่ตอบไม่ทักอะไรผมยกเหตุผล108ประการมาเพื่อไม่ใหผมไปที่งานกีฬา...แหมมาถึงตรงนี้แล้ว..ผมทำไงหรอ555ก็เชื่อสิครับผมเลยไม่ได้ไปแต่เซ้นต์กับความรู้สึกของผมมันสวนทางกันมากจนผมเริ่มกลัวแล้วเพราะจากชีวิตที่ผ่านมาเซนต์ผมไม่เคยพลาดสักครั้ง!!..เหมือนเดิมครับรอนางมาแต่วันนี้นางมาช้ามากจากปรกติครึ่งชมก็ถึงแล้วแต่วันนี้ผมยืนรอนางเกือบ2ชั่วโมงแต่ไม่เป็นไรครับผมรอได้สิ่งที่ฆ่าเวลาผมไปคือคืนนี้จะทำไรให้นางกินดี(ผมทำอาหารเป็นน้ะครับนางค่อนข้างชอบรสชาติที่ผมทำให้เลย)..พอนางมาถึงคำแรกที่ได้ยินคือ"เธอวันนี้ไม่ไปนอนที่ห้องเธอน้ะ"ช็อคสิครับผมเลยถามว่า"เป็นอะไรรึเปล่า"นางบอกว่า"ไม่มีอะไรแค่อยากกลับไปนอนที่บ้าน"เท่านั้นแหละครับเซนต์ผมสั่นเป็นแผ่นดินไหวเลยแต่ผมบอกนางไปว่า"จริงๆคืนนี้อยากให้มานอนด้วยกันน้ะวันนี้วันสำคัญ"แต่สิ่งที่ได้ยินมาคือ"วันอะไร?"ผมทำหน้าช๊อคไปประมาณ5วินาทีก่อนที่นางจะบอกว่า"อ้อวันครบรอบ"แล้วนางก็ขึ้นรถมาแล้วมาด้วยสีหน้าที่เหมือนไม่อยากมา
พอผมถามว่า"อยากกินอะไร"จากปรกตินางจะตื่นเต้นมากเพราะนางเคยบอกว่าชอบอาหารที่ผมทำที่สุด..แต่นางตอบกลับมาว่า"ไม่กินเหนื่อยอยากพัก"ใจผมก็สั่นสิครับแต่ผมพูดอะไรไม่ได้นางคงเหนื่อยจริงๆแต่เซนต์ผมกลับบอกผมว่าไม่ใช่เพราะว่าเหนื่อยแน่นอน..ก่อนกลับที่หอนางยืมโทรสัพผมไปล๊อคอินเฟสบุ๊คไปตอบเพื่อน(โทรสัพนางแบตหมด..หมดได้ไงทั้งๆที่ไม่ได้ใช้เลยอ้ะน้ะเพราะถ้านางบอกว่าเหนื่อยมากแน่นอนครับว่าต้องแทบไม่ได้แตะโทรศัพ)แต่ผมก็ให้นางไปแล้วก็ตามปรกติผมก็นวดให้คลายเส้นให้แล้วก็นอนกัน..
..วันศุกร์ วันนี้เซนต์ผมคงหมดอารมที่จะเตือนผมแบบไม่ให้เห็นภาพ..ผมฝันครับฝันว่าวันนี้นางเลิกเร็วกว่าปรกติแต่นางไม่บอกผมแล้ววันนี้นางก็แต่งตัวสวยมากบอกกับผมว่าจะไปทำธุระไม่ต้องตามมาแล้วนางก็บล็อคไลน์ เฟส เบอร์ ไอจี ผมร้องไห้หนักมากจนมันข้ามมาร้องไห้ต่อในโลกความจริงเลย...สิ่งที่น่ากลัวคือหลังจากตื่นมาได้ไม่ถึง1นาทีนางโทรมาหาผมบอกว่าตอนนี้นางอยู่ที่จุดรอรับแล้วน้ะ??????เดี๋ยววววก่อนน้ะปรกติจะกลับมาหรือเลิกงานตอน5โมงเย็นแต่นี้พึ่งจะบ่ายเองแถมมาถึงแล้วด้วยผมเลยถามนางไปว่า"เลิกก่อนหรอ"นางบอกว่า"ใช่"..ผมเลยเผล่อหลุดปากไปในสายว่า.."เหมือนในฝันเลย"
หลังจากนั้นผมก็ไปรับนางแล้วนางก็ถามผมว่า"เหมือนในฝันนี่ยังไง"ผมก็เล่าให้นางฟังไปแล้วจู่ๆนางน้ำตาไหลเท่านั้นแหละครับทำไมก็ไม่รู้นี่มันไม่ใช่ความรู้สึกเวลาเซ้นต์มันเตือนผมมันคนละอารมเลย..ผลเลยกลับไปที่บ้านนาง(นางบอกให้ไปส่งที่บ้านนาง)หลังจากได้นั่งพักกันเเล้วผมเริ่มเปิดประเด็นก่อนเลยคือ
"ในที่สุดก็เสร็จแล้วน้ะงานกีฬาทีนี้เรา2คนก็มีเวลาให้กันมากขึ้นแล้วน้ะ"นางกลับมองหน้าผมพร้อมยิ้มแบบแห้ง+น้ำตาคลอแล้วพูดว่า"กูขอโทษ"ในตอนนั้นผมพูดเเทรกขึ้นไปเลยว่า"ที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้จับมือกันไปไหนมาไหนเพราะเหนื่อยใช่มั้ย..ที่เดี๋ยวนี้ไม่กินข้าวด้วยกันแล้วเพราะเหนื่อยใช่รึเปล่า..ที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยตอบแชทเพราะยุ่งใช่มั้ย..ที่เดียวนี้ตอนนอนไม่นอนกอดกันแล้วเพราะเพลียมากใช่รึเปล่า..ที่เดี๋ยวนี้เวลากินข้าวกันแล้วเธอไม่เช็ดปากให้เค้าแล้วนี่คือเธอแค่เมื่อยมากๆใช่มั้ย..ทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วใช่มั้ย"ผมพูดไปพร้อมน้ำตาไหลพราก..แต่นางกลับตอบผมแค่ประโยคสั่นๆ"ขอโทษน้ะ"ผมหน้าชาไปหมดแล้วนางก็พูดขึ้นมาอีกว่า"เราจับมือเธอไม่สปาคจอยแล้วอะเราขอโทษ"แล้วนางก็พูดขึ้นมาอีกว่า"ตอนนี้เราไปสปาคจอยกับคนๆนึงอยู่อ้ะเราขอโทษจริงๆ"ผมทั่งนิ่งทั้งชาไม่รู้สึกตัวเลยในหัวมีแต่คำถามว่าทำไมผมทำอะไรผิดที่ผ่านมาผมพูดได้เลยว่าไม่มีใครดีเท่าผมแล้วตามใจเอาใจใส่ใส่ใจอยากได้อะไรผมก็พยายามหามาหาให้อยากกินอะไรก็ทำให้กินอยากไปไหนก็พาไปเมื่อยก็นวดให้ผมทำทุกอย่างๆที่ผญทุกคนคิดว่านี่คือสิ่งที่เรียกว่าแสนดีได้เลยแต่สิ่งที่ผมได้ยินกลับมาจากนางคือ"ดีเท่ากับน่าเบื่อรึเปล่าเธอ?"..ผมแทบเป็นบ้า(ปัจจุบันผมเป็นโรคเครียดแล้วครับ555+)คุณผู้ฟังครับจุดพีคคือตรงนี้ครับผมรู้เรื่องทั้งหมดอยู่แล้วตั้งแต่วันที่นางลืมล๊อคเอาท์เฟสออกจากโทรสัพผมผมรู้อยู่แล้ว่านางมีคนอื่นแต่ผมยังเชื่อว่านางยังไงก็ต้องเลือกผมผมเลยไม่พูดอะไรเลยจนวันเกิดเหตุ..แล้วก็ตัดฉากมาปัจจุบันตอนนี้ครับ..นางโดนคนคุยใหม่ที่นางเลือกไปหาเทแต่ระหว่างที่นางคุยกับคนใหม่อยู่นางก็ยังมาหาผมเป็นครั้งเป็นคราวมานอนด้วยกัน..แต่นางก็ยังยืนยันคำเดิมทุกครั้งว่ายังไงก็กลับไปไม่ได้แล้ว(เลิกกันแล้วน้ะครับ..ระหว่างที่ผมเขียนอยู่นางก็นอนอยู่ข้างหลังผมเนี่ย5555+)
นางพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่ายังไงก็ไม่กลับไปคบเพราะไม่เหลือความรักแล้ว...แต่นางยังกลับมาหามานอนด้วย???ผมปฏิเสธนางไม่ได้จริงๆตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันผมเป็นบ้าไปเลยออกไปไหนไม่ได้เลยหมกตัวอยู่แต่ในห้องจมอยู่กับความทรมาณแต่ตอนนี้ใช้ชีวติได้ปรกติแล้วแต่นางยังแวะมานอนด้วยแถมยังมาย้ำกับผมอีกว่ากลับไปไม่ได้หรอกกูหมดรักแล้ว...แต่นางยังมาขอนอนกับผมเนี่ยน้ะ????มากอดผมแล้วมาบอกผมว่า"ไม่อุ่นเหมือนเดิมแล้วอ้ะ"เพื่อ???????ยอมรับครับว่า ปฏิเสธไปก็สิ้นเรื่องแต่ทำไงได้ทำไงดีผมปฏิเสธไม่ได้เลยสักครั้งช่วยผมด้วยครับช่วยออกความคิดเห็นหน่อยว่า
1) ผมควรทำไงดี(รู้อยู่แล้วว่าควรปฏิเสธแต่มันทำไม่ได้จริงๆ)
2) นางเป็นอะไรกันแน่นางคิดอะไรอยู่กันแน่ใครรู้หรือใครเป็นแบบนางหรือเข้าใจอะไรแบบนี้ช่วยบอกผมทีนางทำแบบนี้ทำไม(ไม่ต้องบอกว่าให้ไปถามนางเองเลยน้ะ55555)
3) รักครั้งต่อไปผมควรทำไงดี..ดีเท่ากับน่าเบื่อจริงๆหรอ..งั้นผมควร
4) ใครมีวิธีแก้ไข้ปัญหาเรื่องเบื่อบ้างผมว่าเรื่องความเบื่อหรือความรู้สึกที่ลดลงอ้ะเป็นเรื่องปรกติน้ะ
5)ได้เอฟเฟคจากการเลิกครั้งนี้คือ 1.) เป็นโรคเครียด 2.)กินอะไรไม่อร่อยเหมือนแต่ก่อน 3.)นอนไม่หลับต้องรอเพลียจริงๆง่วงจริงๆถึงจะหลับ 4.)นอนแค่1-2ชมต่อวันก็พอแล้วตื่นทั้งวันเลย ผมควรทำไงดีใครใครมีประสบการณ์ช่วยแนะนำผมหน่อย
ขอบคุณที่นั่งอ่านครับ555+