ผมโดนพ่อไล่ออกจากบ้านครับ(ตื่นมาเขาก็เข้ามาคุยครับเขาบอกให้เก็บเสื้อผ้าออกไป แต่ผมไม่ได้คุยกับเขาได้แต่นั่งฟังเงียบๆ) เนื่องจากผมยังไม่ได้จ่ายค่างวดรถของผมเลย แล้วมันเป็นชื่อของพ่อผมแต่ผมเอามาใช้แล้วก็เป็นคนผ่อนด้วย เคยค้างจ่ายประมาณ 2-3 ครั้งแต่ผมก็เคลียเรียบร้อยแล้ว ผมผลัดเขามาหลายวันแล้วครับเขาอาจจะโมโห ก่อนหน้านี้ ผมขับรถชนเมื่อช่วงปีใหม่ครับ ผมไม่มีเงินซ่อมตอนนั้นพ่อผมก็ช่วยให้เงินมาซ่อมครับ แต่ผมก็ขับทำงานบ้างไม่ทำบ้างครับ(บางวันปวดกระดูกเลยไม่ได้ขับ) ช่วงนั้นก็โดนบ่นโดนว่าครับ เพราะช่วงนั้นผมต้องเคลียยอดค่าเช่าเสื้อวินก่อนครับ ผมทำงานขับวินครับ ผมก็เร่งให้เขาครับ(พ่อผมอาจจะกลัวผมไม่มีงานทำเลยบ่นครับ) จนผมเคลียเสร็จครับ เหลือเวลาอีก 10 วันที่จะต้องจ่ายค่ารถต่อ แต่ทำก็ทำบ้างไม่ทำบ้างครับ บ้างคนก็อาจจะบอกว่า แล้วทำไมไม่ทำต่อละ จ่ายให้หมดก็จบตั้งแต่ทีแรกแล้ว บอกตรงๆครับผมโคตรท้อโคตรเหนื่อยครับ แล้วอีกอย่างผมค่อยข้างติดเพื่อนครับ แล้วความคิดผมช่วงนั้นคือ ท้อมากครับ เพราะถ้าเคลียตรงนี้เสร็จ ผมก็เหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วันที่จะต้องจ่ายค่าเสื้อวินและค่ารถ ก็เลยมาโพสเนี้ยแหละครับ อีกไม่กี่วันผมก็ต้องเอารถไปคืน แล้วก็ต้องคืนเสื้อวินที่เช่ามาครับ และตอนนี้ผมก็ไม่ได้อยู่บ้านแล้วครับ ผมออกมาอยู่กับเพื่อนแต่ผมรู้ดีครับว่า อยู่ตลอดไปไม่ได้หรอกครับ ยังหางานทำใหม่อยู่เลยครับ เงินติดตัวก็มีไม่กี่ร้อย อยากถามเพื่อนๆพี่ๆครับว่า เคยเป็นแบบผมบ้างไหม แล้วมีบ้างไหมคนที่ไม่กลับไปขอโทษครอบครัวแล้วหาทางออกได้บ้างครับ แนะนำทีครับ ตอนนี้ผมเหลือรถแค่คันเดียวกับเสื้อวินที่วิ่งอีกได้ไม่กี่วันครับ ทำไงดีครับ แต่อย่างน้อยก็ดีครับที่มีเน็ต ขอคำแนะนำทีครับ จะเริ่มจากการไม่มีอะไรเลยยังไงดีครับ