ต้องยอมรับตรงๆว่า เราเป็นลูกกำพร้า พ่อทิ้ง แม่ไปมีผัวใหม่ เราอยู่กับยายตั้งแต่3เดือน โตมาแบบเข้าใจทุกความรู้สึกของเด็กกำพร้า ตอนนี้ปัจจุบันเรามีลูก 2คน คนโต 9ขวบ คนเล็ก 3ขวบ คือเราอดทนทุกอย่างเพื่อให้ลูกของเรามีชีวิตที่ดี พ่อของลูกเราแทบไม่ต้องทำอะไรเลย พ่อแม่เขารวยค่ะ คอยซัพพอตทุกอย่าง ตอนนี้เราก็มีกิจการเป็นของตัวเอง แต่มันตั้งอยู่ที่บ้านของเขา สามีเอาแต่ใจ คุยสาว ล่าสุดเล่นยาล่ะค่ะ เราก็เงียบ ทนเพราะเงินค่ะ ถ้าเขาจะเลิกเราคงตอบตกลงทันที แต่ก็คิดไว้ตลอดว่าจะทน ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบเราเลยค่ะ ถ้าเลิกกันอยู่กับเราคงพากันไปเริ่มต้นใหม่ หรือไม่ก็คงเอาลูกให้ย่าเขาเลี้ยง เข้าที่ว่าทุกคนมีปัญหาเหมือนกันนะค่ะ แต่เราจมอยู่กับเรื่องพวกนี้มา3เดือนแล้ว ตอนนี้เหมือนเราอยากฆ่าตัวตายค่ะ เหมือนชีวิตข้างหน้ามันยากไปหมด ไม่รู้จะเดินต่อทางไหน ยังไง เหมือนบางทีก็ทนได้เดี๋ยวก็ผ่านไป บางทีก็อยากเลิกๆให้จบๆให้ไวที่สุด
เจ็บที่สุดของคนเป็นเมีย จุดสุดอยู่ที่ตรงไหนค่ะ