กี่คนที่ผ่านเข้ามา ก็เหมือนไม่มีที่ใครที่จริงใจเลย มาคุยแปปๆแล้วก็หาย บางคนก็โสดเข้ามาคุยพอได้ยิ้มได้ขำได้รู้สึก เขาก็หนีไป บางคนก็เพิ่งอกหัก มาพักใจพอได้ยิ้มได้หัวเราะก็หายไป เหมือนแค่เเวะมารักษา พอหายแล้วก็ไป บางคนก็แอบแฟนมาคุย พอคุยไปสักระยะเริ่มรู้สึก เขาก็หายไปพร้อมกับเรารู้ความจริง ไม่ได้สนใจอะไร แต่กลับเป็นเราที่ใส่ใจและจริงจังกับทุกคนที่เข้ามา แล้วก็ชอบจำเรื่องราวของทุกคนนี้วนลูปติดอยู่ในหัวตลอด แม้ยามหลับหรือยามตื่น (อย่างกะเพลง04:00 - The toys เป๊ะะะ!) เรายังไม่ถึงเวลามีหรือเปล่า? แล้วเมื่อไหร่จะเลิกยึดติดกับความรู้สึกนี้? เป็นเพราะเรารักคนง่ายเกินไปรึป่าว? หรือเรายังไม่ดีพอ? หรือเป็นเพราะเขายังไม่ใช่? (อาจจะงงๆหน่อยนะ วกไปวนมา พอดีเป็นคนพิมพ์พูดอธิบายไม่ค่อยเข้าใจ555555)