เมื่อไม่กี่วันมานี้ ทางบริษัทที่ผมได้ทำงานอยู่ ได้ประกาศนโยบายจะเริ่มหักเงินกู้ยืม กยศ. จากเงินเดือนของพนักงานละ
เห็นข้อมูลพนักงานที่เป็นหนี้กยศ.ในตอนแรกแล้วก็ตกใจเหมือนกัน เพราะจำนวนพนักงานที่ค้างหนี้ กยศ.ในบริษัท
มีจำนวนเกินครึ่งของพนักงานทั้งบริษัท แน่นอนว่า พนักงานหลายคนเริ่มโอดโอย อิดออด ไม่อยากให้โดนหักเงิน
แต่พวกที่บ่นๆกันน่ะ ส่วนใหญ่ก็ขับรถป้ายแดงบ้าง ขับรถราคาแพงๆบ้าง อัพรูปลงในเฟสตอนไปเที่ยวเมืองนอกบ้าง
โบนัสออกทีก็ไปเที่ยว ไปซื้อของแพงๆมาใช้ ก็ยังแปลกใจว่าทำไมตอนมีเงินเหลือแล้วไม่เอาไปใช้หนี้บ้างนะ
พอเค้าจะหักเงินก็มาบ่น จะขอประนอมหนี้บ้าง จะขอยืดการชำระบ้าง
ก็น่าเห็นใจนะครับ แต่ทำไมไม่รู้สึกสงสารเลยก็ไม่รู้ โดยเฉพาะกับคนที่เราเห็นว่าเค้าใช้เงินฟุ่มเฟือยกันมาก
"เป็นหนี้ก็ต้องใช้ ของฟรีไม่มีในโลก นี่คือสัจธรรม" เพราะตอนคุณไปกู้ กยศ.มาเรียน ก็ไม่ได้มีใครบังคับให้ไปกู้
 พอกู้มาจนเรียนจบแล้ว แทนที่จะสำนึกในบุญคุณบ้าง กลับคิดจะชักดาบซะงั้น (บางคน)