รู้สึกว่าชีวิตเรามันไร้ที่พึ่งทางจิตใจมากๆ 
แฟนก็พึ่งพาได้แค่เรื่องเงิน บางทีอยากระบายอะไรให้ฟัง เค้าก็เหมือนจะฟังบ้างไม่ฟังบ้าง
ส่วนแม่นี่ ยิ่งเป็นที่พึ่งทางจิตใจไมาได้เลยค่ะ เคยลิงปรึกษาเรื่องสำคัญเรื่องนึงกับแม่ สรุปคือแม่เอาไปพูดให้คนนอกบ้านฟังและพอมีปัญหากันแม่จะเอาเรื่องที่เราปรึกษามาพูดย้อนทำร้ายตัวเราเอง
ส่วนพ่อ คือต้องบอกก่อนว่าพ่อแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราอยู่ป.4 เราก็มาอยู่กับแม่ กับพ่อไม่ค่อยติดต่อกัน เพราะต่างคนต่างมีใหม่กันทั้ง2คน จะไปปรึกษาอะไรด้วย ก็ยากค่ะ
ส่วนเพื่อน เราไม่ค่อยจะสนิทกับใคร คนที่เราคิดว่าเราสนิทด้วย เค้าก็ไม่ได้คิดว่าเราคือเพื่อนสนิทเขา เราก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทที่จะปรึกษา
บางทีมันไร้คนปรึกษาไร้คนให้กำลังใจ ก็ต้องโทหา 1323 แทน เราไม่ได้ว่าชีวิตตัวเองแย่น่ะคะ เราแค่คิดว่า ทำไมเราถึงไม่ทีที่พึ่งทางใจบ้าง คนที่คิดว่าจะพึ่งพาทางใจได้ ก็คือแฟน แต่ก็ไม่เลย นั้นก็เหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ เหมือนจะรู้แต่ก็ไม่รู้ บางทีเหนื่อยค่ะกับชีวิต ที่ต้องสร้างเกาะป้องกันให้ตัวเองด้วย ต้องรักษาสภาพจิตใจของตัวเองไปด้วย